Αναστατώθηκε το Διαδίκτυο με τη δήλωση του Γιώργου Κυρίτση όπως αναμεταδόθηκε στο περίπου της. «Μας εξέλεξαν να επιβαρύνουμε όσους ψήφισαν “ναι”. Μας εξέλεξαν για να μετακυλίσει η κυβέρνηση, όσο μπορεί, τα βάρη στους “Μενουμευρωπαίους”, και αυτό ακριβώς κάνει!».
Μα, γιατί τόσο αναστάτωση από τα λόγια του; Τόσο σύννομος ο λόγος του με τη ζωή που έζησε και ζει.
Ο Γιώργος Κυρίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Από τα γεννοφάσκια της πολιτικής άποψης ήτοι από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στην Αριστερά ως μέλος του Ρήγα Φερραίου. Σπούδασε στο Πάντειο. Διετέλεσε μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ και της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα τον αγκάλιασε όσο και αυτός το κόμμα. Από το 1988, άρα από τα 23 του χρόνια βιοπορίζεται κυρίως ως δημοσιογράφος της Αυγής και από το 2007 από το Κόκκινο. Στο βιογραφικό του αναφέρεται επίσης ότι «Πριν ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία εργαζόταν ως μαρμαράς»… Να! Εκανε και πέρασμα από τα μαρμαράδικα. Εντάξει! Κάθε βιογραφικό Αριστερού οφείλει να έχει και αίσθηση κάματου. Το «μυστρί» κάνει τους άνδρες…
Ο Γιώργος Κυρίτσης στις 4 Μαΐου 2014, ήτοι στα ντουζένια των ονείρων για διακυβέρνηση από το κόμμα του, έγραφε:
«Ταυτόχρονα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη θα γκρεμίσει την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και θα διασώσει τον λαό την τελευταία στιγμή από την επιβολή του τρίτου Μνημονίου και την πώληση του συνόλου του δημοσίου πλούτου που έχει βγει στο σφυρί». Λάτρεψα τον συγχρονισμό! Βουλωμένο γράμμα διάβαζε. Μας διέσωσαν.
Γιατί τόση αναστάτωση με τα λόγια του Γιώργου Κυρίτση; Την αλήθεια του περιέγραψε. Εχει και μια τρυφερότητα το όλον. Είναι όπως τα παιδάκια που νομίζουν ότι οι γονείς τους θα τα ενισχύουν για όλη τους τη ζωή και οι γονείς τους πάντα ξεκινούν την καταμέτρηση του οικονομικού τους δράματος λέγοντας: «Μόνο για τα τσιγάρα και τους καφέδες του παιδιού μου θέλω…».
Μην πυροβολείτε παρακαλώ τον Γιώργο Κυρίτση. Πώς το λένε στην μοντέρνα διάλεκτο «Σημασία είναι να είσαι αληθινός». Είναι. Φρικτά, θλιβερά, θρασσόσαχλα.