Κατάφεραν να τους ξεγελάσουν όλους. Τουλάχιστον τους περισσότερους. Σίγουρα τους ψηφοφόρους που παρακολουθούσαν με κρυφή ή και λιγότερο κρυφή συμπάθεια επίσημες ομιλίες και δηλώσεις. Αυτές που έβαζαν στην πρώτη γραμμή, τα συμφέροντα των φτωχών. Την υποστήριξη όσων δεν είχαν «ήλιο στην μοίρα» κατά την γνωστή έκφραση. Η υποκρισία ότι στηρίζουν τους άνεργους, τα χαμηλά οικονομικά στρώματα, ήταν πειστική.
Τα έλεγαν αλλά δεν είναι αφελείς. Ξέρουν τη δύναμη της εξουσίας αλλά γνωρίζουν κι ότι υπάρχουν μυστικά. Ένα από τα μυστικά, ήταν, Αυτοί. Οι ανομολόγητοι που μένουν στο σκοτάδι αλλά είναι απαραίτητοι, ας πούμε σαν τα αντιβιοτικά. Αναγκαία αλλά θέλει προσοχή η χρήση τους. Το ίδιο ισχύει και για τους συντρόφους καπιταλιστές. Υπάρχει και μια επιπλέον αναλογία με τα αντιβιοτικά. Δεν είναι όλα ίδια…
Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες στις οποίες έχουν ομαδοποιηθεί οι σύντροφοι καπιταλιστές. Οι μεγάλοι και οι περιθωριακοί. Το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες συνεργάζονται στενά με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι αυτονόητο και χαρακτηρίζει όλους όσους έχουν τον… τιμητικό τίτλο του συντρόφου.
Ούτε είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν έχουν πολλά χρήματα ή όχι. Προφανώς είναι καλύτερο να έχουν συσσωρευμένα κεφάλαια αλλά αυτό που είναι σημαντικότερο είναι να είναι υπάκουοι και να λύνουν προβλήματα. Της κυβέρνησης προφανώς. Τώρα, αν στην γενικότερη προσπάθεια λυθεί και κανένα δικό τους πρόβλημα, δεν πειράζει. Είναι στο πρόγραμμα. Οι σύντροφοι της καθοδήγησης είναι σκληροί αλλά όχι αχάριστοι στους υποτακτικούς.
Επειδή, ανήκετε στους κουτσομπόληδες αναγνώστες, προφανώς θέλετε να μάθετε ονόματα. Λοιπόν οι πιο συναρπαστικές περιπτώσεις δεν είναι οι μεγάλοι, αλλά όσοι κινούνται στο επιχειρηματικό ημίφως.
Κορυφαία περίπτωση (με διεθνή καριέρα) ο δηλώνων εφοπλιστής Γιάννης Καραγεώργης. Επειτα από πολλά χρόνια που είχε εξαφανιστεί από την Ελλάδα, επανεμφανίστηκε θεαματικά, με ρώσους -υποτίθεται- συνεταίρους για να κάνει την επανάσταση στα τηλεοπτικά κανάλια. Σε μια φαντασμαγορική εκδήλωση στο Μουσείο της Ακρόπολης με το φιλόδοξο σλόγκαν «Όλη η Ελλάδα ένα κανάλι» ανακοίνωσε ότι συνενώνει δεκάδες επαρχιακούς τηλεοπτικούς σταθμούς για να δημιουργήσει το νέο κανάλι. Προφανώς καλύτερο από τα υπάρχοντα και πιο φιλοκυβερνητικό θα λέγαμε, αν κρίνουμε από τους επιφανείς δημοσιογράφους και άλλα στελέχη που συνεργάζονταν με τον σταθμό. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι υπουργοί, Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος (στενός φίλος του) και Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης, Λευτέρης Κρέτσος και πολλοί άλλοι…
Η προσπάθεια σταμάτησε άδοξα για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι οι ρώσοι επενδυτές κατάλαβαν γρήγορα ότι καλούνται να βάλουν χρήματα και όχι να κερδίσουν. Εξαφανίστηκαν. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ήρθε από την ολλανδική Δικαιοσύνη ένταλμα σύλληψης και αίτημα έκδοσης του επιχειρηματία για κάποια απάτη που κατηγορούνταν ότι διέπραξε εκεί. Έσπευσε ο γνωστός κυβερνητικός δικηγόρος να τον αναλάβει και έπεσε στα μαλακά μεν, το τηλεοπτικό εγχείρημα όμως σταμάτησε. Ο Καραγεώργης, σε κάποια άλλη δικαστική δικαιοδοσία, θα προσπαθεί να κάνει το μεγάλο μπαμ. Έτσι πάντως γλύτωσαν οι τηλεθεατές την τελευταία στιγμή.
Όπως γλύτωσε και ο Καραγεώργης, όχι από την ολλανδική αστυνομία αλλά από την οργή γνωστού επιχειρηματία, την σύζυγο του οποίου είχε «κλέψει» την δεκαετία ’80. Το σκάνδαλο είχε διασκεδάσει τότε την αθηναϊκή κοινωνία, καθώς τελικά ο επιχειρηματίας αποφάσισε να αγνοήσει τα έθιμα της ορεινής Κρήτης και απλώς έδωσε διαζύγιο στην άπιστη σύζυγο, η οποία αργότερα απομακρύνθηκε από τον γοητευτικό Καραγεώργη και αφοσιώθηκε στην καριέρα της ως διαφημίστρια…
Ο Χρήστος Καλογρίτσας, επιφανές μέλος της ομάδας των συντρόφων καπιταλιστών, δεν έγινε γνωστός για απάτες σε απόμακρα μέρη, ούτε για ερωτικές περιπέτειες. Συντοπίτης και μακρινός συγγενής του Χαρίλαου Φλωράκη, ήταν παλιός αριστερός και έμπιστος στα χρηματικά θέματα του ΚΚΕ. Είχε μάλιστα εκδώσει την εφημερίδα «Πρώτη», όργανο του ενιαίου (τότε) Συνασπισμού και φάνηκε πολύ λογικό να ηγηθεί και τώρα των media, της «πρώτης φοράς Αριστερά». Η συνέχεια είναι γνωστή. Η άδεια καναλιού που διεκδικούσε είχε ως εγγύηση βοσκοτόπια που δεν ήταν δικά του και πήρε από τη «δική μας» Τράπεζα Αττικής δάνεια που δεν έπρεπε. Άρχισε να λέει ότι τον πούλησαν τα «παλιόπαιδα» και αποστρατεύτηκε.
Εμφανίστηκε όμως ένας άνθρωπος της αγοράς, που ξεκίνησε πουλώντας λαμπτήρες. Ο Δημήτρης Μάρης, που δραστηριοποιείται στα μέσα ενημέρωσης στο Διαδίκτυο. Ετσι συστήνεται. Αυτό που αποφεύγει να πει είναι ότι τα κεφάλαια και η ρευστότητά του προέρχονται από την εταιρεία διαδικτυακού στοιχήματος στην οποία είναι ιδιοκτήτης μαζί με τον Φώτη Μπόμπολα. Με έδρα τον φορολογικό παράδεισο της Μάλτας, έβγαζε ανεξέλεγκτα κέρδη και είχε την άνεση να αποκαλύψει τα Paradise Papers με τις offshore εταιρείες (άλλων) που αποφεύγουν να πληρώνουν φόρους. Κανείς δεν ενοχλήθηκε από την τραγική ειρωνεία. Ούτε η Διεθνής Ενωση Ερευνητικής Δημοσιογραφίας. Και επειδή τους μπήκε πολύ στο μάτι με τα περί Μαρέβας Μητσοτάκη στα Paradise Papers αποφάσισαν από τη Νέα Δημοκρατία να τον ξεμπροστιάσουν μέσω «φωτογραφικών» ερωτήσεων στη Βουλή. Ενα έργο που κατά τις ενδείξεις θα έχει συνέχειες…
Υπάρχει βέβαια και ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης. Ο πιο πιστός από όλους. Ποια άλλη απόδειξη της αφοσίωσής του θέλουμε πέρα από το γεγονός ότι έκατσε 6-7 μήνες στη φυλακή. Σε τραγικές και απάνθρωπες συνθήκες επειδή έχει την γνωστή αναπηρία, εξαιτίας της οποίας πίστευε ότι δεν θα φυλακιστεί. Κι όμως έγινε το ατύχημα επειδή «έπεσε» σε εισαγγελέα που δεν έκανε χάρες και μπήκε μέσα. Ποιος; Αυτός που έδωσε γη και ύδωρ! Παρόλα αυτά, παραμένει πιστός και τώρα που βγήκε όχι μόνο θα τους στηρίξει αλλά και θα κάνει και τις σωστές κινήσεις στα media. Ελπίζει ότι και οι άλλοι θα είναι πιο προσεκτικοί.
Αυτοί και μερικοί ακόμα λιγότερο σημαντικοί ανήκουν στο επιχειρηματικό «δορυφορικό» ημίφως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οι σημαντικοί όμως είναι άλλοι. Οι πραγματικοί επιχειρηματίες.
Ο ΣΕΒ, που πολλές φορές στο πρόσφατα παρελθόν είχε κατηγορηθεί και από τον Πρωθυπουργό ως άντρο της Δεξιάς, θα αποκτήσει «αριστερή» διοίκηση
Καθιερωμένοι επιχειρηματίες που είτε λόγω φιλοσοφίας είτε από συμφέρον συνεργάζονται ή τουλάχιστον κινούνται σε παράλληλη πορεία με την κυβέρνηση. Είναι αριστεροί, ιδεολογικά; Αστείο ερώτημα. Δεν εκφράζονται ιδεολογικά, δεν τους ενδιαφέρει καν. Είναι αποτελεσματικοί. Έχουν μάθει να συνεργάζονται με όποιον μπορεί να τους λύσει προβλήματα κι αυτή είναι η σημερινή κυβέρνηση.
Ετσι, στο όνομα του «αριστερού ρεαλισμού» το 2018 ολοκληρώνεται μια σημαντική αλλαγή. Ο ΣΕΒ, που πολλές φορές στο πρόσφατα παρελθόν είχε κατηγορηθεί και από τον Πρωθυπουργό ως άντρο της Δεξιάς, θα αποκτήσει «αριστερή» διοίκηση. Ο επικεφαλής του Ομίλου Μυτιληναίου, ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, διήνυσε μεγάλη απόσταση από τη Σοφοκλέους (τότε) του Χρηματιστηρίου έως το «αριστερό» Μαξίμου και προαλείφεται ως βέβαιος νέος πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών. Είναι μεγάλος καταναλωτής ενέργειας αλλά και μεγάλος παραγωγός και όλες οι εταιρείες του έχουν δοσοληψίες με το Δημόσιο. Ιδανικός πρόεδρος του ΣΕΒ στη νέα εποχή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Οι άνθρωποί του αναμεταδίδουν ήδη το «μανιφέστο» που περιγράφει το «δόγμα Μυτιληναίου» το οποίο προβλέπει διάφορα βαρυσήμαντα. «Το εθνικό στοίχημα για νέο παραγωγικό μοντέλο. Εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης με συγκεκριμένα στρατηγικά προτάγματα» κι άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα τα οποία όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε. Μπορεί να συνδιαμορφώσουν το νέο πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μετά το Μνημόνιο. Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση θα ελέγχει πλέον και τον ΣΕΒ…
Ας είμαστε λογικοί. Αν ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής σας πάει με την κυβέρνηση, τι θα κάνετε; Το ίδιο! Γι αυτό και ακούγονται καλά λόγια για την κυβέρνηση από τον ισχυρό όμιλο ΓΕΚ ΤERNA του Γιώργου Περιστέρη, που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια στην παραγωγή ενέργειας αλλά και στις κατασκευές.
Διαπλοκή όμως δεν γίνεται χωρίς κατασκευαστές. Η οικογένεια Μπόμπολα έκανε αυτό που έπρεπε. Διευκόλυνε την πώληση των εφημερίδων της στον Ιβάν Σαββίδη και καθάρισε. Η εξουσία, που έγινε κυβέρνηση για να διώξει ποινικά και την διαπλοκή, συνεργάζεται με τον επιφανέστερο εκπρόσωπό της. Η διαπλοκή που κυνηγάει αυτή η εξουσία είναι η γυναίκα του Στουρνάρα, όχι ο μεγαλύτερος εργολάβος της περιόδου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ!
Στην ομάδα των κανονικών επιχειρηματιών πρέπει να περιλάβουμε και άλλους. Ο πρόεδρος των εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης δεν έχει κανέναν λόγο να μην συνεργάζεται με την κυβέρνηση. Έχει άλλωστε και «εθνικό λόγο» να προωθήσει τις αγαστές σχέσεις κυβέρνησης – ναυτιλίας. Και επιπλέον έχει μερικές δυσάρεστες δικαστικές υποθέσεις του παρελθόντος, τις οποίες ελπίζει ότι θα διευθετήσει.
Στη λεπτή διαχωριστική γραμμή, ανάμεσα στις δύο κατηγορίες συντρόφων καπιταλιστών κινείται με επιδεξιότητα ο Ιβάν Σαββίδης. Ξέρει τον καπιταλισμό αφού μεγάλωσε στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση αλλά έγινε πλούσιος στην καπιταλιστική Ρωσία. Ιδανικός συνεργάτης της κυβέρνησης παρά τις δυσκολίες επικοινωνίας γιατί τα ελληνικά που μιλάει είναι τα ποντιακά. Ο μοναδικός εκδότης στην Ελλάδα, που δεν μπορεί να διαβάσει ο ίδιος όσα γράφουν τα media του. Χρειάζεται μεταφραστή. Χρήσιμος όμως γιατί αγοράζει μέσα ενημέρωσης και πρώην κρατικές εταιρείες και καθώς επίσης υποτίθεται ότι έχει διασυνδέσεις με το Κρεμλίνο.
Βέβαια πάντα στο παρασκήνιο υπάρχει ο μεγάλος Σωκράτης Κόκκαλης. Όταν αυτός έκανε παιχνίδι με το ανατολικογερμανικό κομμουνιστικό καθεστώς, την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, τμήμα της ΝΔ και, στη συνέχεια, τους Αμερικανούς, οι σημερινοί μάγκες βρίσκονταν στα νηπιαγωγεία ή ήταν αγέννητοι. Δεν θέλει πλέον πολλά αλλά αν χρειαστεί παρεμβαίνει…
Η παλιά διαπλοκή είναι σαν τα διαμάντια. Παντοτινή.