Η Φώφη Γεννηματά μέσα σε μια παράταξη που για πρώτη ίσως φορά φάνηκε συμπαγής στη Βουλή | Nikos Libertas / SOOC
Απόψεις

Μια καλή μέρα για το Κίνημα Αλλαγής

Η Φώφη Γεννηματά και ο νέος φορέας μόνο κερδισμένοι βγήκαν από την πρωτοβουλία της αρχηγού για τη συζήτηση στη Βουλή. Τόσο από το πώς αντέδρασαν οι Τσίπρας και Μητσοτάκης όσο και για λόγους εσωτερικών ισορροπιών. Αρκεί να υπάρχει και συνέχεια
Μιχάλης Μιχαήλ

Η Φώφη Γεννηματά και οι υπόλοιποι στο Κίνημα Αλλαγής μπορεί να χαμογελάνε και να ανακτήσουν μια κάποια αυτοπεποίθηση, με την ολοκλήρωση της προ ημερησίας που ζήτησε η πρόεδρος το ΠΑΣΟΚ για το πολυσυζητημένο σχέδιο ολιστικής ανάπτυξης της κυβέρνησης για την μεταμνημονιακή περίοδο. Για τους εξής λόγους:

– Εγινε σαφές ότι το Κίνημα Αλλαγής πιστοποιείται ως ο «τρίτος» παίκτης στο πολιτικό παιχνίδι. Για να το πούμε αλλιώς η κυρία Γεννηματά διαμήνυσε, όπως φάνηκε από τη συζήτηση, στους κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη ότι: «είμαστε και εμείς , το Κίνημα Αλλαγής εδώ». Και απ’ ότι φάνηκε το αποδέχθηκαν. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και στις αρχικές ομιλίες τους και στις δευτερολογίες τους, είτε με αιχμηρή κριτική ο Πρωθυπουργός (ζητάτε εκλογές ενώ πριν λίγες μέρες ζητήσατε αναθεώρηση του Συντάγματος), είτε με αστεϊσμούς ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (για τις εκλογές δεν θα διαφωνήσουμε για δύο-τρεις μήνες) έκαναν συχνές αναφορές στην κριτική που τους ασκήθηκε από την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής.

Το πώς θα κατοχυρώσει και αξιοποιήσει αυτόν τον ρόλο και ένα κρίσιμο και καθοριστικό στοίχημα για όλους στο Κίνημα Αλλαγής.

–Από τη συζήτηση που προκάλεσε η Φώφη Γεννηματά αναδείχθηκε ότι η πιστωτική προληπτική γραμμή για τη μετά-μνημονιακή περίοδο βρίσκεται στο τραπέζι. Ο μεν κ. Τσίπρας είπε απευθυνόμενος στον κ. Μητσοτάκη ότι «για εσάς είναι το ταβάνι, για εμένα είναι το πάτωμα», αναφορά που ερμηνεύεται ότι δεν είναι «καμένο χαρτί». Λαμβάνοντας υπόψη την αναταραχή στην ιταλική οικονομία και τις παρασκηνιακές πιέσεις από ευρωπαϊκούς παράγοντες (πρόσφατες δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΚΤ και έκθεση της Μπόυντεσμπανκ), μπορεί να υποχρεωθεί να το συζητήσει σοβαρά μολονότι είναι σαφές ότι δεν το επιθυμεί. Ο κ. Μητσοτάκης, από τη άλλη, μολονότι υποχρεώθηκε να την απορρίψει αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα τα «στυλώσει» αν επιμείνουν οι δανειστές στην υιοθέτηση της πιστοληπτικής πιστωτικής γραμμής, ως μονόδρομο, για τη χρηματοδότηση της χώρας.

–Κατά τη διάρκεια της συζήτησης δόθηκε η δυνατότητα στην κυρία Γεννηματά να αντιδράσει στις προκλήσεις των πολιτικών της αντιπάλων επαναλαμβάνοντας συγκροτημένα τη θέση για εκλογές εξηγώντας τους λόγους που το προτείνει. Το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δεν έκανε καμία αναφορά στις εκλογές είναι ενδεικτικό ότι ο χρόνος διεξαγωγής τους είναι ακόμη ζητούμενο.

–Θετική ήταν και η παρουσία του Σταύρου Θεοδωράκη ο οποίος με τον δικό του τρόπο κινήθηκε στη γραμμή της πολιτικής αλλαγής, δηλαδή είπε με «ποταμίσια» γλώσσα ότι χρειάζονται εκλογές.

Μάλιστα η αναφορά του για «μια συμμαχία, δημιουργικών προοδευτικών δυνάμεων, όπως αυτή που επιχειρεί το Κίνημα Αλλαγής ώστε μετά τον Αύγουστο να είμαστε μόνοι» δείχνει ότι οριοθείται εντός του ένα πλαίσιο συνεννόησης για κοινή πορεία.

Η εικόνα κοινής στάσης Φώφης Γεννηματά και Σταύρου Θεοδωράκη είναι γεγονός ότι δεν άρεσε στην κυβέρνηση και απόδειξη είναι ότι ο Γιάννης Δραγασάκης επιχείρησε να κάνει άνοιγμα στο Ποτάμι αναγνωρίζοντας ότι μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση του αναπτυξιακού προγράμματος.

Γιατί λοιπόν να μην χαμογελούν στο Κίνημα Αλλαγής;