Θα διακινδυνεύσω μια «πρόβλεψη»: η απεργία της ΠΟΕ-ΟΤΑ ουσιαστικά έχει λήξει, απλώς αυτό θα ανακοινωθεί «ηρωϊκώς» («ο αγώνας μας έφερε αποτέλεσμα») αύριο, για να μη φανεί ότι οι συνδικαλιστές της «υποχώρησαν» αμέσως.
Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, διότι το βασικό αίτημά τους έγινε δεκτό και η συνέχιση της απεργίας θα είναι μια προκλητική απόφαση, σε συνθήκες που εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Αλλωστε, το γεγονός ότι οι συνδικαλιστές εκλήθησαν και πήγαν στο Mέγαρο Μαξίμου από μόνο του οδηγεί σε λύση παρά σε κλιμάκωση. Διότι ακόμα και οι πλέον αδαείς περί το κυβερνάν, όπως οι σημερινοί, γνωρίζουν τον βασικό κανόνα διακυβέρνησης: όταν σε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα εμπλέκεται ο Πρωθυπουργός, η εμπλοκή (πρέπει να) οδηγεί στη λύση του. Για την ακρίβεια, το πρόβλημα ουσιαστικά έχει λυθεί από πριν και ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται ως ο τελικός «σωτήρας».
Αν δεν έχει συμβεί αυτό και η χθεσινή συνάντηση στο Μαξίμου ήταν μια ντουφεκιά στον αέρα, τότε ο κ. Τσίπρας θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει τον δεύτερο κανόνα διακυβέρνησης, ο οποίος εν προκειμένω έχει δύο σκέλη:
– Πρώτον, να παραμερίσει όσους του έκαναν αυτό το χουνέρι. Δηλαδή, όσους τον διαβεβαίωσαν ότι πρέπει να συναντηθεί με τους συνδικαλιστές, χωρίς να έχουν διασφαλίσει ότι η συνάντηση θα δώσει λύση. Και
– Δεύτερον, να λύσει αμέσως και κατά τρόπο δραστικό το πρόβλημα, επαναφέροντας το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης για την αντιμετώπιση τέτοιων απεργιών, το οποίο η δική του κυβέρνηση κατάργησε ελαφρά τη καρδία, νομίζοντας ότι είναι ένα «δεξιό» μέτρο, όπως η κυρία Ρένα Δούρου νόμιζε ότι τα σκουπίδια τα μαζεύει αλλιώς ένας αντιμνημονιακός και αλλιώς ένας μνημονιακός (εδώ).
Διότι, αν οι συνδικαλιστές έχουν πιστέψει ότι η κυβέρνηση είναι αδύναμη, χωρίς θεσμικά όπλα και παρατείνουν την απεργία τους με στόχο το «όλα ή τίποτα», τότε ο κ. Τσίπρας δεν θα αντέξει άλλο την κοινωνική κατακραυγή και η συνήθης δικαιολογία («η αντιπολίτευση πνίγει την Ελλάδα στα σκουπίδια») θα ακούγεται σαν ανέκδοτο. Και θα υποχρεωθεί να καταφύγει στο «δεξιό» μέτρο της επιστράτευσης, το οποίο θα (υποχρεωθεί, επίσης, να) βαφτίσει «αριστερό».
Ευκταίο είναι όλα αυτά να μη χρειαστούν και η απεργία να λήξει. Αλλιώς οι της Πρώτης Φοράς θα αναγκαστούν να μάθουν άλλο ένα «δεξιό» μάθημα διακυβέρνησης, που στηρίζεται στον ρεαλισμό, ο οποίος εμπεριέχει και πολύ κυνισμό. Και κυνισμός σημαίνει «να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι», σύμφωνα με μια ρήση του Οσκαρ Ουάιλντ.