Η εθνική ομάδα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας αποτελείται κατά κύριο λόγο από παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Γαλλία, κυρίως σε φτωχογειτονιές με χαρακτηριστικά γκέτο.
Αυτό μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους. Με τον προφανή, που στέλνει ένα εμφατικό μήνυμα για την ενσωμάτωση των μεταναστών και την ωφέλεια που προσδίδουν στις κοινωνίες υποδοχής. Και τον… ριζοσπαστικό που λέει ότι ο ιμπεριαλισμός, εκτός από πλουτοπαραγωγικούς πόρους, αφαίμαξε και αθλητικό ταλέντο από τις αποικίες -η ανάλυση αυτή στερείται σοβαρών επιχειρημάτων, το πιθανότερο είναι ότι ο Εμπαπέ δεν θα γινόταν αυτός ο παίκτης αν γεννιόταν και μεγάλωνε στο Καμερούν.
Δείτε αυτές τις δύο φωτογραφίες.
Στην πάνω φωτογραφία είναι η εθνική ομάδα της Γαλλίας στο Μουντιάλ του 1986. Στην κάτω είναι η εθνική ομάδα της Γαλλίας στο Μουντιάλ που μόλις τελείωσε. Η διαφορά στη φυλετική σύνθεση είναι τεράστια.
Η ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο το 1998 είναι κάπου στη μέση.
Στον πυρήνα τους όμως και οι τρεις ομάδες είναι απολύτως ίδιες: αποτελούνται από Γάλλους. Ο Εμπαπέ δεν πανηγύρισε διαφορετικά από τον, αλγερινής καταγωγής Ζιντάν ή από τον Πλατινί.
Ωστόσο το μήνυμα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας περιέχει και μία μεγάλη αντίφαση. Από τη μία προάγει τα οφέλη της ενσωμάτωσης και από την άλλη μας θυμίζει τις τεράστιες ανισότητες στο εσωτερικό των κοινωνιών με μεγάλο αριθμό μεταναστών ή ανθρώπων που προέρχονται από πρώην αποικίες.
Ο Εμπαμπέ είναι ένας. Υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά στην ηλικία του, επίσης γόνοι μεταναστών, που ζουν στο περιθώριο και τους θυμόμαστε όποτε καίνε κάδους, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες της ζωής τους.
Δείτε πώς ο Μεντί και ο Πογκμπά πανηγυρίζουν με τον πρόεδρο Μακρόν