Στην αρχή της συνέντευξης στην Λυμπεράκη δεν τον αναγνώριζα τον Αλέξη. Ηταν σαν μεταπολεμικό φορτωμένο αρματαγωγό που για να στρίψει χρειαζόταν τον μισό Σαρωνικό και ολόκληρο το πρωινό. Από τα Εξάρχεια στις καταλήψεις, από την συμμετοχή του στην πορεία του Πολυτεχνείου ως το αδίκημα της κατοχής μολότοφ, από τον Τραμπ ως στην ΑΣΟΕΕ, ο άχαστος τα ‘κανε κυριολεκτικά μούσκεμα. Αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν. Αμφιβάλω αν ακόμα και ο Χαρίτσης ή ο Τζανακόπουλος κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε ο αρχηγός τους.
Μετά βρήκε κάπως τον ρυθμό του. Λίγο οι τράπεζες, λίγο οι Financial Times, κατάφερε να ψελλίσει δυο αντιπολιτευτικά επιχειρήματα της προκοπής. Κυρίως μπόρεσε να βρει σιγά-σιγά την γνωστή του άνεση στον λόγο και στην κίνηση του σώματος. Κι απάνω που κάπως συνερχόταν, ήρθαν οι ερωτήσεις για την κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος, που άρχισε πάλι να ψελλίζει. Δεν ήξερε το θέμα, ήταν ολοφάνερο. Η Λυμπεράκη τον πήγε σε μια περιοχή που ήταν αχαρτογράφητη για αυτόν, ήταν μακριά από τον προετοιμασία που είχε κάνει για την συνέντευξη.
Μετά… όμως δεν υπάρχει μετά. Ο τηλεθεατής άρχισε να βαριέται. Ο παλιός καλός Αλέξης που κρατούσε το ακροατήριο του καθηλωμένο για μια ή δυο ολόκληρες ώρες, ανήκει πια στην Ιστορία. Ήρθαν οι ερωτήσεις για τον Παπαγγελόπουλο, για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για την οικονομία, πλην ουδείς έκατσε να ακούσει τις απαντήσεις. Είπε ότι ήταν «Αρσακειάδες» στο ζήτημα της Novartis, όμως ο τηλεθεατής ούτε καν αυτό το πολιτικά kinky κατάφερε να συγκρατήσει. Βαριόταν πια τόσο πολύ.
Ο Αλέξης τυπικά συνεχίζει να εκπροσωπεί ένα 32% του ελληνικού λαού που τον ψήφισε. Ουσιαστικά εκπροσωπεί ένα δραματικά μικρότερο ποσοστό που για δικούς του λόγους δεν θέλει ακόμα να πιστέψει ότι ο Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός. Όλοι οι υπόλοιποι είναι πολύ πιο μπροστά από τον κάποτε επαναστατικότερο ηγέτη της Ευρώπης, που σήμερα κατάντησε καρικατούρα του παρελθόντος. Τα βαθιά χασμουρητά όσων είχαν απομείνει να βλέπουν μετά το πρώτο μέσον της συνέντευξης που ο Αλέξης άρχισε να μιλά για την μελλοντική πορεία του Σύριζα, είναι αδιάψευστος μάρτυρας.
Φιλική συμβουλή: Ας κλειστεί ο Αλέξης σπίτι του κι ας ξαναβγεί σε δημόσιο βήμα όταν ο Κυριάκος θα έχει αρχίσει να φθείρεται πραγματικά. Ως τότε, ας δουλέψει εντός του έναν άλλο ρόλο. Δεν ξέρω ποιος θα είναι, πάντως όχι μια φωτοτυπία του παρελθόντος του όπως είδαμε στο Open. Αν συνεχίσει να δίνει συνεντεύξεις σαν αυτήν, θα συνεχίσει να παίρνει λουλούδια από την ΝΔ και να εισπράττει ένα ανεπαίσθητο δάγκωμα των χειλιών των λιγοστών φίλων του για την ανεξήγητη ανημπόρια του αρχηγού τους.