Το δέκα το… κακό για την ύφεση, ευτυχώς, δεν το τραβήξαμε πέρυσι. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε τελικά, ύφεση ελαφρώς πάνω από το 8% πέρυσι και όχι 10% που ήταν η κυρίαρχη προσδοκία στην αγορά, προκαλώντας ανακούφιση στην κυβέρνηση και χαμόγελα στο οικονομικό επιτελείο.
Είναι μια αξιοσημείωτη εξέλιξη, την οποία μάλιστα η ΕΛΣΤΑΤ «βιάστηκε» να ανακοινώσει μία εργάσιμη νωρίτερα, αφού κανονικά βάσει προγραμματισμού τα νέα θα τα παίρναμε την Δευτέρα. Καλοδεχούμενη, μικρή, ανατροπή στο πρόγραμμα ωστόσο (αν και δεν την βλέπουμε συχνά) καθώς τα νέα ήταν θετικά και όπως σχολιάζουν αναλυτές στην αγορά.
Η οικονομία έκανε την έκπληξη, εμφάνισε ανθεκτικότητα και όπως όλα δείχνουν, λίγο η ενισχυμένη κρατική στήριξη, λίγο τα άνοιξε-κλείσε της αγοράς και οι ανάσες στις πωλήσεις, κάτι έκαναν. Βέβαια το θετικό στοιχείο, ότι καταλήξαμε τελικά σε καλύτερα στοιχεία δεν μπορεί να σβήσει ότι το 2020 ήταν συνολικά, μια χρονιά βαθιάς ύφεσης που όμοια της είχαμε να δούμε από τα χρόνια των Μνημονίων, με το μεγάλο στοίχημα να παραμένει ανοικτό και να μην είναι άλλο από την ανάκαμψη του 2021.
Εδώ οι αναλυτές παραμένουν σε επιφυλακή εν αναμονή των πρώτων ενδείξεων για το πρώτο τρίμηνο του 2021. Μιλάμε πλέον για τρεις μήνες δύσκολους, καθολικά επηρεασμένους από τα λοκντάουν, και σίγουρα όταν στις αρχές Ιουνίου, στην έναρξη του καλοκαιριού, δούμε τις πρώτες εκτιμήσεις είναι δεδομένο πως θα πιστοποιούν μια σημαντική ύφεση. Τα μεγάλα ερωτήματα – που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σήμερα – είναι πόσο ηπιότερος θα είναι ο ρυθμός με τον οποίο θα συνεχιστεί η ύφεση στο πρώτο τρίμηνο και κυρίως πόσο γρήγορα οι εμβολιασμοί, ο τουρισμός και το άνοιγμα του εμπορίου και της εστίασης θα επιτρέψουν το μεγάλο ριμπάουντ στο δεύτερο τρίμηνο, που είναι και ο μεγάλος άγνωστος Χ.
Μέχρι τότε, τα σημερινά δεδομένα, τα σημερινά δηλαδή στοιχεία για την ύφεση, είναι ενθαρρυντικά. Η ανάπτυξη είναι το στοιχείο που έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα στις αγορές, την πολύτιμη – για εμάς – επενδυτική κοινότητα.
Σε ένα περιβάλλον μαύρων αριθμών, δυσμενών προβλέψεων, είναι μια θετική εξέλιξη να αναδεικνύονται στοιχεία, αναπάντεχης, ανθεκτικότητας για την πολύπαθη ελληνική οικονομία. Ενδεχομένως, για τους μη εξοικειωμένους, η διαφορά των δύο ποσοστιαίων μονάδων, μεταξύ του 10% που αναμέναμε και του 8% που πετύχαμε να μην είναι και τόσο θεαματική. Σε τεχνοκρατικούς όρους όμως οι αγορές, με τον αγελαίο τρόπο που κινούνται συνήθως, βλέπουν ένα στοιχείο που κάνει μπαμ! Οτι η Ελλάδα για δεύτερο, διαδοχικό, τρίμηνο κινούνταν σε θετικό έδαφος (στο τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο του 2020), που τεχνικά για εκείνους μεταφράζεται σε προσδοκίες κερδών όταν λήξει ο εφιάλτης της πανδημίας και αρχίσουν να εισρέουν τα 32 δισ. των Ευρωπαίων. Πρόκειται, θα μπορούσε να πει κανείς για μια θετική εξέλιξη ειδικά σε μια περίοδο που σταθμίζονται, παράλληλα, αποφάσεις, όπως η προσφυγή Δημοσίου και μεγάλων επιχειρήσεων στις αγορές για δανεισμό, αργά, γρήγορα ή γρηγορότερα…
Είναι επίσης δεδομένο ότι μια τέτοια «έκπληξη» δεν διαφοροποιεί σημαντικά τα θεμελιώδη. Αποτελεί όμως έναν «κράχτη» για το εξωτερικό, ο οποίος μερικές φορές μπορεί να έχει την δική του ξεχωριστή αξία στο θυμικό των επενδυτών. Αυτής της περίεργης φυλής που κουβαλά μια τεράστια ρευστότητα σε περιβάλλον εξίσου τεράστιας αβεβαιότητας σε κάθε δυνατό επίπεδο, της πολύπλευρης αυτής κρίσης που όλοι βιώνουμε.