Πριν από μία εβδομάδα η «Εφημερίδα των Συντακτών» κατάφερνε κάτι σπάνιο στα χρονικά των ελληνικών ΜΜΕ: να χτίσει ένα κοινό μέτωπο απέναντι στον φασισμό εν όψει της ετυμηγορίας για τη Χρυσή Αυγή. Φιλοξένησε δηλώσεις όλων των πολιτικών αρχηγών (πλην του Κυριάκου Βελόπουλου) καθώς και του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, οι οποίες ύψωσαν ένα τείχος Δημοκρατίας, ένα τείχος κατά του νεοναζισμού στη χώρα. Μία εβδομάδα μετά —και λίγα 24ωρα μετά την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου για τους χρυσαυγίτες— η «Αυγή της Κυριακής» επιχειρεί να το γκρεμίσει. Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.
Η εφημερίδα κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ κλέβει (άρα και αμαυρώνει) ένα σύνθημα που ένωσε εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες. Παίρνει το «Δεν είναι αθώοι», βάζοντας στο πρωτοσέλιδό της, πλάι σε αυτές τις έως τώρα αμόλυντες λέξεις, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αντώνη Σαμαρά. Για να πει τι; Ότι οι πλατείες των αγανακτισμένων δεν είχαν χρυσαυγίτες (!), ότι η ΝΔ ξέπλενε τη Χρυσή Αυγή, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αθώος του αίματος…
Αποψή της, της εφημερίδας, άλλωστε τα ίδια πιστεύουν αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ που τώρα, σε μια υστερική τύφλωση, λένε ότι δεν είχαν δει ποτέ τα παιδιά με τα μαύρα και τις κρεμάλες στην πάνω πλατεία, ενώ ακόμα περισσότεροι, σε μια επιλεκτική αμνησία, δεν θυμούνται τις φορές που οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής βόλεψαν τις στρατηγικές επιλογές του κ. Τσίπρα.
Ομως το πρωτοσέλιδο της «Αυγής της Κυριακής», επειδή κρεμιέται στα μανταλάκια και διαβάζεται αναγκαστικά στα πρωινά τηλεοπτικά σόου, κάνει δύο φορές κακό.
Πρώτον, διότι παίρνει το «Δεν είναι αθώοι» (το σύνθημα που γέμισε τα social media και δημιούργησε το παλλαϊκό ρεύμα εν όψει της απόφασης του Εφετείου) και το εκφυλίζει σε φτηνό εργαλείο αντιπολίτευσης. Το ότι το έκαναν όλο αυτό απλώς για να την «πουν» στην ομογάλακτη «Εφ. Συν.», να είναι δηλαδή σκηνή ζηλοτυπίας για την ομορφότερη εξαδέλφη, δεν τολμώ καν να το σκεφτώ.
Δεύτερον, διότι κλέβοντας ανερυθρίαστα τις τρεις αυτές δυνατές λέξεις που επί εβδομάδες, σε μια σπάνια εθνική ομοψυχία, μοιράστηκε και χώνεψε η ελληνική κοινωνία ως συλλογική καταδίκη των φασιστών, σχετικοποιεί την ίδια την καταδίκη των χρυσαυγιτών: αφού και άλλοι δεν είναι αθώοι…
Προφανώς η επιλογή αυτή υπάγεται σε μια αγωνιώδη προσπάθεια των media της Κουμουνδούρου να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε μετά τις αποκαλύψεις του Σταύρου Κοντονή —για τον νέο Ποινικό Κώδικα που ψηφίστηκε επί Τσίπρα και μπορεί να ρίξει στα μαλακά τον Μιχαλολιάκο και τα πρωτοπαλίκαρα του.
Και, ως επιλογή, δεν ήταν ένα λάθος, μια αστοχία, κάτι που τους ξέφυγε πάνω στην αντιπολιτευτική κάψα. Οι επί της επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ ήξεραν ότι κλέβουν και καπηλεύονται το σύνθημα που σε μια σπάνια στιγμή της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας είχε ενώσει όλη τη χώρα. Ως επιλογή δείχνει και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται ακόμα και τώρα την ελληνική κοινωνία: πας μη Συριζαίος (και αναγνώστης της «Αυγής»;) φασίστας…