Εντάξει, το καταλάβαμε. Ο Αλέξης Τσίπρας παρέλαβε, λέει, «κατεστραμένη» την οικονομία και την οδηγεί στην ανάπτυξη. Και έχει και διεθνείς επαφές, λέει, που δεν είχαν οι προηγούμενοι. Και τον εμπιστεύεται και η Μέρκελ, που δεν εμπιστευόταν κανέναν. Και ρύθμισε και το χρέος, λέει, που δεν μπορούσε κανείς άλλος να το κάνει —να, φόρεσε γραβάτα. Και δεν του αρέσει ο λαϊκισμός και ο όχλος και οι υποκινούμενες διαδηλώσεις. Εντάξει το καταλάβαμε. Καλούμαστε να ξεχάσουμε τι συνέβαινε το 2014 και το 2015 και να χορτάσουμε με ό,τι μας προσφέρεται τώρα. Τώρα που φτάσαμε το τέταρτο καλοκαίρι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τάχα μου βγαίνουμε από τα μνημόνια.
Επειδή λοιπόν ο χρόνος μπορεί να είναι ο μεγάλος γιατρός, αλλά μπορεί να σου βγει ο χειρότερος αισθητικός, ας αναλογιστούμε μερικά πράγματα.
Τι θα γινόταν άραγε και πώς θα κυλούσαν οι ζωές μας αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε λίγη υπομονή;
Τι θα συνέβαινε αν δεν έριχνε τους τρισκατάρατους Σαμαροβενιζέλους και ψήφιζε τον Κουβέλη ή τον Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2014;
Τι θα γινόταν άραγε αν δεν είχαμε την τραγελαφική ιστορία με το μοντάζ Λαζόπουλου και τον Χαϊκάλη;*
Πώς θα ήταν σήμερα τα πράγματα αν ο Τσίπρας τους άφηνε να εφαρμόσουν το «επαίσχυντο μέιλ Χαρδούβελη» και να ολοκληρώσουν το δεύτερο μνημόνιο το 2015;
Αμφιβάλλει κανείς ότι θα γινόταν Πρωθυπουργός το αργότερο μετά από ένα χρόνο;
Τι θα γινόταν άραγε αν δεν επέλεγε τον επιθετικό λαϊκισμό και την καλλιέργεια τέτοιου μίσους εναντίον των αντιπάλων του;
Αλλά ακόμη και μετά τις εκλογές, πώς θα ήταν τα πράγματα αν έκλεινε το δεύτερο μνημόνιο (όπως κάνει τώρα με το τρίτο) όταν οι Ευρωπαίοι του έστρωναν χαλί για να περάσει με τη συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου του 2015; Ναι, με τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Τώρα που κλείνει σιγά-σιγά ο κύκλος αυτής της τετραετίας και πλησιάζουμε στον Αύγουστο, τον μήνα που προσφέρεται για ανασκόπηση και ενδοσκόπηση, ο καθένας από εμάς είναι λογικό να σκέφτεται πώς θα ήταν η ζωή του και η ζωή στη χώρα αν ο Τσίπρας είχε πάρει άλλες αποφάσεις.
Γιατί όσα συνέβησαν δεν μπορούν να μετρηθούν μόνο με δισεκατομμύρια (85 ή 200, κατά τον Ρέγκλινγκ ή τον Βίζερ). Τα ζήσαμε. Και είναι λογικό να τα μετράει ο καθένας μέσα του και κοιτώντας γύρω του: τις ζωές των φίλων του και την κοινωνία που τον περιβάλλει.
Ισως αυτές τις μέρες να τα μετράει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ατενίζοντας από τη βίλα στο Σούνιο τη θάλασσα. Ισως να σκέφτεται πως αν είχε κάνει λίγη υπομονή να μην υπήρχε ανάγκη για φιέστες. Ίσως ούτε για γραβάτα.
Αλλά επειδή με τα αν δε γίνεται δουλειά τα πράγματα θα κριθούν και πάλι στις εκλογές.
Και πιο μετά θα κριθούν από την Ιστορία.
*«Καλημέρα Γιώργο μου πες μου τι είναι γιατί είμαι στο γύρισμα…». Στις 19 Δεκεμβρίου του 2014, ένα μήνα πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο Παύλος Χαϊκάλης βγαίνει τηλεφωνικά στην πρωινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη και λέει ότι προσπάθησαν να τον δωροδοκήσουν με 2 ως 3 εκατομμύρια ευρώ για να ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Χαϊκάλης: «Από πού το έχετε μάθει πώς έγινε αυτό, τι έγινε;»
Λαζόπουλος: «Εγώ…»
Χαϊκάλης: «Ααα είναι ο Λάκης στην εκπομπή σου, παιδιά γιατί δεν ξέρω, είμαι στο γύρισμα και δεν έχω καταλάβει ακόμη τι έχει συμβεί»…
H υπόθεση ετέθη στο αρχείο.