Στα παλιά καλά χρόνια, όταν τα παλικάρια έπαιζαν μπάλα για τη φανέλα και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος σκάρωνε στιχάκια στα τσιμέντα της Νέας Φιλαδέλφειας, οι παίκτες έλεγαν ότι έχουν τον πρόεδρο σαν πατέρα τους. Και δεν είχαν και άδικο.
Εκείνη την εποχή, που τα σορτσάκια ήταν κοντά και οι άνδρες φορούσαν κασκορσέδες, η σχέση του προέδρου με τον παίκτη δεν ήταν, απλώς, πατρική. Ηταν ιδιοκτησιακή. Το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό και αν ήθελε ο πρόεδρος κάρφωνε στον τοίχο το δελτίο του κακού παιδιού, κοινώς του έκοβε τη μπάλα, αφού δεν μπορούσε να πάρει μετεγγραφή χωρίς υπογραφή προέδρου και γραμματέα του συλλόγου.
Από την άλλη, δεν ήταν απαραίτητο ότι και ο πρόεδρος είχε τους παίκτες σαν παιδιά του. Υπάρχουν θρυλικές ιστορίες για προέδρους που έμπαιναν στα αποδυτήρια και, αντί για πριμ, μοίραζαν καρπαζιές. Τέλος πάντων, όλα αυτά μπήκαν στη θέση τους όταν ο αθλητισμός έγινε επαγγελματικός και η σχέση προέδρου-παικτών αποτελούσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης με μάνατζερ και δικηγόρους. Ξηγημένα πράγματα, που θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Μάκαρος.
Ο πρόεδρος της ΚΑΕ Παναθηναϊκός αποφάσισε να τιμωρήσει την ομάδα για την ήττα στην Κωνσταντινούπολη από την Φενέρ του Ομπράντοβιτς και τον αποκλεισμό από το final four. Εδωσε, λοιπόν, εντολή, να ακυρωθούν τα αεροπορικά εισιτήρια της επιστροφής και η ομάδα να επιστρέψει στην Αθήνα με λεωφορείο. Στα παλιά χρόνια ο πρόεδρος θα τους στερούσε τη μπριζόλα για μία εβδομάδα. Τώρα αποφάσισε να τους τιμωρήσει παραδειγματικά, κοινώς να τους ταπεινώσει. Πάλι καλά, βέβαια, που δεν είχαν να επιστρέψουν από Τελ Αβίβ ή Μόσχα. Τουλάχιστον από την Πόλη χάρηκαν τους νέους οδικούς άξονες της πατρίδας μας.
Τέσσερις παίκτες δεν μπήκαν στο λεωφορείο. Ο Φώτσης και τρεις Αμερικανοί. Δεν ακούγεται παράλογο. Ο μεν Φώτσης έχει συμπληρώσει συντάξιμα χρόνια στα γήπεδα, ώστε δεν σηκώνει τα καψόνια. Οι δε Αμερικανοί, απλώς δεν καταλαβαίνουν αυτά τα πράγματα. Θα το βρήκαν προσβλητικό, ίσως και επικίνδυνο. Μπήκαν στο αεροπλάνο και η διοίκηση του Παναθηναϊκού θα τα βρει με τους μάνατζερ και τους δικηγόρους τους.
Οπαδός του Παναθηναϊκού δεν είμαι για να αντιληφθώ το θυμικό του προέδρου και των οπαδών. Κάποιοι φίλοι μου, όμως, που έχουν και διαρκείας στο ΟΑΚΑ δεν το είδαν με καλό μάτι. Το βρήκαν προσβλητικό για μία ομάδα που έχει πάρει έξι πρωταθλήματα Ευρώπης. Αν μη τι άλλο, έχασε από τον Ομπράντοβιτς στα προημιτελικά, όχι από τον Πανελευσινιακό, που θα έλεγε και ο Αλέξης. Επίσης το βρήκαν και κάπως επικίνδυνο για τη φήμη, το ρεπιουτέσιον, το ρισπέκτ, ρε παιδί μου, της ομάδας διεθνώς. Ποιος σοβαρός προπονητής ή παίκτης θα έρθει για να βγάλει το παντεσπάνι του στον Παναθηναϊκό; Κανένας.
Θα μου πείτε ότι όλα τα πράγματα κάπως τελειώνουν. Και ίσως έπρεπε το κρίσιμο παιχνίδι να γίνει απέναντι στον Ομπράντοβιτς. Να είναι πρόσωπό του η τελευταία εικόνα πριν σβήσουν τα φώτα.