Στήθηκε μπροστά στη κάμερα με τη πλάτη κολλημένη σε μιαν άθλια γκρίζα κουρτίνα και το πρόσωπο να γυαλίζει. Πρώτος τηλεοπτικός κανόνας, να μακιγιάρεσαι για να βγαίνεις ματ και όχι τζάμι, δεν ετηρήθη. Ο προφανής θυμός της, έβγαλε ιδρώτα και φωνή παλλόμενη απ’ τα νεύρα. Το κύρος ενός αξιωματούχου, που μάλιστα εκπροσωπεί ολόκληρη κυβέρνηση, δοκιμάζεται και κρίνεται σε καταστάσεις δύσκολες – στα χαρμόσυνα, όλοι είμαστε καλοί. Εκεί, στα ζόρικα, χρειάζεται να στέκεσαι στο ύψος σου, και όχι να πέφτεις χαμηλά. Πιο χαμηλά από τον αχρείο λαϊκισμό με τα 15.000 παιδιά που δεν θα πάνε στο νηπιαγωγείο και τους 4.000 νοσηλευτές που δεν θα διοριστούν στα νοσοκομεία επειδή θα επιστραφούν τα χρήματα «σε τέσσερις πολύ πλούσιους επιχειρηματίες», δεν υπάρχει.
Εάν είναι, που πράγματι είναι, άναρχο το τηλεοπτικό τοπίο, η κυρία Γεροβασίλη χθες, και μέσω αυτής η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, το στραπατσάρισε άγρια. Το στήσιμό της μπροστά στην κάμερα ήταν επιπέδου του ντεκόρ των εκπομπών του Λεβέντη στο Κανάλι 67, τον καιρό της χύμα τηλεόρασης. Ποιος την σκηνοθέτησε έτσι; Ποιος της συνέταξε το χυδαίο κείμενο που τόσο άγαρμπα ανέγνωσε; Ποιος παρουσίασε έτσι την εικόνα μιας κυβέρνησης που, μεταξύ μας, έχει αυτή τη στιγμή πολύ σοβαρότερα πράγματα να τακτοποιήσει επειγόντως πριν από τα τηλεοπτικά;
Η κυβερνητική εκπρόσωπος έχασε τη ψυχραιμία της, και ο απλός πολίτης (όποιου κοινωνικού στρώματος) έχασε την υπομονή του. Νομίζετε, άραγε, ότι αυτός ο πολίτης, που μάλιστα χωρίς να ξέρω ακριβώς πώς και γιατί, σχημάτισε χθες βράδυ ουρές πάλι στα ΑΤΜ, έχει ως πρώτη έννοια τις τηλεοπτικές άδειες; Δεν υποβαθμίζω τη σημασία του θέματος. Δεν το ταξινομώ όμως στα «άμεσης προτεραιότητας».
Παραλίγο να πέσει (και εν τέλει έπεσε) η προηγούμενη κυβέρνηση, εξαιτίας του Κουβέλη, επειδή έκλεισε ο Σαμαράς την ΕΡΤ. Μπορεί να πέσει και η τωρινή για το φιάσκο των τηλεοπτικών αδειών, που ευτυχώς μπλοκαρίστηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Για εξηγείστε το αυτό στις εκατοντάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους στον ιδιωτικό τομέα, και ακόμα παλεύουν να σταθούν όρθιοι. Για πείτε τους κυρία Γεροβασίλη με την τρεμάμενη φωνή σας πως θα βοηθήσετε τον υφασματοπώλη, τον οπτικό, τον κοσμηματοπώλη, τον κουρέα, τον γκαλερίστα, τον φωτογράφο, τον αρωματοποιό, τον ρολογά, τον βιβλιοπώλη, να ανοίξουν πάλι τα μαγαζιά τους και να γυρνάνε στο σπίτι το βράδυ με μια αξιοπρεπή είσπραξη; Νομίζετε ότι, σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκονται, τους κόφτει όσο εσάς το τηλεοπτικό τοπίο; Ευθέως σας λέω «όχι». Και πιο ευθέως όμως σας λέω ότι τους κόφτει να ζουν σε ένα κράτος δικαίου, που εσείς δείξατε χθες ότι δεν σας αρέσει.
Η εικόνα σας εχθές, τους τρόμαξε και τους αποπήρε όλους. Δεν θέλει ο κόσμος να βλέπει θυμωμένους, πικαρισμένους πολιτικούς. Τους αρκεί ο δικός του θυμός. Θέλει υπεύθυνους κυβερνήτες, όχι ερασιτέχνες αμφιθεατράκηδες.
Η κυβέρνηση, δια της Γεροβασίλη, έχασε χθες τη ψυχραιμία και το κύρος της. Τα έβαλε με τη Δικαιοσύνη, και έδειξε ότι δεν το’ χει σε τίποτα να οδηγήσει τη χώρα ακόμα και σε επικίνδυνες καταστάσεις. Είχε την εικόνα ενός κακομαθημένου παιδιού που έχασε ένα παιχνίδι και δεν θα ησυχάσει μέχρι να το πάρει πίσω…