Την ατάκα της ημέρας την είπε ο Ευθύμιος Λέκκας: Πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε ως τώρα. Σωστά, μέσα σε 12 ώρες έπεσαν στη λεκάνη του Κηφισού 30 εκατ. τόνοι νερού, από τύχη δεν ξεχείλισε το βράδυ το ποτάμι να πνίξει αυτοκίνητα και σπίτα· η γενικότερη αποσταθεροποίηση του κλίματος έχει δημιουργήσει μέσα σε λίγα χρόνια ένα νέο, πιο ακραίο περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να (επι)ζήσουμε.
Ομως θα πρέπει να ξεχάσουμε και κάποια άλλα πράγματα που ξέραμε ως τώρα. Οπως το να ψάχνουμε διαρκώς άλλοθι –και η κλιματική αλλαγή που έγινε τώρα «κλιματική κρίση» είναι δυστυχώς ένα από αυτά.
Κανείς δεν ζητάει από το (ελληνικό) κράτος να δαμάσει τη Φύση, πόσο μάλλον μια Φύση που πλέον αιφνδιάζει τους πάντες, βγαίνοντας από τα μοντέλα και μας βομβαρδίζει τη μία με τρομακτικές ξηρασίες και την άλλη με πρωτόγνωρες βροχοπτώσεις.
Αλλά δικαιούται κανείς να ζητάει να έχουν καθαριστεί αυτά τα ρημάδια τα φρεάτια. Οχι «στην ώρα τους» όπως διαβεβαιώνουν πάσης φύσεως τοπικοί «άρχοντες», για να διαψευστούν έπειτα από δρόμους-ποτάμια, αλλά συνεχώς· οι μπόρες δεν έρχονται με ραντεβού πια.
Δικαιούται κανείς να ζητάει από μια τοπική αυτοδιοίκηση να ελέγχει τους μικρούς ή και τους μεγάλους εργολάβους, για το τι έργα κάνουν, πώς τα κάνουν και πώς τα παραδίδουν. Στη Νέα Σμύρνη ο δήμος κατήγγειλε τον εργολάβο έργου που έκλεισε τα φρεάτια, δημιουργώντας πλημμυρικά φαινόμενα την Πέμπτη. Πολύ καλά του έκανε, αλλά τι σημαίνει «καταγγελία»; Θα πληρώσει αυτός τις ζημιές που έγιναν σε σπίτια και καταστήματα;
Οποιος, εξάλλου, άκουσε το πρωί της Παρασκευής, στον ΣΚΑΪ, τον περιφερειάρχη Αττικής να προσπαθεί να «εξηγήσει» τι συνέβη με παλιές ή νέες εργολαβίες και πλημμύρισε (πάλι) η Χαμοστέρνας, το μόνο που έμαθε ήταν ότι ο παράγοντας του Εδεσσαϊκού έχει καταλάβει το σώμα του Γιώργου Πατούλη. Το συμπέρασμα ήταν (μάλλον) ότι είτε ο εργολάβος δεν είχε κάνει καλά τη δουλειά του, είτε η Περιφέρεια δεν είχε ορίσει σωστά τις προδιαγραφές του έργου. Διότι η Χαμοστέρνας πλημμυρίζει από τότε που με θυμάμαι. Και τα περί ακραίων καιρικών φαινομένων τα ακούμε από τη δεκαετία του 1990, δεν συνέβησαν χθες.
Και για να μην το κουράζουμε, οι κακοτεχνίες έχουν και δημιουργό με ονοματεπώνυμο και επιβλέποντα με ονοματεπώνυμο.
Δικαιούται, επίσης, κανείς να ζητάει από ένα κράτος εν έτει 2021 να μην υπάρχουν σχολικές αίθουσες σε κοντέινερ ώστε να μη χρειάζεται τα παιδιά να παίζουν με γέφυρες-θρανία για να γλιτώσουν από τη βροχή. Το υπουργείο Παιδείας αισθάνεται καλά με αυτήν την εικόνα; Ο δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας; Ή του αρκεί μόνο που θα γίνει η Αγια Σοφιά;
Δικαιούται κανείς να είναι σίγουρος ότι ο επαγγελματίας οδηγός στο λεωφορείο που επιβιβάζεται, δεν θα αποφασίσει σε ημέρα καταιγίδας να το παίξει survivor βουτώντας το όχημα σε πλημμυρισμένη γέφυρα με αποτέλεσμα να δούμε εικόνες περουβιανών Ανδεων να κάνουν τον γύρο του κόσμου από την Αθήνα μέσω του Associated Press.
Δικαιούται τέλος πάντων κανείς να πει ότι όλα αυτά δεν θα τα ξεχάσουμε. Οτι τα όσα συνέβησαν με τον «Μπάλλο» θα μας γίνουν μάθημα, για την κυβέρνηση, τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες, τους εργολάβους, τους πολίτες. Και ότι η κλιματική κρίση δεν θα είναι ένα θρησκειολογικού τύπου άλλοθι, αλλά αυτή που θα ορίζει όλο το εύρος των ενεργειών μας στο εξής.