Εντάξει, κι εμείς δυσανασχετήσαμε με το γεύμα στο ικαριώτικο μπαλκόνι του Στεφανάδη. Ηταν αστοχία, το γράψαμε. Και ο οικοδεσπότης αναγνώρισε ότι κάτι δεν πήγε καλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μας βεβαίωσε εγγράφως ότι δεν θα ξαναϋπάρξουν τέτοια παρατράγουδα. Αλλά βρε αδερφέ (Αλέξη), άλλο να βλέπεις ένα ενοχλητικό μυρμηγκάκι στον νεροχύτη σου και να λες ότι «κακώς» βρέθηκε εκεί, κι άλλο να βάζεις πάνω του έναν μεγεθυντικό φακό και να φωνάζεις ότι η κουζίνα σου κατελήφθη από ένα κοπάδι ελεφάντων.
Επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή για ένα δείπνο μισής ώρας με δύο τραπέζια, σε ανοικτό μάλιστα χώρο; Εστω και άστοχο; Είπαμε, να κάνεις την τρίχα τριχιά, αλλά εσύ την έκανες καραβόσκοινο. Μα, αλήθεια τώρα, πιστεύεις ότι «σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα προκαλούσε μείζονα κυβερνητική κρίση», όπως λες στην ερώτησή σου; Αν δηλαδή αυτό θα ‘πρεπε να κλονίσει ή να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη (διότι τέτοια αποτελέσματα φέρνουν οι μείζονες κυβερνητικές κρίσεις), τότε τι θα ‘πρεπε να ‘χε γίνει με τη δική σου κυβέρνηση όταν έπαιξες τη χώρα στα ζάρια το 2015;
Και, τέλος πάντων, αφού αξιολογείς με αυτό τον ακραίο τρόπο το μέγα γεγονός του μεσημεριανού κολατσιού, γιατί δεν κάνεις πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης; Να συζητήσουμε το θέμα επί τριήμερο στην Βουλή, να το πιάσουμε από δω, να το διυλίσουμε από ‘κεί, να αντιληφθεί επιτέλους και ο κόσμος το μέγεθος του Μητσοτακικού ατοπήματος και τις φρικαλέες επιπτώσεις του στο μέλλον των επόμενων γενεών. Με μια μίζερη επίκαιρη ερώτηση θα τη βγάλουμε; Γιατί το υποβαθμίζεις έτσι το θέμα, Αλέξη; Τι συμβαίνει;
Διότι, με την ευκαιρία αυτή, θα μπορούσες να απαντήσεις και στους κακοήθεις που σου λένε ότι έδειξες υπερβολική ευαισθησία για τους δεκαπέντε που μαζεύτηκαν στο μπαλκόνι του Στεφανάδη, αλλά φάνηκες κομματάκι αλλήθωρος για τα πενήντα κομματόσκυλα που μάζεψες στην παρακάτω ρούγα για να διαμαρτυρηθούν που ο Κυριάκος τόλμησε να επισκεφθεί τα άγια αριστερά χώματα της Ικαρίας. Υπάρχουν και γι’ αυτούς φωτογραφίες, ξέρεις. Τι διάολο, εκεί στην Ικαρία ο κορονοϊός μεταδίδεται ανάμεσα σε υπουργούς που τρώνε σε μπαλκόνια, αλλά απενεργοποιείται ανάμεσα σε Συριζο-ΚΚΕδες όταν διαδηλώνουν σε σοκάκια; Μυστήριος ιός.
Κι αυτό το κλείσιμο του ματιού προς τους ανθρώπους της εστίασης που κάνεις στο κείμενο της ερώτησής σου, καλό θα είναι να το ξεκαθαρίσεις. Αυτή κουφή σύνδεση του κολατσιού της Ικαρίας με την «εστίαση που υποφέρει», από πού προέκυψε; Τίνι τρόπω έγιναν συγκοινωνούντα δοχεία αυτά τα δυο άσχετα πράγματα; Κάτι έγραφε παλιά ο Παπανούτσος στο βιβλίο της «Λογικής» του για τον χωροφύλακα, το όργανο και το μπουζούκι, γκούγκλαρέ το, σε παρακαλώ, για να αντιληφθείς πότε το φαινομενικά (και λεκτικά) λογικό καταλήγει να γίνει παράλογο και γελοίο. Και, τέλος πάντων, πες το ευθέως, δίχως να μας πηγαίνεις στο Παγκράτι μέσω Λαμίας. Να ανοίξει η εστίαση εν μέσω τρίτου κύματος ή να μην ανοίξει; Δεν γίνεται να είσαι μια ζωή και με τον λοιμωξιολόγο και με τον ταβερνιάρη. Κάποια στιγμή πρέπει να διαλέξεις.
Για να μην πολυλογούμε, «δημοσκοπική πενία, σαχλές επίκαιρες ερωτήσεις κατεργάζεται». Επίσης, «ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται». Και τα τραβάει τόσο πολύ, που στο τέλος πνίγεται φαλακρός. Και να μην ξεχνάμε ότι «λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του». Προσοχή σε αυτή την τελευταία, καθότι ακόμα κι αν το ντουφέκι έχει πάθει δυο-τρεις μικροεμπλοκές τύπου Ικαρίας, η ουσία των πραγμάτων δεν έχει αλλάξει. Ο ένας παραμένει ο κυνηγός και άλλος συνεχίζει να είναι το θήραμα.