Οταν ο Κώστας Καραμανλής έγινε Πρωθυπουργός, ένας σύμβουλος του υπενθύμισε ότι έχει κοινό συμφέρον με τους πολίτες, όχι με τους υπουργούς. «Θα διατηρείς την εικόνα σου σε καλή κατάσταση όταν ελέγχεις το υπουργικό σου συμβούλιο, τη στιγμή που το κάνουν και οι πολίτες».
Αυτό είναι λογικό. Οι υπουργοί έρχονται και φεύγουν. Ο Πρωθυπουργός είναι πάντα εκεί. Αν θέλει να προστατεύσει τη δημοφιλία του, όχι μόνο οφείλει να απομακρύνεται από τις «δύσκολες» εικόνες, αλλά να αποδίδει γρήγορα και άμεσα τις ευθύνες σε άλλες καρέκλες του υπουργικού συμβουλίου.
Στην περίπτωση της πετρελαιοκηλίδας ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κάνει ακριβώς αυτήν την ανάγνωση. Αποφεύγει να αποπέμψει τον υπουργό του, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα εγγραφεί ως αναγνώριση κυβερνητικής ευθύνης και, κατά συνέπεια, θα αποτυπωθεί στις δημοσκοπήσεις. Πιθανότατα αυτή η εκτίμηση είναι λάθος καθώς τα «κολυμπήστε» του θυμωμένου Κουρουμπλή πλήττουν εξίσου ή και περισσότερο την εικόνα της κυβέρνησης. Στο τέλος ο πολίτης αναρωτιέται αν ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι η Πολιτεία δεν φέρει καμία ευθύνη για το μαύρο στον Σαρωνικό.
Ο Πρωθυπουργός δεν κατέβηκε στην παραλία για να δει από κοντά πώς εξελίσσεται η διαδικασία απορρύπανσης. Προφανώς επειδή θέλει να αποφύγει τις φωτογραφίες με φόντο μαζούτ -αυτά τα καρέ σε κυνηγάνε μία πολιτική ζωή. Και κατά τις πρόσφατες πυρκαγιές, εμφανίστηκε στο τέλος της κρίσης. Προτίμησε να μείνει στο περιθώριο, έχοντας ταυτοχρόνως τα πόδια στη θάλασσα, απολαμβάνοντας διακοπές.
Πολιτικά αυτό είναι κατανοητό. Στην πράξη όμως είναι αδύνατο να του το συγχωρέσεις. Του κερατά, δεν είναι μία κρίση στην ανοιχτή θάλασσα, το πετρέλαιο βρέχει τα δάχτυλα των πολιτών. Ομοίως υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που αυτή τη στιγμή εργάζονται στην απορρύπανση. Δεν σηκώνουν, βέβαια, τον φόρτο και τον κίνδυνο των Πυροσβεστών, αλλά αξίζουν μία κουβέντα από τον Πρωθυπουργό.
Κάνει ασφαλώς συσκέψεις, δίνει εντολές για κινητοποίηση των υπηρεσιών, ζήτησε έρευνα για ευθύνες. Ακούστηκε και το «με εντολή Πρωθυπουργού». Δεν έχει κάτι από Σαμαρά; Ομως αυτά τα κάνω και εγώ. Ο Αλέξης Τσίπρας μένει κρυμμένος πίσω από τον Κουρουμπλή. Θα ήταν γενναίο να βγει μπροστά, με τον υπουργό στο σπίτι του και τον ίδιο στον Φλοίσβο. Αλλά η πολιτική δεν είναι μόνο για γενναίους. Είναι πρωτίστως για πονηρούς.