Εν συντομία, η κατάσταση έχει ως εξής: ο άνθρωπος μόλις εξήγγειλε ένα κοινωνικό πακέτο που έκανε τις σχέσεις του με τους δανειστές άνω-κάτω. Το εξήγγειλε ξαφνικά, χωρίς να έχει έρθει πριν σε συνεννόηση μαζί τους. Αυτοί θέλουν να ελέγχουν μέχρι και το δίφραγκο που δίνουμε για τσίχλες κι αυτός τους ανακοίνωσε ότι θα δώσει μερικά εκατομμύρια μποναμά με το έτσι θέλω (ούτε την Εurostat περίμενε, να βεβαιώσει το πλεόνασμα). Τους έκανε τούρμπο, του το έδειξαν με κάθε τρόπο. Και είναι έτοιμοι να του βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι για να μάθει άλλη φορά να κάνει του κεφαλιού του. Θα του τα βάλουν, το ξέρει και το ξέρουμε.
Πάει λοιπόν στις Βρυξέλλες και συναντιέται με όλους αυτούς με τους οποίους έχει έρθει σε ρήξη και μας έρχονται κάτι φωτογραφίες που μοιάζουν σα να βγήκαν σε πάρτι. Αγκαλιές, φιλιά, γκριμάτσες και κάτι γέλια, μα τι γέλια. Τέτοια γέλια κάνουν οι άνθρωποι όταν έχουν βγει και τα πίνουν με τους κολλητούς τους. Αυτός πώς γίνεται και γελάει τόσο εγκάρδια με τους εχθρούς του;
Ο ίδιος τους έχεις βαφτίσει έτσι, με όσα λέει και κάνει. «Go back, κυρία Μέρκελ», έτσι ακούσαμε πρώτη φορά το όνομα Μέρκελ από το στόμα του. «Go back κυρία Μέρκελ», έλεγε και ξαναέλεγε. Αλλά ρίχνει κάτι γέλια όταν τη βλέπει ρε παιδί μου, σχεδόν κατουριέται απ’ τη χαρά του.
Πώς γίνεται να τον αιχμαλωτίζει ο φακός σε τόσο χαλαρή και κεφάτη διάθεση, σε ένα μέρος όπου πηγαίνει μετά από ρήξη; Δεν λέω βέβαια ότι θα έπρεπε να είναι μουτρωμένος και αμίλητος, αλλά και τέτοια ασυγκράτητη ευθυμία, τόσο πλεόνασμα κεφιού να ξεχειλίζει απ’ τις εικόνες που μας έρχονται απ’ τις εχθρικές Βρυξέλλες, μου κάνει λίγο εδώ μας κάνει το μάγκα κι εκεί τους κάνει χαρούλες.
Και βέβαια, αισθάνεσαι ότι υπερβάλλει κιόλας. Iσως γιατί νομίζει ότι έτσι, με την περίσσια θετική του διάθεση θα τους τουμπάρει. Θες να το πεις κουτοπονηριά; Δεν ξέρω. Αλλά είναι λες και θέλει να παραστήσει τον άνετο: όχι, δε μ’ έχετε για τις φάπες, απλώς εγώ είμαι ο γελωτοποιός του βασιλιά, λυπηθείτε με… Δεν ξέρω ποια είναι η στρατηγική αν και πιστεύω ότι μάλλον δεν υπάρχει στρατηγική. Ο Αλέξης ζει κάθε στιγμή το «απόψε αυτοσχεδιάζουμε».
Σαν να βλέπω από τώρα τη σκηνή, μόλις επιστρέψει. Θα κάνει δηλώσεις στους ιθαγενείς και θα έχει το ύφος «διαπραγματεύτηκα σκληρά κι ακούστε τι κατάφερα» ενώ στην ουσία θα λέει «έπρεπε να πάω να λέω ότι διαπραγματεύτηκα σκληρά κι ακούστε τι αποφάσισαν». Το ύφος όμως, το αντίθετο του χαριεντισμού και της χαλαρότητας των δηλώσεων στη Νίσυρο με το οποίο θα μας απευθυνθεί έχει σημασία. Αρέσουν κάτι τέτοια σε μας τους βαρβάρους.
ΥΓ. Πιθανός διάλογος:
-Αλέξη μας κούφανες πάλι! Κοινωνικό πακέτο ρε συ; Πώς σου ήρθε;
-Τρελή έμπνευση ε;
-Θα σε πατήσουμε χάμω τώρα, το ξέρεις έτσι;
-Εντάξει μωρέ, γιόλο.