Μια από τις σημαντικότερες επιπτώσεις της ραγδαίας παγκοσμιοποίησης είναι η ευκολότερη και ταχύτερη κυκλοφορία ειδήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν να ενημερώνεται κανείς όχι μόνο για όσα συμβαίνουν στο άμεσο ή εγγύς περιβάλλον του, αλλά και για ό,τι διαδραματίζεται στην άλλη άκρη του πλανήτη. Υπάρχουν και μηχανές αυτόματης μετάφρασης που βοηθούν να αντιληφθούμε, έστω με λάθη, ειδήσεις γραμμένες σε άγνωστες γλώσσες.
Υπάρχουν πολλές απόψεις για τις θετικές και αρνητικές πλευρές αυτής της νέας πραγματικότητας ως προς την ταχύτητα και των όγκο των ειδήσεων. Σε αυτό το σύντομο σχόλιο δεν θα επιχειρήσω κάποια αξιολόγηση. Θα ήθελα όμως να επισημάνω έναν νέο κίνδυνο που διατρέχουμε: τον κίνδυνο γελοιοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Ενώ δηλαδή στο παρελθόν μια παρανοϊκή ή ατυχής απόφαση μιας κυβέρνησης, ενός πολιτικού ή κάποιας δημόσιας αρχής κινδύνευε να γίνει αντικείμενο χλεύης και ειρωνείας από τις εφημερίδες, τα ηλεκτρονικά μέσα και την κοινή γνώμη της χώρας μας, τώρα ελλοχεύει ο κίνδυνος του παγκόσμιου περίγελου ή, σε απλά ελληνικά, της παγκόσμιας ξεφτίλας.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές στάθηκε η ανακοίνωση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στατιστικής (Δ.Ι.Σ.). Με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πώς μπορεί μια εργασία υψηλότατου επαγγελματισμού και ηθικών προτύπων να οδηγεί σε ποινική δίωξη;» η ανακοίνωση του Δ.Ι.Σ, που λειτουργεί από το 1885 με στόχο την διαφύλαξη υψηλού επιπέδου στατιστικών παγκοσμίως, υπογραμμίζει ότι «βάσει συνεχών επιστημονικών αξιολογήσεων από ειδικούς στατιστικολόγους της ΕΕ οι ελληνικές στατιστικές που δημοσιεύθηκαν από το 2010 και μετά ως προς το ελληνικό δημόσιο έλλειμμα και χρέος συγκροτήθηκαν σε απόλυτη συμφωνία με τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς κανόνες και ήταν καλής ποιότητας. Οι στατιστικές αυτές έχουν πλήρως επικυρωθεί από την EUROSTAT από τον Νοέμβριο του 2010 επί 12 συνεχείς εξαμηνιαίες αναθεωρήσεις και έχουν επανειλημμένα χρησιμοποιηθεί από τις ελληνικές αρχές σαν βάσει διαπραγμάτευσης για δάνεια που δόθηκαν στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια επιχειρήματα περί συνωμοσίας οποιουδήποτε είδους φαίνονται γελοία στους διεθνείς παρατηρητές».
Κατά την πολυετή διεθνή μου καριέρα δεν έχω συναντήσει συχνά τη χρήση της λέξης «γελοίος» («ludicrous») σε επίσημες ανακοινώσεις διεθνών οργανισμών και ινστιτούτων. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση είναι η λέξη που ταιριάζει. Στην ίδια ανακοίνωση του Δ.Ι.Σ. εκφράζεται η ικανοποίηση για την δημόσια δήλωση της Επιτόπου κυρίας Μαριάνε Τίσεν, η οποία υπογράμμισε την ανησυχία της για την συνεχιζόμενη υπονόμευση της αξιοπιστίας των ελληνικών στατιστικών (εδώ). Είναι η δήλωση που προκάλεσε μια σκληρή ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) για «ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη» αλλά και πολυσέλιδο άρθρο βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην υπουργού. Σύμφωνα λοιπόν με τη Σοφία Βούλτεψη: «Η παρέμβαση της Κομισιόν στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι απλώς απαράδεκτη επειδή τρεις κοτζάμ Επίτροποι (εκ των οποίων ο ένας αντιπρόεδρος της Επιτροπής – και μάλιστα για θέματα του ευρώ) διανοήθηκαν να προχωρήσουν σε μια τέτοια κίνηση, κάνοντας υποδείξεις στην ελληνική Δικαιοσύνη. Είναι και ύποπτη».
Δεν γνωρίζω αν οι αρμόδιοι του Διεθνούς Ινστιτούτου Στατιστικής έχουν υπόψη τους το άρθρο αυτό. Είναι μεγάλο και δυσνόητο. Αν ποτέ το διαβάσουν και αποφασίσουν να το σχολιάσουν ίσως αναζητήσουν κάποιον άλλο, πιο γλαφυρό, επιθετικό προσδιορισμό από το «ludicrous»…
* Ο Δημήτρης Κούρκουλας διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών υπεύθυνος για ευρωπαϊκές υποθέσεις την περίοδο Ιούνιος 2012 – Ιανουάριος 2015. Υπήρξε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διετέλεσε Πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Λίβανο, στη Βουλγαρία και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.