| REUTERS/Toby Melville/Pool/File Photo/CreativeProtagon
Απόψεις

Είμαστε σεξιστές και με τον Χάρι

Οπως συνέβη με τη Μαρκλ, και ο πρίγκιπας είναι θύμα των στερεοτύπων. Οσα πιστεύουμε για αυτόν είναι απόρροια της αντίληψης που θέλει τους άνδρες να είναι άνδρες, να μην κλαίνε, να είναι σκληροί, να δείχνουν ποιος είναι το αφεντικό στο σπίτι και άλλα τέτοια πατριαρχικά
Λίλα Σταμπούλογλου

Σίγουρα τα μίντια έχουν αντιμετωπίσει με σεξισμό τη Μέγκαν Μαρκλ. Οχι τώρα, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε δίπλα στον πρίγκιπα Χάρι, ως μελλοντική γυναίκα του, τη σταύρωσαν. Τη χτύπησαν κάτω απ’ τη μέση για το χρώμα, την ηλικία, την οικογένεια και τις προσωπικές επιλογές της, για ό,τι μπορούσαν να βρουν.

Με την ίδια σεξιστική διάθεση την αντιμετωπίζουν και τώρα, με αφορμή το Megxit. Αλλά, όπως και να βλέπεις την απόφαση του ζευγαριού να αποχωρήσει από τα βασιλικά καθήκοντα, όπως και να τους κρίνεις γι’ αυτό, δεν είναι δυνατόν να το ερμηνεύεις υπό το πρίσμα της διαβολογυναίκας. Γιατί κάπως έτσι αντιμετωπίστηκε τελικά η Μέγκαν, σαν ένα σατανικό θηλυκό, που τα έφερε όλα τούμπα. Και τι δεν γράφτηκε γι’ αυτήν: ότι πήρε πρίγκιπα και τον μεταμόρφωσε σε βάτραχο, ότι ανακάτωσε το παλάτι, ότι χώρισε την οικογένεια, ότι δεν σεβάστηκε το θεσμό της μοναρχίας. Και όλα αυτά, βέβαια, τα κατάφερε επειδή έχει κάνει τον πρίγκιπα σκυλάκι της.

Ωστόσο, όσο σεξιστές είμαστε με τη Μέγκαν, λέγοντας ότι έβαλε τον Χάρι στο βρακί της, άλλο τόσο είμαστε και με τον Χάρι, πιστεύοντας ότι μπήκε στο βρακί της γυναίκας του κι ότι σέρνεται απ’ αυτήν σαν άβουλο ον, παραδομένο στις ορέξεις της. Δεν είδα πολλά να λέγονται γι’ αυτό, αν και είναι εξίσου υποτιμητικό και άδικο σαν άποψη. Η οποία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, απλώνεται παγκοσμίως και ξεκινά τόσο απ’ τον απλό πολίτη-χρήστη των σόσιαλ μίντια, όσο και από επίσημους φορείς. Και σε αρκετές περιπτώσεις, εκφράζεται έως και χυδαία.

Το Leave.EU, η γνωστή πολιτική καμπάνια που υποστηρίζει το Brexit, δημοσίευσε στο Twitter μια εικόνα του Δούκα του Σάσεξ, όπου είναι πεσμένος στα τέσσερα, με τη γυναίκα του Μέγκαν να πατάει την πλάτη του με ψηλά τακούνια, κρατώντας ένα μαστίγιο που περνάει γύρω απ’ το λαιμό του και φαίνεται σαν χαλινάρι. Η λεζάντα της φωτογραφίας σε παρακινεί να την αναδημοσιεύσεις, αν έχεις λυπηθεί με την κατάρρευση του συζύγου της Μέγκαν Μαρκλ. Και τελειώνει με μια φράση, που στα ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί ως «παγιδευμένος στο βρακί της». Για την ακρίβεια, σ’ αυτό που υπάρχει εκεί μέσα.

Γενικά, η κοινή γνώμη φαίνεται ότι αποδίδει την απόφαση του Megxit, και την ευθύνη και τις συνέπειες του, κυρίως στη Μέγκαν Μαρκλ, και όχι στο ζευγάρι. Προφανώς, δεν θα μάθουμε ποτέ τα εσώτερα της απόφασης, εκείνα που λέγονται κεκλεισμένων των θυρών, την ώρα που το αντρόγυνο ξαπλώνει στο κρεβάτι του, βλέποντας ίσως μια σειρά του Netflix. Ούτε θα καταλάβουμε, πιθανόν, ποιος το ήθελε περισσότερο, ποιος προβληματίστηκε, ποιος δείλιασε και από τι φάσεις πέρασε το ζευγάρι, προσπαθώντας να καταλήξει κάπου. Αλλά εδώ θεωρούμε ότι τα θέλω της μιας πλευράς συνθλίβουν την άλλη και εξαφανίζουν τη δική της υπόσταση.

Με λίγα λόγια, θεωρούμε τον Χάρι χαϊβάνι, έναν σύζυγο-Χατζηαβάτη που υποκλίνεται στις διαταγές της γυναίκας του. Κι όμως, η κατεύθυνση που παίρνει τώρα δεν είναι εκτός της κοσμοθεωρίας του. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί, πολύ πριν από αυτές τις εξελίξεις, ότι δεν επιθυμεί να είναι ένας παραδοσιακός πρίγκιπας.

Στην πρώτη ομιλία του μετά την επίσημη ανακοίνωση της βασίλισσας, ο Χάρι είπε ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αποχωρήσουν απ’ τα βασιλικά τους καθήκοντα. Δήλωσε ότι η αρχική τους πρόθεση ήταν να υπηρετούν τη βασίλισσα χωρίς να λαμβάνουν δημόσιο χρήμα, κάτι που δεν έγινε δεκτό, και ότι του δόθηκε τελεσίγραφο: ή παραμένεις μέλος με όλες τις υποχρεώσεις και ό,τι άλλο συνεπάγεται ή παραιτείσαι. Εκείνος παραιτήθηκε.

Ας το παραδεχτούμε. Ο,τι θεωρούμε για τον Χάρι είναι απόρροια της νοοτροπίας που θέλει τους άνδρες να είναι άνδρες, να μην κλαίνε, να είναι σκληροί, να δείχνουν ποιος είναι το αφεντικό στο σπίτι κι άλλα τέτοια πατριαρχικά, τα οποία μπορούν να ειπωθούν κι απ’ την αντίθετη πλευρά: κοίτα τον βλάκα, ό,τι θέλει τον κάνει η δικιά του.

Και ποιος δεν το έχει πει! Απλώς δεν το βαφτίζουμε σεξισμό με την ίδια ευκολία που βαφτίζουμε τον άλλον, προς τη γυναίκα. Κι αυτός σεξισμός είναι όμως. Καθαρός και ξάστερος.

ΥΓ.: