Το βράδυ της Πέμπτης το mailbox μου ήταν σαν τσαμπί από σταφύλια Σεπτέμβριο μήνα: φορτωμένο και να στάζει γλύκα. Και ένας πολιτικός, από αυτούς που συνήθως εγγράφονται στους γοητευτικούς της Βουλής, με κοίταξε με βλέμμα ηδυπαθές και ρώτησε: «θέλεις να συνεχίσουμε την επικοινωνία μας;» Οχι βέβαια!
Η χώρα μπήκε (από σήμερα, 25 Μαΐου 2018) στην εποχή του GDPR, του νέου ευρωπαϊκού κανονισμού για τα προσωπικά δεδομένα. Και θα αναστενάξουν τα δικαστήρια. Αν δεν σε μηνύσω με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο, θα σου την κάνω για παραβίαση του κανονιστικού πλαισίου περί προσωπικών δεδομένων.
Δεν μιλάμε μόνο για την εκδίκηση του απλού πολίτη. Μιλάμε για τη χαρά του σαδιστή. Αρκεί να έχεις ώρες και διάθεση. Ωρες για να διαλέγεις εταιρείες-στόχους και διάθεση για να τους γράψεις email με το οποίο θα ζητάς σαφή πληροφόρηση για τη χρήση των προσωπικών δεδομένων σου.
Θεωρητικά μπορείς να το κάνεις στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς σου. Να ζητήσεις ενημέρωση και διαγραφή του αρχείου που έχουν με τις παραγγελίες σου. Για ποιο λόγο; Ετσι. Δεν θέλεις να ξέρουν πότε έφαγες γύρο τελευταία φορά. Και αν θέλεις το τραβάς όσο πάει. Ορεξη να έχεις. Μπορείς να τους ζητήσεις να σου πουν με ποιους έχουν μοιραστεί προσωπικά σου δεδομένα. Και έτσι αποκτάς το δικαίωμα να γράψεις και σε αυτούς. Ήδη στο δίκτυο κυκλοφορούν κάτι μούρλια υποδείγματα email που θα προκαλέσουν μικρά εγκεφαλικά σε νομικά τμήματα εταιρειών. Δείτε ένα από αυτά. Εσείς κάνετε copy-paste και ο άλλος βλέπει εφιάλτες.
Ναι, η αλήθεια είναι ότι το βλέπω χαιρέκακα και ας δυσκολεύει η ζωή αρκετών ανθρώπων. Πρώτον, επειδή θα ξεφορτωθώ δεκάδες ενοχλητικές παρουσίες στο mailbox. Στο προσωπικό μου ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο λαμβάνω περί τα 80 προωθητικά email ημερησίως. Στο επαγγελματικό, του Protagon, δεν μπαίνω καν στον κόπο να μετρήσω. Σχεδόν όλα είναι spam. Μπαίνω και κάνω αναζήτηση για τα email που περιέχουν το όνομά μου, ώστε να τα ξεχωρίσω από τα ανεπιθύμητα. Τα άλλα δεν τα διαβάζω καν. Στο καλάθι. Όλοι αυτοί, λοιπόν, που αγενώς και χωρίς καμία άδεια με βομβάρδιζαν καθημερινά επί σειρά ετών, τώρα έρχονται σαν γατάκια και τρίβονται στα πόδια μου. Θέλω να συνεχιστεί η επικοινωνία μας; Καταφατικά απάντησα μόνο στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, σε έναν βουλευτή και σε δύο καταστήματα. Και τώρα την έχω στημένη στα φυσικά πρόσωπα που στέλνουν ασταμάτητο spam για παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις.
Εννοείται ότι έχουν σταματήσει τα τηλεφωνήματα που πουλάνε κινητά, τηλεοπτικές συνδρομές και ιατρικές υπηρεσίες. Ναι, το ξέρω ότι η κοπελίτσα που μου τηλεφωνεί την ώρα του φαγητού και ζητάει τον «κύριο Κωνσταντίνο» προσπαθεί να βγάλει ένα μεροκάματο. Ας ζητήσει από το αφεντικό της να το κάνει νόμιμο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν με ενοχλεί που έχουν τα δεδομένα μου. Ξέρω ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφευχθεί όταν αφήνεις ηλεκτρονικά ίχνη όπως ο Κοντορεβυθούλης τα ψίχουλα. Αλλωστε τα αληθινά προσωπικά σου δεδομένα τα ξέρουν άλλοι και συνήθως δεν τα ξεχνούν και ποτέ. Με εκνευρίζει, όμως, η προσέγγιση για εμπορική εκμετάλλευση. Και με θυμώνει ο αλγόριθμος που παίζει με την αγωνία μου, βγάζοντας συμπεράσματα από την ηλικία. Ο GDPR θα λειτουργήσει όταν εγώ σταματήσω να βλέπω διαφημίσεις για τον καρκίνο του προστάτη.