Hταν ένα μικρό μαγαζάκι στην οδό Σόλωνος. Η Σόλωνος ήταν εκτός των συνόρων της καρδιάς-αγοράς του Κολωνακίου. Η Σόλωνος είχε τη σφραγίδα της Νομικής Σχολής και όλα τα μαγαζιά είχαν σχέση με τη σχολή. Βιβλιοπωλεία, φωτοτυπικά, φροντιστήρια κ.λ.π. Μέχρι που έσκασε μύτη ο Billy Bo, ήτοι Βασίλης Κουρκουμέλης, ένα αγόρι που ανήκε στο φύλο «γοητευτικά όντα» και έστησε ένα μαγαζάκι με ρούχα, με μια εβληματική φωτογραφία-πορτραίτο του (σχεδόν προσκυνηματικού χαρακτήρα) με τα μαλλιά του να ανεμίζουν. Πόζα που στη συνέχεια έγινε μόδα και αντιγράφοντας την, πλευριτώθηκαν όλοι οι σταρ της εποχής από τον ανεμιστήρα. Λίγο πιο κάτω εμφανίστηκε ένα άλλο εμβληματικό μαγαζάκι το Folli Follie.
Μια σταλιά μαγαζί. Από ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων που είχε ξενιτευτεί στην Ιταλία για σπουδές, και που όπως έλεγε ο αστικός μύθος αντί πτυχίων σπουδών, έφεραν τη μόδα και μας γνώρισαν πρωτοπόρους σχεδιαστές όπως ο Kenzo.
Τη συνέχεια τη γνωρίζει όλη η Ελλάδα. Εκείνο το μαγαζάκι στη συνέχεια, μας εξοικείωσε με τον όρο φθηνό κόσμημα. Μια εποχή που τα κοσμήματα κόστιζαν πολύ και χαρίζονταν για συγκεκριμένους λόγους και δεν είχαν να κάνουν με την καθημερινότητα της γυναίκας. Υπήρξε λοιπόν τόσο πρωτοπόρα η εμπορική φλέβα που χτύπησε εκείνο το νεαρό ζευγάρι και τόσοι οι πελάτες που συνωστίζονταν, που το μαγαζάκι της Σόλωνος μεγάλωσε και πολλαπλασιάστηκε σε άλλα σημεία της Αθήνας και προέκυψε μια ανθηρή επιχείρηση που έφτασε να καμαρώσει συνεργασία της με την αγορά της Ιαπωνίας και την είσοδό της στο Ελληνικό Χρηματιστήριο το 1997 για άντληση κεφαλαίων. Και σε αντίθεση με τις τότε συνήθειες (τα θυμόσαστε φαντάζομαι τα χάλια) τα κεφάλαια που έλαβε δεν τα έκανε στάχτη και φούμο-αέρα αλλά τα επένδυσε σωστά για ανάπτυξη και επέκταση και εξήγαγε τα προϊόντα της σε όλα τα σημεία του ορίζοντα μέχρι Κίνα. Και είχαμε να κομπάζουμε και οι Έλληνες, για μια φίρμα που μεγαλουργούσε και που συναντούσαμε σε κεντρικούς δρόμους του εξωτερικού. Και για μια επιχειρηματική οικογένεια, τους Κουτσολιούτσους, που είχαν κατορθώσει κάτι σπουδαίο. Ώσπου…
Την περασμένη Παρασκευή έπεσαν κεραυνοί στην αγορά με την είδηση, ότι το αμερικάνικο hedge fund QCM, που πρέπει να σημειώσουμε από την αρχή ότι έχει «σορτάρει» τη μετοχή ήτοι έχει ποντάρει στην πτώση της τιμής της, αμφισβήτησε τα οικονομικά στοιχεία του ομίλου της Follie Follie, τα οποία μάλιστα κατήγγειλε ως κατασκευασμένα, με αποτέλεσμα η μετοχή να κλείσει με limit down, κάτι που συνεχίστηκε και σήμερα Δευτέρα, αφού οι εξηγήσεις της ελληνικής εταιρείας, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι δεν θεωρήθηκαν αρκούντως πειστικές.
Η QCM, ανάμεσα σε άλλα, θέτει θέμα για τον αριθμό των σημείων πώλησης. Πραγματοποίησαν μάλιστα επιτόπιους ελέγχους, επισκεπτόμενοι σημεία που αναφέρονταν επισήμως ως καταστήματα αλλά διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν. Χαρακτηριστικά σημειώνουν «Καταλαβαίνουμε ότι η FF πρόκειται να δημοσιοποιήσει τη δική της λίστα. Αν υπάρξουν ασυμφωνίες, αναμένουμε να εξηγήσουν πλήρως γιατί αναρτούσαν για χρόνια ανακριβείς πληροφορίες για τους εντοπισμούς καταστημάτων τους. Φοβόμαστε, με βάση τις αποδείξεις που συλλέξαμε και που παρουσιάσαμε στις εκθέσεις μας, πως ένα μεγάλο μέρος του δικτύου της FF μπορεί να αποτελείται από πολύ μικρά σημεία πώλησης ή από πωλητές χονδρικής που πωλούν πολλά brands (εκ των οποίων η FF μπορεί να αποτελεί ένα ελάχιστο μέρος).
Για παράδειγμα στην Κίνα, το fund υποστηρίζει ότι εντόπισε 64 σημεία πώλησης ενώ η FF έχει δηλώσει πως διαθέτει 240 και συνεχίζοντας τις καταγγελίες σημειώνει ότι «πιθανώς έχει 289 σημεία πώλησης διεθνώς ενώ στα τέλη του 2016 είχε δηλώσει 630».
Πέραν αυτού η QCM θέτει θέμα αξιόπιστων ελεγκτικών εταιρειών, που εννοείται ότι αναλογούν σε ομίλους με πολυεθνική παρουσία όπως η FF. Σε αντίθεση, τον ελεγκτικό ρόλο, τόσο για την μητρική εταιρεία όσο και για ολόκληρο τον όμιλο έχει αναλάβει μια μικρή εγχώρια εταιρεία, ενώ στην Κίνα μια τοπική ελεγκτική εταιρεία. Θεωρητικά, σύμφωνα με σοβαρά στελέχη ελεγκτικών εταιρειών, αυτή η «ιδιαιτερότητα» θα έπρεπε να έχει προκαλέσει την αντίδραση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, κάτι που δεν συνέβη. Δυστυχώς πρέπει να σημειώσουμε, ότι κατόπιν όλων αυτών η FF μέσα σε δυο μέρες έχασε από την κεφαλαιοποίησή της 500 εκατ. ευρώ. Και βέβαια η QCM ανησυχεί, όπως σημειώνει, για την ικανότητα της Folli Follie να αποπληρώσει τα χρέη της, ιδίως τώρα που ανοίγει ο Ασκός του Αιόλου.
Από την πλευρά της η FF και κατ’ επέκταση ο Ομιλος FF Group, μέσω του διευθύνοντος συμβούλου, Γεώργιου Κουτσολιούτσου, με ανακοίνωση εξέφρασε «την αγανάκτηση και τον θυμό για τα γεγονότα που έχουν προκύψει, ως αποτέλεσμα της άδικης επίθεσης από ομάδα κερδοφόρων, οι οποίοι βάσει οργανωμένου σχεδίου επέφεραν πλήγμα και ζημία στον Όμιλο και στους μετόχους, αποκομίζοντας οιικονομικά οφέλη» και προανήγγειλε την προσφυγή στη Δικαιοσύνη.
Κι ενώ, αγαπητοί αναγνώστες, συμβαίνουν όλα αυτά, κατά διαβολική σύμπτωση κυκλοφορεί το μηνιαίο επιχειρηματικό περιοδικό «Business», που στο τεύχος Απριλίου φιλοξενεί συνέντευξη του Τζώρτζη (Γεωργίου) Κουτσολιούτσου με τίτλο, μια φράση-μότο του, «Sky is the limit». Και που πληροφορεί το αναγνωστικό κοινό (από στοιχεία που προφανώς έδωσε ο ίδιος στον δημοσιογράφο), ότι η εταιρεία δραστηριοποιείται «σε πάνω από 30 χώρες, με περισσότερα από 930 σημεία πώλησης παγκοσμίως»… Ητοι, τινάχτηκε η μπάγκα των σημείων πώλησης της εταιρείας στον αέρα!
Δεδομένου ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να χαιρόμαστε πολλές ελληνικές εταιρείες να δραστηριοποιούνται διεθνώς και να λειτουργούν ως αιμοδότες στην ελληνική μας οικονομία, προσφέροντας μάλιστα χιλιάδες θέσεις εργασίας, ευχόμαστε από καρδιάς να αποδειχτεί η Folli Follie έντιμη, ευημερούσα και υποσχόμενη μέλλον. Πρέπει ωστόσο να σας εξομολογηθώ αναγνώστες, ότι παρακολουθώντας τα νούμερα των σημείων πώλησης να «παίζουν», χαμογέλασα με την διαπίστωση ό,τι… Οσο μακριά, βρε φίλε και να πας… Οσο «διεθνής» και δικαίως να κορδωθείς… Μέσα σου, Ελληνας! Με μια πληθωρική, υπερβολή ενός «περίπου». Κι εκείνο το «sky is the limit»… Να σου τινάζει μια μελαγχολία. Oταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια «ψηλά», έρχεται κάτι αναθεματισμένο να τους χαμηλώσει.
Εν αγωνία… Iδωμεν! Από τη Σόλωνος ως την Κίνα ήταν μακρύς ο δρόμος. Γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις… Και αγκωνιές και ντρίμπλες. Και ένα σωρό επενδυτές και μετόχους που στηρίζουν μια εταιρεία που θεωρούνταν σοβαρή. Μακάρι να μην έχουν την τύχη των ομολογιούχων. Να σταθεί η Folli Follie στα πόδια και κυρίως στο ύψος της. Είναι ο καπιταλισμός. Κι ό,τι και να πεις, δεν έχει εφευρεθεί τίποτα καλύτερο από δαύτον.