Είναι πολύ πιθανό ο Αλέξης Τσίπρας να μην θυμάται τι ακριβώς έχει πει κατά καιρούς. Για έναν πολύ απλό λόγο: δεν τον πολυενδιαφέρει τι λέει, αρκεί να εξυπηρετείται η επιδίωξή του στην εκάστοτε συγκυρία.
Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η ευκολία με την οποία έχει δηλώσει ότι «ουδέποτε είπα ότι θα σκίσω το μνημόνιο», ενώ όλοι θυμούνταν ότι το έχει πει σε πολλές εκδοχές. Από «γκόου μπακ μάνταμ Μέρκελ», έως «θα σκίσουμε το μνημόνιο μέρα μεσημέρι» και τόσα άλλα…
Σε μία νέα επίδειξη πολιτικής α(μερι)μνησίας, ο Πρωθυπουργός κατέρριψε το βράδυ της Τρίτης άλλη μία δική του θεωρητική κατασκευή, στην οποία είχε όμως στηρίξει όλη την στρατηγική της ανόδου του στην εξουσία.
Ενώ εδώ και χρόνια μας λέει ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση και όχι η κρίση το μνημόνιο, υποστηρίζοντας –αυτός και οι πολιτικοί του φίλοι– ότι η υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς επιτροπείας ήταν απόρροια μίας συνωμοσίας με πρωτεργάτη τον Παπανδρέου (και πάντα «λησμονώντας» τον Καραμανλή…), την Τρίτη το βράδυ είδε το φως το αληθινό:
«Με εσάς, ξέρετε τείνουμε να ξεχάσουμε και τα βασικά, δηλαδή ότι στα μνημόνια οδηγηθήκαμε εξαιτίας του αποκλεισμού της χώρας από τις διεθνείς αγορές», είπε, απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση κατά την συζήτηση για τον Προϋπολογισμό και συνέχισε: «Άρα, ο τρόπος για να ξεφύγουμε απ’ αυτή τη συνθήκη είναι το κόστος δανεισμού να επιστρέψει σε αποδεκτά επίπεδα ώστε να μπορεί η χώρα να αναχρηματοδοτεί τις ανάγκες της δίχως το περιοριστικό πλαίσιο των προγραμμάτων στήριξης».
Και οι γερμανοτσολιάδες, οι συνωμότες και οι «Τσολάκογλου» τι έγιναν;
Δεν του κοστίζει τίποτε του Πρωθυπουργού να αυτοακυρώνεται –και πάντως είναι βέβαιον ότι έτσι νομίζει.
Και επειδή τώρα πιστεύει ότι η χώρα θα βγει θριαμβεύτρια στις αγορές με κάποιο σχετικά ανεκτό επιτόκιο, ετοιμάζεται να πει ότι εκείνος είναι ο πατέρας της επιτυχίας.
Και πάλι όμως, φαίνεται ότι η συναίσθηση λείπει. Εν όψει της θεωρητικής επιστροφής της χώρας στις πηγές δανεισμού, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της βρίσκεται σήμερα λίγο κάτω από το 4%. Η αντίστοιχη του πορτογαλικού είναι στο 1,73%…
Οπως και να ‘χει, ακόμη και αν όλα αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας συμβούν, θα είναι λόγω της εφαρμογής του Μνημονίου. Του δικού του και των προηγούμενων.
Τα οποία… πώς είπαμε ότι μας προέκυψαν;