Η ακραία πολιτικοποίηση όλων όσων μπορεί να συμβούν στον καθένα μας είναι υπεραπλούστευση. Ισως και αδυναμία σύλληψης της πολυπλοκότητας ενός φαινομένου. Καμιά φορά, υπεκφυγή ή άρνηση των μη πολιτικών πτυχών αυτής της ζωής. Εντάξει, «όλα κατά βάθος είναι πολιτικά», αλλά με το τσιτάτο αυτό καταλήγουμε να μην κατανοούμε το «όλα» και να εξευτελίζουμε το «πολιτικό».
Οταν τρία κουκουλοφόρα καθάρματα εισβάλλουν σ’ ένα σπίτι και σκοτώνουν μια εικοσάχρονη μάνα μπροστά στο βρέφος της για λίγες χιλιάδες ευρώ, το μόνο που μπορεί να κάνει ο απλός άνθρωπος είναι να φρίξει. Επίσης να κλειδώνει καλά το σπίτι του τα βράδια, να βάλει μια πόρτα ασφαλείας, έναν συναγερμό και μια κάμερα. Αντε να πάρει κι έναν σκύλο, αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση την πλήρωσε και το δύστυχο τετράποδο.
Δουλειά της αστυνομίας, πάλι, είναι να ανακαλύψει και να συλλάβει τους εγκληματίες. Της Δικαιοσύνης, να τους κλείσει μέσα ισόβια. Δουλειά της Αστυνομίας, επίσης, είναι να αυξήσει την προληπτική δράση της με περιπολίες στις γειτονιές και με πληροφορίες από τα κυκλώματα του κοινού εγκλήματος. Αρμοδιότητα της πολιτικής ηγεσίας, τέλος, είναι να ενισχύσει με κάθε δυνατό μέσο και με ανθρώπους την αστυνομία.
Δουλειά των πολιτών, επίσης, να απαιτήσουν προληπτική αστυνομική δράση, αν και όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα περιπολικό σε κάθε δρομάκι, ούτε να μαθαίνει η ασφάλεια εκ των προτέρων κάθε σχέδιο εισβολής σε σπίτι. Τέλος, είναι αναπόφευκτη η κατά περιόδους κυριαρχία αυτής της θεματολογίας στα μέσα ενημέρωσης, όταν κάποιο ειδεχθές έγκλημα συγκλονίζει την κοινή γνώμη.
Ομως, η ακραία πολιτικοποίηση τέτοιων γεγονότων καταντά γελοία και να με συμπαθάτε. Οχι, ούτε οι δολοφόνοι μπήκαν στο σπίτι στα Γλυκά Νερά εξαιτίας του Παρασκευόπουλου και του νόμου του, ούτε διότι βρήκαν ελεύθερο πεδίο, επειδή η αστυνομία φύλαγε το σπίτι του Φουρθιώτη, όπως ανοήτως και ψευδέστατα είπε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καιρός να σταματήσουν οι υπερβολές και οι μπούρδες ένθεν κακείθεν, αυτές οι γενικεύσεις αποτελούν προσβολή και στον ορθολογισμό μας και στην αισθητική μας.
Σύμφωνοι, αν ένας νόμος αφήνει σωρηδόν ελεύθερους αδίστακτους εγκληματίες, είναι νομοτελειακό ένας απ’ αυτούς να βρεθεί πρωταγωνιστής σε κάποιο ειδεχθές έγκλημα. Σύμφωνοι, αν η αστυνομία κατατρώγεται μόνο με τη φύλαξη μεγαλοσχημόνων, είναι αναμενόμενο να μειωθεί η γενική αποτρεπτική της ικανότητα. Αλλά δεν είναι νοητό, κάθε φορά που μια συμμορία σχεδιάζει να μπει σ’ ένα σπίτι για να κλέψει, να ξέρουμε ότι θα καταλήξουμε σε ένα σαχλό και δίχως ουσία μαλλιοτράβηγμα Μητσοτάκη-Τσίπρα.