Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος επιτίθεται στον Καμμένο. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν αποστάσεις. Οσοι, δε, έχουν ανακαλύψει τις ίσες αποστάσεις, προτιμούν να σιωπούν. Απορώ μάλιστα πώς και δεν ακούμε ότι για τον Καμμένο ευθύνεται η Δεξιά που τον εξέθρεψε και τον επέβαλε στη δημόσια σφαίρα. Επαγωγικά, δηλαδή, ο Καμμένος είναι πρωτίστως ευθύνη του Μητσοτάκη. Ενδεχομένως και της Μαρέβας.
Το μόνο που μένει να ακούσουμε είναι ότι ο Καμμένος βάζει τρικλοποδιές στον Τσίπρα που προσπαθεί να σώσει τη χώρα, πλην, όμως, για να το κάνει αυτό, υποχρεώνεται να ανέχεται τον Καμμένο. Βέβαια τα περί ανοχής δεν συνάδουν και τόσο με τους θερμούς εναγκαλισμούς, τα φιλιά και τα «Πάνο, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε ακόμα». Δούλεμα, ναι. Δουλειά, όχι. Και αν είχαν, τελείωσε.
Το σχετικό δούλεμα συνεχίζεται και σε άλλο επίπεδο. Βγαίνει ο Ξυδάκης και κάνει άνοιγμα στο Ποτάμι. Σε ποιους; Στο «μόρφωμα της διαπλοκής» και στο «κατασκεύασμα του Μπόμπολα»; Είμαστε σοβαροί; Για να απαλλάξει τη χώρα από δαύτους δεν αγωνίστηκε και ο Ξυδάκης, αγκαλιά με τους δύο Καμμένους; Για να καθαρίσουν τη χώρα από τη διαφθορά τους πήρε ο λαός στα χέρια και τους έβαλε εκεί που είναι. Και απευθύνονται τώρα εκεί που έφτυναν; Είπαμε, η Αριστερά κάνει ιστορικούς συμβιβασμούς, αλλά όχι και έτσι. Και, εντάξει, ο Ξυδάκης μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας και της τόλμης. Τόσα χρόνια δεν τον ενοχλούσε ο Καμμένος; Τώρα συστήθηκαν;
Και το δούλεμα δεν σταματά. Αυτή τη στιγμή η χώρα ευτελίζεται διπλωματικά, ταλανίζεται οικονομικά, δεν μπορεί να σταθεί στις αγορές, ούτε στα πόδια της. Εχει την ευθύνη μίας ανθρωπιστικής τραγωδίας που εξελίσσεται εντός της επικράτειάς της. Κινδυνεύει να χάσει τις τράπεζες και να υποστεί τις συνέπειες από την οικονομική κατάρρευση του ενεργειακού της πυλώνα. Και όμως, για ένα μεγάλο κομμάτι της «συγκροτημένης» σκέψης των ίσων αποστάσεων, ο προβληματισμός για όλα αυτά είναι αντίστοιχος με την ανησυχία τους μην τυχόν και έρθει ο Μητσοτάκης.
Δεν λέω, ο καθένας έχει το δικαίωμα να ανησυχεί μην τυχόν και έρθει ο Βορίδης με το τσεκούρι και ο Αδωνις με την καθηγήτρια που θα μας κάνει εθνικοσοσιαλιστικό κήρυγμα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Είναι, δε, πιθανό να σκέφτεται ότι θα επιστρέψουν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση και ουσιαστικά παρέδωσαν τη χώρα στους Καμμένους. Εντάξει. Η πολιτική τοποθέτηση και η αισθητική είναι αυστηρά προσωπικά ζητήματα. Ομως, συγγνώμη, δεν είναι το θέμα μας αυτήν τη στιγμή.