Αφού ο Αλέξης Τσίπρας θαυμάζει τόσο πολύ τον Ανδρέα, γιατί δεν το κάνει όπως εκείνος; Γιατί ανέχεται τόσα πολλά από έναν υπουργό του, ο οποίος και διοικητικά ανεπαρκής είναι και την κυβέρνηση εκθέτει καθημερινώς και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό προκαλεί, όταν λέει συνεχώς ότι δεν παραιτείται και ότι αν θέλει ο κ. Τσίπρας ας τον διώξει;
Αν ο κ. Τσίπρας ήθελε να μιμηθεί σε κάτι τον Ανδρέα, πέρα από τον τόνο της φωνής του, θα μπορούσε να κάνει το απλό. Αν όχι με το πρώτο φάουλ, έστω με το δεύτερο ή το τρίτο -και ο κ. Κουρουμπλής δοξα τω Θεώ έχει κάνει πολλά…- να τον πετάξει έξω από την κυβέρνηση και να τηρήσει τουλάχιστον τα προσχήματα. Να πει «Παναγιώτη, έγραψες Ιστορία» και να τον στείλει σπίτι του. Πολύ προτού αρχίσει να το ζητάει η αντιπολίτευση.
Το είχε κάνει ο Ανδρέας με τον Τρίτση και τόσους άλλους… Οι οποίοι δεν είχαν κάνει και τόσο φοβερά πράγματα. Και δυστυχώς, ο κ. Κουρουμπλής έχει όντως γράψει Ιστορία, εφόσον χρεώνεται πολιτικά την μεγαλύτερη θαλάσσια οικολογική καταστροφή στην Αττική.
Είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός δεν κάνει τα αυτονόητα, επειδή δεν μπορεί. Θα ήταν πολύ απλό να διώξει τον υπουργό Ναυτιλίας και να λάβει μία απόφαση που δεν θα διατάρασσε και πολύ τις ισορροπίες. Να πει π.χ. ότι μέχρι νεωτέρας, υπουργικά καθήκοντα αναλαμβάνει ο υφυπουργός. Ή οποισδήποτε άλλος.
Το να φοβάται ο κ. Τσίπρας ότι η αποπομπή Κουρουμπλή θα εξαγρίωνε τους ΠΑΣΟΚικής προέλευσης ψηφοφόρους του, δεν μοιάζει με πειστική δικαιολογία. Αλλωστε, η μισή Β’ Αθηνών, όπου εκλεγόταν ο υπουργός Ναυτιλίας, έχει μαυρίσει από το μαζούτ. Μάλλον ο υπουργός είναι από πολιτικής άποψης ήδη τελειωμένος.
Το να φοβάται ότι διώχνοντας τον υπουργό του θα θέσει σε δοκιμασία την κοινοβουλευτική του ισχύ, είναι μία εξήγηση. Ενας Κουρουμπλής εκτός κυβέρνησης, θα μπορούσε να σημάνει και μία έδρα λιγότερη για την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Το να εκβιάζεται το Μέγαρο Μαξίμου -από ποιον άραγε; – και να μην είναι σε θέση να δώσει ριζικές λύσεις, επειδή απ’ ό,τι φαίνεται η υπόθεση του ναυαγίου στον Σαρωνικό έχει πολλές «ουρές», είναι κάτι που ακούγεται. Αλλά δεν μπορεί αυτήν την στιγμή ούτε να αποδειχθεί ούτε να υιοθετηθεί ως πιθανή εκδοχή.
Ο Πρωθυπουργός αυτήν την στιγμή έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Κύρια αιτία γι’ αυτό είναι η αδράνειά του.
Κρατώντας τον κ. Κουρουμπλή στην κυβέρνηση και αφήνοντάς τον να αλωνίζει σε κανάλια και ραδιόφωνα, μπορεί να θεωρεί ότι είναι μία μέθοδος, με την οποία αφήνει τον υπουργό Ναυτιλίας να εκτίθεται.
Στην πραγματικότητα συμβαίνει κάτι άλλο. Ο κ. Τσίπρας είναι πολιτικός όμηρος του κ. Κουρουμπλή και, πλέον, πολύ περισσότερο του Πάνου Καμμένου. Ειδικώς αφότου η αντιπολίτευση διεμήνυσε ότι σε κάθε ψηφοφορία στην Βουλή ο κυβερνητικός συνασπισμός είναι πλέον μόνος, η ισχύς του υπουργού Αμυνας και του κάθε ενός άλλου από τους 153 είναι πολύ μεγαλύτερη.