Ενα από τα πιο επιτυχημένα σλόγκαν που έχουν ακουστεί ποτέ σε διαφήμιση, είναι το εξής: «Μερικές φορές, καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς». Ντύθηκε και στολίστηκε η έκπτωτη από την «σκληρή» κριτική επιτροπή του «Next Top Model» αλλά και εφετινή Σταρ Ελλάς Ιωάννα Μπέλλα, και πήγε καλεσμένη στην εκπομπή «The 2Night Show» (ΑΝΤ1) του Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Αρχισε να μιλάει για την επικείμενη συμμετοχή της στον παγκόσμιο διαγωνισμό ομορφιάς «Μις Υφήλιος», για το ότι θεωρείται φαβορί και για το πόσο σημαντική θα ήταν μία διάκρισή της για την Ελλάδα, καθώς «έχει πάρα πολλά χρόνια να συμβεί κάτι τέτοιο».
Λίγο αφού δήλωσε λοιπόν πόσο ανυπομονεί να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο εξωτερικό λες και πρόκειται να πάει στους Ολυμπιακούς, ήρθε το ηχηρό της στραβοπάτημα. «Εχεις μιλήσει ανοιχτά για πολλά πράγματα, δεν διστάζεις… Οπως για το ότι είχες φάει χαστούκι από σύντροφό σου» της είπε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου. «Ε ναι… και ποια γυναίκα δεν έχει φάει κάποια στιγμή ένα χαστούκι…» απάντησε εκείνη, με επικίνδυνη αφέλεια κι ένα διαρκές χαμόγελο, που δύσκολα μπορούσες να διακρίνεις αν ευθύνεται στο υαλουρονικό, ή στην άγνοια της βαρύτητας που έχει μία τέτοια φράση.
Στην ίδια συνέντευξη, λίγο νωρίτερα είχε δηλώσει ότι είναι «παραδοσιακή γυναίκα, δεν θα έκανα ποτέ το πρώτο βήμα, περιμένω τον άνδρα να με προσεγγίσει».
Το πιάσατε έτσι; Παραδοσιακή γυναίκα. Και ένα χαστουκάκι μέσα στο πρόγραμμα είναι. Από μια κοπέλα που μέσα από τον μεγεθυντικό φακό της πλαστικής ομορφιάς, της τηλεόρασης και των social media αναδεικνύεται –δυστυχώς– σε πρότυπο για τα κοριτσάκια.
Ξέρει τι προτείνει; Η «παραδοσιακή γυναίκα» δεν είναι όσο αθώο ακούγεται, ιδίως όταν ακολουθείται από ατάκες του τύπου «και ποια γυναίκα δεν έχει φάει κάποια στιγμή χαστούκι…».
Χρόνια πίσω οι γυναίκες υπέμεναν βουβά την κακοποίηση από έναν άνδρα με βαρύ χέρι, πειραγμένα νεύρα, πολύ αλκοόλ, άρρωστη ψυχοσύνθεση ή όλα τα παραπάνω. Τότε που ακόμη και οι ταινίες του «παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου», αποδέχονταν, αν δεν εξυμνούσαν ανάμεσα σε βουγιουκλακισμούς και «νιάου», τη νομιμοποίηση του χαστουκιού.
Οταν για παράδειγμα υπήρξε ταινία του 1959 και του Αλέκου Σακελλάριου με τίτλο «Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο» στην οποία η «λύση» για τις άτακτες μαθήτριες με αρχηγό τη Βουγιουκλάκη έρχεται όταν ο καθηγητής Παπαμιχαήλ και οι λοιποί συνάδελφοί του αρχίζουν να τις σφαλιαρίζουν «για να μάθουν»; Η περιγραφή της Βουγιουκλάκη που μετά το χαστούκι άρχισε να βλέπει «πεταλούδες πράσινες κόκκινες κίτρινες», έτσι κωμικά παιγμένη, προκαλούσε το γέλιο. Ενώ στην πραγματικότητα, ήταν για κλάματα.
Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος είναι γεμάτος από τέτοια παραδείγματα. Το σκληρό αρσενικό, ο άνδρας ο βαρύς κι ασήκωτος, είτε στην κωμωδία είτε στο δράμα, θα σηκώσει το χέρι, θα χαστουκίσει την αγαπημένη (;) του κι εκείνη θα τον ερωτευθεί ακαριαία. Μετά θα καταλήξουν στα σκαλιά της εκκλησίας για να δικαιωθεί το μικροαστικό απωθημένο.
Αλλο όμως η ασπρόμαυρη Ελλάδα του ’50 και του ’60 και άλλο η Ελλάδα του 2018. Ή μήπως όχι;
Η ατάκα της Ιωάννας Μπέλλα, η οποία υποτίθεται ότι θέλει να είναι πρότυπο για τα νέα κορίτσια και «influencer στο Instagram», προωθώντας από καλλυντικά μέχρι σανδάλια και μπάρες δημητριακών, δεν είναι μόνο αναχρονιστική.
Δεν υπάρχει κανένα make-up αρκετά καλυπτικό για να σβήσει τους μώλωπες που μπορεί να υποστεί μία γυναίκα που έχει γαλουχηθεί με τη φιλοσοφία «και ποια γυναίκα δεν έχει φάει ένα χαστούκι…».
Τέτοιες απόψεις, ειδικά σε έναν κόσμο που ξεπηδούν διαρκώς ανατριχιαστικές ειδήσεις όπως αυτή της δολοφονίας της 21χρονης φοιτήτριας στη Ρόδο είναι κάτι παραπάνω από απαράδεκτες. Η φοιτήτρια δολοφονήθηκε πληρώνοντας ακριβά το δικό της «όχι». Και συνεχίζει να δολοφονείται, καθώς οι βιαστές των πληκτρολογίων εξακολουθούν να αμαυρώνουν τη μνήμη της, με άκρως σεξιστικά σχόλια για το τι φορούσε και δεν φορούσε το μοιραίο βράδυ, αν «τα ‘θελε και τα ‘παθε», κτλ κτλ.
Και δυστυχώς, δεν είναι μόνο οι υδροκέφαλοι ανώνυμοι «haters» των social media. H «Δημοκρατική», εφημερίδα στη Ρόδο, έγραψε ότι «η 21χρονη αρνήθηκε να συνευρεθεί με τους δύο άνδρες, ενώ παραμένει άγνωστο αν αρχικά είχε δεχθεί». Δηλαδή; Τι σημαίνει το ότι «παραμένει άγνωστο αν αρχικά είχε δεχθεί»; Κι αν «αρχικά είχε δεχθεί» τι; Οτι αφού αρχικά είχε δεχθεί και μετά είπε όχι τα δύο δύσμοιρα αγόρια, βλέποντας το ηθικό τους και το ανδρικό τους γόητρο πεσμένο, έπρεπε να τη βιάσουν, να τη σκοτώσουν και να την πετάξουν στη θάλασσα;
Ας τους ενημερώσει κάποιος, όλους αυτούς, ότι μία γυναίκα, και οποιοσδήποτε άνθρωπος, έχει κάθε δικαίωμα να αλλάξει γνώμη και να πει «όχι», ακόμη κι αν είχε αρχικά πει «ναι». Και φυσικά, ο καθένας οφείλει να ακούσει αυτό το «όχι» και να το σεβαστεί.
Προς τιμήν του ο Αρναούτογλου προσπάθησε να προστατεύσει την αδαή Μπέλλα, περνώντας παράλληλα το μήνυμα ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές δεν πρέπει να γίνονται δεκτές από καμία γυναίκα.
Σε εκείνο το σημείο, το μοντέλο στραβοκατάπιε και αποπειράθηκε να τα μπαλώσει όπως-όπως, με μία κακοδιατυπωμένη ατάκα του τύπου «ναι βέβαια, η βία είναι πολύ κακό πράγμα». Δεν ξέρω αν η Ιωάννα Μπέλλα θα καταφέρει να ανακηρυχθεί «Μις Υφήλιος», ή έστω να μπει στην τελική δεκάδα. Στον αστερισμό του #MeToo, είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν κι εκεί αντίστοιχες ερωτήσεις προς τις υποψήφιες, περί γυναικείας κακοποίησης. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φέρει κι εκεί σε τόσο δύσκολη θέση το γυναικείο φύλο. Οχι με τα σπαστά αγγλικά της, αλλά με τις απαρχαιωμένες «ελληνικές» απόψεις της.
Ιωάννα Μπέλλα, το ξύλο ΔΕΝ βγήκε απ’ τον παράδεισο.