Ο Αλέξης Τσίπρας και η περί αυτόν ομάδα εξουσίας έχουν (καλο)μάθει στα εύκολα. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς τι έλεγαν όσο βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, πώς συμπεριφέρονταν στους πολιτικούς αντιπάλους τους, όταν εκείνοι έπαιρναν δύσκολες αποφάσεις. Πόσο αλαζονικά δήλωναν ότι είχαν έτοιμες λύσεις για όλα.
Αυτά είναι γνωστά, όπως γνωστές είναι και οι παταγώδεις διαψεύσεις όλων των προβλέψεων και η αθέτηση όλων των εκτός τόπου υποσχέσεων. Η εξαπάτηση των ψηφοφόρων αρχίζει να φαίνεται καθαρά τώρα, που και οι πιο καλοπροαίρετοι από αυτούς διαπιστώνουν ότι ήρθε η ώρα του λογαριασμού.
Τώρα, λοιπόν, ήρθαν τα δύσκολα, στα οποία ο κ. Τσίπρας δεν είναι μαθημένος. Τρέμει το πολιτικό κόστος από την εφαρμογή των συμφωνιών, που εκείνος υπέγραψε. Καταφεύγει σε προπαγανδιστικά κόλπα, για να φτιασιδώσει τα μέτρα.
Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Διαφορετικά δεν τον σώζει ούτε η «απαλλακτική» ρήση του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη: «Δεν έφταιγεν ό ίδιος. Τόσο ήτανε»
Κάνει «αντίσταση» στη διαπραγμάτευση, για να χρυσώσει το χάπι στους βουλευτές της πλειοψηφίας, που θα κληθούν να τα ψηφίσουν. Γνωρίζει ότι οδό διαφυγής δεν έχει, εφόσον έχει αποφασίσει να μείνει στην εξουσία. Τα μέτρα θα ψηφιστούν εν μέσω ψεύτικων διακηρύξεων και «ηρωϊκών» αερολογιών.
Τα εύκολα για τον κ. Τσίπρα τελείωσαν. Εκτός αν, την τελευταία στιγμή, δεν αντέξει τις ευθύνες και κάνει «ηρωϊκή» έξοδο. Αλλά αυτό δεν θα τον σώσει. Διότι οι πάντες θα αντιληφθούν γιατί (θα) το κάνει. Όπως όλοι έχουν αντιληφθεί πια την εξαπάτηση που υπέστησαν μετά από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις.
Με μια διαφορά. Η εξαπάτηση δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στην πολιτική, έστω κι αν στην περίπτωση των σημερινών κυβερνώντων έχει φτάσει στο ζενίθ. Ομως, η δραπέτευση από τις ευθύνες είναι χειρότερη. Και στην περίπτωση του κ. Τσίπρα, αν την επιχειρήσει, θα μείνει ως ανεξίτηλο στίγμα, που θα το κουβαλάει εσαεί.
Ελπίζουμε να μη συμβεί. Μέρες που είναι, ο κ. Τσίπρας δεν δικαιούται να νίψει τας χείρας του ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Διαφορετικά δεν τον σώζει ούτε η «απαλλακτική» ρήση του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη: «Δεν έφταιγεν ό ίδιος. Τόσος ήτανε».