Κι έρχεται ένα σαββατιάτικο μεσημέρι, από εκείνα που ο καύσωνας σ’ έχει ζαλίσει κι αν δεν βρίσκεσαι στην παραλία κολλάς με τον καναπέ, κι εκεί που χαζεύεις τα social media διαπιστώνεις ότι στο Twitter τρεντάρει η Τζένη Μπαλατσινού. Και τρεντάρει γιατί είναι έγκυος.
Φυσικά, πρόκειται για ένα πρόσωπο που είναι διάσημο στη χώρα, και επιπλέον έχει παντρευτεί έναν υπουργό της κυβέρνησης. Αλλά δεν νομίζω ότι οφείλεται στα παραπάνω, (τουλάχιστον όχι μόνο στα παραπάνω) η πρωτιά της στα trends, δεν μας εξίταρε απλώς η είδηση ότι μια διάσημη Ελληνίδα περιμένει παιδί. Εκείνο που την έφερε στο επίκεντρο της προσοχής είναι η εγκυμοσύνη, στην ηλικία των 50 χρόνων. Και δυστυχώς, τα σχόλια που έγιναν για το γεγονός, δεν ήταν όλα κολακευτικά. Όχι μόνο για την Τζένη Μπαλατσινού, για κάθε γυναίκα.
Για κάποιο λόγο, σε κάποιους ακόμα φαίνεται εξωπραγματικό το να εγκυμονεί μια γυναίκα όταν η ημερομηνία γέννησης της μετράει πέντε δεκαετίες πίσω.
Έχω να σας πω νέα. Μια χαρά γίνεται. Μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο ή ανώδυνο, μπορεί να θέλει περισσότερη προσοχή και επίβλεψη η εγκυμοσύνη όσο μεγαλώνεις, αλλά γίνεται. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια προσωπική απόφαση: όταν θες και μπορείς, το κάνεις.
Δεν είμαστε στο 1940, που στα πενήντα, σου επιτρεπόταν μόνο να μεγαλώνεις εγγόνια και η γυναικεία σου ύπαρξη είχε ολοκληρώσει τον σκοπό της. Οι εποχές έχουν προχωρήσει και τα δεδομένα άλλαξαν, ευτυχώς. Τα όρια επιμηκύνθηκαν, πάλι ευτυχώς, και μπορούμε ν’ απολαύσουμε τη ζωή και τις ευκαιρίες που μας δίνει σε κάθε ηλικία, χωρίς ανούσιες προκαταλήψεις και κουτάκια.
Αλλά αν, εν έτει 2020, υπάρχει ακόμα κόσμος που μένει με το στόμα ανοιχτό επειδή οι γυναίκες γεννούν στα πενήντα και το κάνει πρώτο trend στα social media, μάλλον τα στερεότυπα καλά κρατούν. Αν στον 21ο αιώνα γίνονται πικρόχολα σχόλια για πενηντάρες που γεύονται ή ξαναγεύονται τη μητρότητα, μάλλον οι προκαταλήψεις δεν έχουν εγκαταλείψει τα κεφάλια μας. Βρίσκονται εκεί μέσα, σε μια γωνιά, και με την κατάλληλη αφορμή ξεμυτίζουν: δεν είσαι λίγο μεγάλη για παιδί; Σε λίγο θα έχεις εγγόνια, τι τα θες τα παιδιά; Το παιδί σου θα σε πει γιαγιά… αστειεύονται πολλοί.
Κάποιοι δεν αστειεύονται, στάζουν μέλι, αλλά τι να το κάνεις όταν τα μελιστάλαχτα σχόλια τους είναι στην ουσία εξίσου μπαγιάτικης φιλοσοφίας: μπράβο στην Μπαλατσινού που κάνει παιδί, νέο άντρα έχει εξάλλου… Σαν να το οφείλει στον άνδρα της δηλαδή, να του κάνει ένα παιδί, επειδή είναι μεγαλύτερη από αυτόν. Τι να λέμε τώρα!
Ανοιχτόμυαλοι μόνο κατά τα φαινόμενα, στην πραγματικότητα έχουμε ακόμα τα μυαλά των παππούδων μας σε ορισμένα ζητήματα. Αρκετά από αυτά αφορούν το γυναικείο φύλο.
Το να σου φαίνεται περίεργο που μια γυναίκα αποφασίζει να τεκνοποιήσει σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι παρόμοιο με το να απορείς γιατί μια γυναίκα αποφασίζει να μην τεκνοποιήσει καθόλου ή να θεωρείς άχρηστη μια άλλη που δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Άλλες, τεράστιες προκαταλήψεις από εκεί. Οι οποίες, επίσης συνοδεύονται από αρνητισμό και ειρωνεία. Είσαι η άτεκνη δακτυλοδεικτούμενη, η μαγκούφα, η τζούφια.
Τζούφια, τι άσχημη λέξη, τι αδιανόητα σκληρή έννοια αποκτά όταν τη χρησιμοποιείς για τη μήτρα μιας γυναίκας. Είναι σα να της κατακρεουργείς όλη την ύπαρξη.
Κουνήστε τα κεφάλια σας μερικοί, οι εποχές άλλαξαν. Τι δεν καταλαβαίνετε;
ΥΓ. Καλή λευτεριά, Τζένη.