«Με απόφαση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, καταργείται η σχετική διάταξη που έδινε το δικαίωμα σε εξωκοινοβουλευτικά μέλη της κυβέρνησης να λαμβάνουν επίδομα ενοικίου», έγραφε η διαρροή του Μαξίμου, λίγα λεπτά μετά την αποπομπή της κυρίας Αντωνοπούλου από την κυβέρνηση με φόντο τη σκανδαλώδη ιστορία με το επίδομα ενοικίου.
Κι ενώ ετοιμαζόμουν να ασχοληθώ με τον υπουργό Οικονομίας κ. Παπαδημητρίου, σύζυγο της τέως αναπληρώτριας υπουργού, εκατομμυριούχο κατά δήλωσή του και συγκάτοικο στο σπίτι, του οποίου το ενοίκιο πληρώνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, ξαφνικά οι προτεραιότητες άλλαξαν.
Ξέρω πως αρκετοί θεωρούν πως οι τύποι είναι ασήμαντη λεπτομέρεια, ακόμη πιο ασήμαντη την ώρα που «καράβια χάνονται». Και στη χώρα μας «καράβια χάνονται» διαρκώς τα τελευταία πολλά χρόνια κι αυτό είναι πια το πιο βολικό άλλοθι απ’ όλους και για όλα.
Επιτρέψτε μου να επισημάνω εδώ το πρόβλημα, αν και φαντάζομαι πως το έχετε ήδη επισημάνει από μόνοι σας: Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, οι νόμοι ψηφίζονται και καταργούνται αποκλειστικά και μόνον από τη Βουλή.
Κι εντάξει. Τρία χρόνια τώρα έχουμε εμπεδώσει με πολλές ευκαιρίες πως τελικά ούτε αυτή η κυβέρνηση είναι «κάθε λέξη του Συντάγματος». Εδώ όμως πια η κατάσταση έχει φτάσει στο άλλο άκρο.
Εδώ έχουμε υπουργούς που δηλώνουν πως ο Πρωθυπουργός ούτε λίγο ούτε πολύ διατάζει δικαστές και εισαγγελείς. Εχουμε το Μέγαρο Μαξίμου να ανακοινώνει πρωθυπουργικά φιρμάνια κατάργησης νόμων.
Κι επειδή κανείς δεν μπορεί να χρεώσει τόση άγνοια στο πρωθυπουργικό επιτελείο, αυτή η συστηματική επικοινωνιακή (τουλάχιστον) καταστρατήγηση της θεμελιώδους συνταγματικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών, έχει προφανώς άλλη στόχευση.
Την ίδια που είχε και κατά το παρελθόν… Γιατί ποιος ξεχνά αλήθεια τα ανέκδοτα που είχε πυροδοτήσει εκείνο το αλησμόνητο «Με εντολή Σαμαρά»; Σας θυμίζω το σχετικό hashtag (#me_entoli_Samara) που είχε φτάσει να συσχετίζεται ακόμη και με τον καιρό: «#me_entoli_Samara θα χιονίσει αύριο στην Πάρνηθα» κ.ο.κ…
Πράγματι, στη Δημοκρατία μας ο Πρωθυπουργός αντλεί μεγάλη εξουσία από το Σύνταγμα. Κι αυτό επιτρέπει ίσως και το σχετικό επικοινωνιακό παιχνίδι. Οσο όμως οι σύμβουλοι του κ. Τσίπρα προσπαθούν να πείσουν τον λαό πως εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν παντοδύναμο ηγέτη που υπέρκειται ακόμη και του Συντάγματος, έναν πολιτικό υπεράνθρωπο που σκίζει νόμους (εκτός από μνημόνια βέβαια) και διατάζει δικαστές για πλάκα, τόσο συνεχίζεται το θεσμικό ξεχαρβάλωμα της χώρας. Κι όσο λιγότερο το επισημαίνουμε όσοι δημοσιολογούμε ή δημοσιογραφούμε, τόσο συμβάλλουμε στην εξοικείωση του πολίτη μ’ αυτήν την ανορθόδοξη, αντιδημοκρατική και προβληματική πραγματικότητα.