Η παράταση της προθεσμίας για τις φορολογικές δηλώσεις 2017 θεωρείται βέβαιη, σύμφωνα με δημοσιεύματα, καθώς δεν έχουν υποβληθεί ακόμα περί τις 2.000.000 δηλώσεις. Η ασυνέπεια επιβραβεύεται για άλλη μια φορά, από το ίδιο το κράτος. Eνα κράτος που σε εκπαιδεύει να είσαι αμελής, αναβλητικός, αδιάφορος. Που κάνει τον συνεπή πολίτη, εκείνον που τρέχει για να είναι σωστός στις προθεσμίες και στις υποχρεώσεις του, να φαίνεται το κορόιδο της παρέας, ο σπασίκλας της τάξης, ο υποταγμένος σε ένα σύστημα όπου τελικά ευνοημένος είναι ο «ανυπότακτος», ο αντιδραστικός, έστω ο αναβλητικός.
Ελλάς λοιπόν, η χώρα των παρατάσεων. Γιατί δεν είναι μόνο οι φορολογικές δηλώσεις που κάθε χρόνο… παίρνουν τον χρόνο τους για να υποβληθούν. Είναι και τα ασφαλιστικά τέλη αυτοκινήτων. Και εφέτος, όταν η παράταση που είχε δοθεί έληξε στις 9/1/2017, δόθηκε νέα παράταση. Είναι, επιπλέον, οι διαρκείς παρατάσεις στην κτηματογράφηση (κτηματολόγιο), ένα θρίλερ με πολλά, πάρα πολλά επεισόδια. Από δίπλα και οι παρατάσεις για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων: «Αν το δηλώσεις θα το σώσεις». Και γιατί να βιάζεσαι; Σπίτι είναι (π.χ. μέσα σε καταπατημένη δασική έκταση) πού θα πάει;
Προ ημερών παρατάθηκε και η προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων κατά του περιεχομένου των δασικών χαρτών. Με τη σειρά του το Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών αποφάσισε «να παρατείνει την προθεσμία υποβολής δικαιολογητικών των υποψηφίων οι οποίοι περιλαμβάνονται στον προσωρινό πίνακα επιλεγέντων υποψηφίων του προγράμματος κατόπιν πλήθους αιτημάτων». «Παράταση της ημερομηνίας καταβολής της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ ΕΛ.Γ.Α.» και από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛ.Γ.Α. το οποίο εκτίμησε πως: «για αντικειμενικούς λόγους, υπήρξαν παραγωγοί που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας».
Πόσες από αυτές τις παρατάσεις έπρεπε πράγματι να δοθούν (υπάρχουν φυσικά και αυτές οι περιπτώσεις) και πόσες δόθηκαν επειδή είναι τελικά πιο εύκολο να του δώσεις χρόνο παρά να πείσεις τον πολίτη πως στο θέμα των υποχρεώσεών του ο χρόνος δεν είναι σχετική έννοια; Πώς οι διορίες πρέπει να τηρούνται για λόγους εύρυθμης λειτουργίας της κρατικής μηχανής; Δικαιολογίες υπάρχουν πάντα.
Oπως στην περίπτωση του Πόθεν Εσχες που υποχρεώνομαι να υποβάλω κι εγώ κάθε χρόνο, ως δημοσιογράφος. Με την προθεσμία να εκπνέει στις 31 Δεκεμβρίου 2016, έσπευσα να ξεμπερδεύω από τους πρώτους, στα μέσα Οκτωβρίου είχα με τη βοήθεια του λογιστή μου ολοκληρώσει τη διαδικασία. Η πρώτη παράταση δόθηκε εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ επί της προσφυγής πέντε δικαστικών ενώσεων που έκαναν λόγο για «διαβλητό σύστημα». Η νέα προθεσμία για την υποβολή των δηλώσεων τοποθετήθηκε στις 13 Απριλίου 2017. Ακολούθως, με τροπολογία του υπουργού Δικαιοσύνης είχαμε νέα τρίμηνη παράταση ως τις 30 Ιουνίου 2017. Και αυτή κρίθηκε απαραίτητη «προκειμένου να συνεχιστεί η απρόσκοπτη υποβολή των δηλώσεων από τους υπόχρεους». Εγώ γιατί έτρεχα;
Τελικά το μόνο που δεν είναι απαραίτητο, είναι το να είσαι στην ώρα σου. Καθυστέρησε, πάρε το χρόνο σου, πήγαινε εκδρομή, κάνε extreme sports, παρακολούθησε σεμινάρια μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής, αγγειοπλαστικής κλπ. και στο μεταξύ όλο και κάποια παράταση θα έρθει για να σε ξελασπώσει.
Αν, πάλι, δεν σου δώσει την παράταση το κράτος, την παίρνεις μόνος σου. Και τότε κερδισμένος θα είσαι, όπως επιβεβαιώνουμε με το νέο… τελεσίγραφο προς τους εξαφανισμένους δανειολήπτες. Σε όσους, λοιπόν, αποφάσισαν να παρατείνουν τη διευθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεών τους μεταθέτοντάς την με το έτσι θέλω στο μέλλον, το επόμενο διάστημα οι τράπεζες θα κάνουν ένα δωράκι. Θα τους προτείνουν, γράφτηκε, ως τελευταία (;) ευκαιρία για οριστική διευθέτηση του χρέους τους «κούρεμα» επί του κεφαλαίου και των τόκων, συμβατικών και υπερημερίας, που μπορεί να φτάσει ακόμα και το 95%! Τους άλλους, όσους στριμώχτηκαν για να ξεχρεώσουν, τους έφαγε η συνέπεια. Γιατί είπαμε, στη χώρα των παρατάσεων (των επίσημων αλλά και των οικειοθελών) η ασυνέπεια είναι ο πιο εύκολος δρόμος.