Υπάρχουν και άλλα που μπορείς να πεις για το εθνικό τουριστικό σποτ πέρα από το «state of mind». Δεν προβάλλει, ας πούμε, τους μπλε τρούλους της Σαντορίνης, με κίνδυνο να ξεχάσουν οι εν δυνάμει πελάτες την εικόνα. Δεν δείχνει τα πανηγύρια της Ικαρίας που, αν μη τι άλλο, είναι ελκυστικά για τους Antifa τουρίστες, μία αγορά στην οποία οφείλουμε να επεκταθούμε για λόγους πολιτικής ορθότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης. Δεν προτάσσει το fun της Μυκόνου, ειδικά τώρα που ο πλανήτης είναι σε κατάθλιψη. Δεν υπάρχει, διάολε, η Χαλκιδική που σαν και αυτήν δεν έχει.
Και σαν να μη φτάνουν αυτά, έχωσαν κάπου στη μέση του σποτ ένα «state of mind» που έχει χρησιμοποιηθεί από εταιρεία καλλυντικών. Έχει και άλλα. Το «feeling free» έπαιξε σε διαφήμιση σερβιέτας. Το «Beeing with the people you love» ξεπατικώθηκε από διαφήμιση της Coca Cola. To «Connecting with Nature» υπάρχει, ελαφρώς παραφρασμένο, σε διαφήμιση για στρώματα, αλλά βάζω στοίχημα ότι θα το βρεις και σε σποτ για τσάι στην αμερικανική τηλεόραση. Δεν συζητώ για το «So this year» με το οποίο ξεκινούν οι μισές χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις. Τα «sea» και «sun» είναι σε όλες τις διαφημίσεις αντηλιακών. Και η χρήση του «Summer» επιβεβαιώνει τη διάθεση αρπαχτής και προχειρότητας. Υπάρχουν χιλιάδες διαφημιστικά σποτ με «Summer». Ας έβρισκαν ένα συνώνυμο. Εναλλακτικά, ας έπαιζαν πλάνα από το «Ένα καλοκαίρι». Το τοπίο είναι μαγικό, η μουσική του Σπανού υπέροχη και η μακαρίτισσα η Ναθαναήλ με τον Λάκη τον Κομνηνό δειγματίζουν ελληνική ομορφιά.
Και έρχεται τώρα ο Θανάσης Παπαθανασίου, εκ των δημιουργών του σποτ, για να δώσει εξηγήσεις. «Για να εξηγήσουμε λοιπόν τι σημαίνει Greek Summer χρησιμοποιούμε μια ήδη γνωστή έκφραση αλλά την κάνουμε δική μας δίνοντάς της ελληνικό περιεχόμενο. Greek summer state of mind is…να είσαι με ανθρώπους που αγαπάς, συνδεδεμένος με τη φύση και να νιώθεις ελευθερία. Τα συναισθήματα που δημιουργεί το ελληνικό καλοκαίρι είναι ακριβώς τα συναισθήματα που έχει ανάγκη να νιώσει ο πλανήτης μετά τον κορονοϊό! Αυτόματα, ο ξένος που βλέπει το σποτ νιώθεi μέσα του τη διαφορά του Greek Summer από τα υπόλοιπα summer. Αυτό δηλαδή που έπρεπε να πετύχουμε μέσα σε αυτά τα 40 δευτερόλεπτα».
Σιγά τα αβγά. Τι να τον κάνεις τον πλανήτη αν δεν πείθεις τον ινφλουένσερ που, ξαποσταίνοντας από τον αντιρατσιστικό αγώνα στις ΗΠΑ, αναλύει τα βασικά της επικοινωνίας σε πέντε γραμμές ενός ποστ; Άλλωστε το σποτ από το ποστ ένας αναγραμματισμός δρόμος είναι. Kαι από δίπλα ένα τοστ.
Υπάρχει και το θέμα της Κροατίας. Ανακάλυψαν κάποιοι σύντροφοι ότι η ακτή είναι από τις Δαλματικές Ακτές. Εντάξει, έγινε λάθος. Αλλά όταν έχεις βάσιμες υποψίες ότι η προσσελήνωση γυρίστηκε στη Νεβάδα, είναι λογικό να πάει το μυαλό σου στο κακό. Και εδώ που τα λέμε, αν θέλεις να βρεις ωραία παραλία για να κάνεις λήψη με drone, η Κροατία είναι πάντα η πρώτη σου σκέψη. Οι άλλοι που γύρισαν ολόκληρο «Game of Thrones» εκεί ήταν κορόιδα;
Και μετά είναι η παραγωγή του σποτ. Καταγγέλλεται ότι τη δουλειά δεν την έκανε ο ΕΟΤ, αλλά ο Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων και μάλιστα δωρεάν. Κακώς. Έπρεπε να την κάνει ο ΕΟΤ. Να κάνει τον διαγωνισμό, να πέσουν προσφορές πάνω (ίσως και κάτω) στο τραπέζι και να βγει ένα ωραίο σποτ το καλοκαίρι του 2021 με λίγο 200 χρόνια από την Επανάσταση, συν η επετειακή επανέκδοση εκείνης της υπέροχης σειράς με τις αφίσες GREECE που κοσμούν εδώ και δεκαετίες τις ελληνικές διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
Ας είναι. Η δουλειά έγινε. Όπως και η ζημιά. Φτιάξαμε ένα σποτ που θυμίζει Κροατία και κλέβει ατάκες από σερβιέτες. Δίκαιες οι αντιδράσεις. Οι οποίες δικαιούνται το δικό τους σποτάκι. Σε αυτόν τον τόπο δεν είναι γραφική μόνο η Σαντορίνη ή η Αράχωβα. Νισάφι πια.