Ο Νίκος Παππάς στα υπουργικά έδρανα. Τώρα θα πρέπει να περιορίσει τις παρουσίες του | Alexandros Michailidis / SOOC
Απόψεις

Η «αποκαθήλωση» του Νίκου Παππά

Ο παραγκωνισμός του ως τώρα πανίσχυρου υπουργού Επικρατείας στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής δείχνει ότι για το Μαξίμου το θέμα των τηλεοπτικών αδειών περνά σε δεύτερη μοίρα. Και ότι ο εμπνευστής της όλης ιστορίας θα πρέπει να αρκεστεί σε έναν ρόλο... Πεπονή
Πάνος Παπαδόπουλος

Επί 22 μήνες ήταν ο πανίσχυρος Νο2. Για κάποιους ήταν και ο «πρίμο», ο de facto Νο1 στο Μαξίμου. Ο κολλητός, ο εξ απορρήτων ενός λαοπρόβλητου Πρωθυπουργού, ο οποίος επειδή δεν είναι και ο πιο αυτόφωτος πολιτικός ήταν και είναι δεκτικός σε επιρροές και στις συμβουλές των φίλων του.

Επί σχεδόν δύο χρόνια ήταν ο Νο2 το Μαξίμου που καθόριζε τον Νο1. Αυτός που τον έψησε ότι θα ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο, θα βάλει τους καναλάρχες σε κρεβάτια και θα τους τα πάρει χοντρά, αυτός που όρισε την πολιτική ατζέντα επί ένα πεντάμηνο μετά τη συμφωνία του Εurogroup, ο υπουργός με το αγέρωχο βλέμμα και τη φωνή καντηλανάφτη, όπως εύστοχα έγραψε ο Σταμάτης Φασουλής.

Στο εξής θα είναι ένας υπουργός σε κυβέρνηση 49 ατόμων, ο οποίος θα κοιτάει την εξουσία από το Μοσχάτο (κάπου εκεί είναι η Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής που αναβαθμίζεται σε υπουργείο) – θα κρατήσει, βέβαια, κι ένα γραφείο στο Μαξίμου γιατί οι παλιές φιλίες δεν χάνονται…

Ο Νίκος Παππάς είναι ένας ηττημένος του ανασχηματισμού. Πλήρωσε την συντριβή του νόμου του από το ΣτΕ και πλήρωσε την συντριβή της κυβερνητικής ατζέντας εξαιτίας της ματαιοδοξίας του. Ok, υπό κανονικές συνθήκες, ένα υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, όπως αυτό που του ανατέθηκε, είναι ένα σοβαρό υπουργείο –ασχολείται με την κινητή τηλεφωνία, το Διαδίκτυο και την TV–, αλλά η Ελλάδα απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί κανονική χώρα, φρόντισαν για αυτό και ο κ. Παππάς με τους συντρόφους του. Επομένως αναλαμβάνει ένα περιφερειακό υπουργείο.

Στα σενάρια για τον ανασχηματισμό που υπήρχαν από το τέλος του καλοκαιριού, ο κ. Παππάς έπαιζε εδώ και καιρό για το υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτό όντως είναι το πιο σημαντικό υπουργείο, όπως το όρισε και πρόσφατα στην ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής ο κ. Τσίπρας. Αυτό το υπουργείο, αν έρθει κάποια στιγμή αυτό που υποδηλοί ο τίτλος του, θα μοιράσει το (πολύ) χρήμα. Αλλά για αυτό το υπουργείο ο Πρωθυπουργός επέλεξε τον «δραχμολάγνο» Δημήτρη Παπαδημητρίου, μαζί με τον Αλέξανδρο Χαρίτση και τον Στέργιο Πιτσιόρλα. Αλλη σύνθεση, άλλο ύφος. «Ο Νίκος ας ασχοληθεί με το Internet», όπως σχολίασαν πικρόχολα κάποιοι. Ο Νίκος δεν είναι πια ο Νο2 στο Μαξίμου.

Η δεύτερη υπουργοποίηση του κ. Παππά είναι μια σπάνια περίπτωση. Δεν τον ακυρώνει για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, αλλά τον απομονώνει. Για την κυβέρνηση τα κανάλια και οι χειρισμοί του ως τώρα υπουργού Επικρατείας είναι ζήτημα δευτερεύoν πλέον, δεν είναι πρώτης γραμμής, άρα θα πρέπει ενδεχομένως να αναμένουμε και άλλες εξελίξεις στο ζήτημα του ΕΣΡ. Δεν αφορά πια τον πυρήνα του Μαξίμου, αλλά ένα υπουργείο κάπου στη μέση του πουθενά.

Υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο που θυμίζει την δεύτερη υπουργοποίηση του κ. Παππά, ο οποίος μπορεί να κομπάζει ότι αναλαμβάνει και επισήμως υπουργός-καναλάρχης. Ηταν ο συγχωρεμένος Σάκης Πεπονής, ο οποίος για ένα διάστημα το 1984 είχε διοριστεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου «υπουργός ΕΡΤ». Ο Πεπονής ήταν τότε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και είχε το γραφειο του… υπουργείου του στον τέταρτο όροφο του Ραδιομέγαρου. Η θητεία του κράτησε έξι μήνες…