O Πάνος Καμμένος ήταν αποφασισμένος. Πριν τον Καμμένο τόσο αποφασισμένος υπήρξε μόνο ο διοικητής του ιαπωνικού σμήνους που επιτέθηκε στο Περλ Χάρμπορ. Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ήταν αποφασισμένος αυτή τη φορά να φτάσει κοντά στα Ιμια και να ρίξει το στεφάνι στη μνήμη των παλικαριών που χάθηκαν εκεί.
Τις προηγούμενες φορές πήγε με ελικόπτερο. Τώρα όμως, τώρα που το Μακεδονικό τον καλεί να επιδείξει τόλμη και ευψυχία στα εθνικά, αποφάσισε να πάει με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού. Ηξερε ότι οι Τούρκοι θα τον περιμένουν. Και, πράγματι, το σχέδιο ήταν ευφυές, θα διδάσκεται πλέον στην Ευελπίδων. Δύο ελληνικά ελικόπτερα σηκώθηκαν στα Δωδεκάνησα και πέταξαν προς διαφορετική κατεύθυνση. Πώς κάνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν ξέρεις σε ποια από τις δύο λιμουζίνες βρίσκεται; Ετσι και το δικό μας σχέδιο. Οι Τούρκοι θα περίμεναν τον υπουργό με ελικόπτερο. Θα έβλεπαν δύο ελικόπτερα και δεν θα ήξεραν ποιο να ακολουθήσουν. Ομως την ίδια στιγμή, ο υπουργός μας θα γλιστρούσε στα νερά του Αιγαίου.
Οι Τούρκοι δεν είναι ηλίθιοι ή, τέλος πάντων, είναι μόνο στις ταινίες για την 25η Μαρτίου. Τον περίμεναν και στον αέρα και στη θάλασσα. Και όπως είδε ο πλανήτης, είχαν σκάφη και ελικόπτερα σε μία περιοχή που αυτοί θεωρούν τουρκική ή στην καλύτερη περίπτωση γκρίζα ζώνη, ενώ για μας είναι αδιαμφισβήτητα ελληνική, τόπος θυσίας των παιδιών μας. Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας της Ελλλαδας πέταξε το στεφάνι κάπως μακριά, είναι η αλήθεια, από τις βραχονησίδες. Του χρόνου μπορεί να στείλει και λουλούδια. Είπαν ότι το έριξε στο σημείο όπου κατέπεσε το ελικόπτερο μας. Ακόμα και αν είναι έτσι, αυτό που αποτυπώνεται στις κάμερες των Τούρκων είναι ένας αποτελεσματικός τσαμπουκάς: δεν άφησαν το πλοίο με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας να πλησιάσει ένα σημείο της ελληνικής επικράτειας, το οποίο, μάλιστα μεταφέρει και έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Και ο υπουργός, που πριν λίγες ώρες δήλωνε ότι όποιος πατήσει ελληνικό έδαφος θα εξαφανιστεί, έστησε ολόκληρη επιχείρηση παραπλάνησης των Τούρκων για να προσεγγίσει ελληνικό έδαφος -για να πατήσει στα Ιμια ούτε λόγος. Και όχι μόνο αυτό: έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να στήσει ένα μικρό σόου, υπενθυμίζοντας τα περί γκρίζων ζωνών στα δελτία ειδήσεων του πλανήτη. Τι νομίζετε δηλαδή ότι παρακολούθησαν χθες οι τηλεθεατές ανά τον κόσμο; Την είδηση που λέει ότι τουρκικά μέσα έδιωξαν τον έλληνα υπουργό Αμυνας από τουρκικά ή, στην καλύτερη περίπτωση, αμφισβητούμενα ύδατα.
Στην πραγματικότητα όλο αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με τη μνήμη των ανδρών μας, ούτε με την επικυριαρχία στο Αιγαίο. Είναι η μικροκομματική ανάγκη του Πάνου Καμμένου να κάνει επίδειξη πατριωτισμού. Τον βολεύει, όπως και αν φυσήξει ο άνεμος στο Μακεδονικό. Αν κάνει κωλοτούμπα, χρειάζεται κάτι για να απαλύνει την εικόνα. Και αν δεν την κάνει, θα μείνει εκεί, ακλόνητος στα πατριωτικά, μήπως και κλαδέψει τίποτα ακροδεξιό από τη ΝΔ.
Δεν ήταν πολιτική αυτό που έγινε στα Ιμια. Ηταν καιροσκοπισμός. Ομως τελικά ο Πάνος Καμμένος κοστίζει στη χώρα πολλά περισσότερα από αυτά που η ίδια μπορεί να αντέξει. Η συμμετοχή του στην εθνικιστική έξαρση του Μακεδονικού δεν είναι αμελητέα. Ομοίως και η συμμετοχή του στην αυξανόμενη ένταση στα ελληνοτουρκικά.
Αν βάλεις από δίπλα τις ανοησίες, τα ωμά ψέματα δηλαδή, με την αγορά δανείων του προσωπικού, τα βλήματα προς Σαουδική Αραβία και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται αυτός ο άνθρωπος, τότε διαπιστώνεις ότι η κυβέρνηση επιδίδεται σε έναν αγώνα για να φέρνει συνέχεια την πραγματικότητα και την αλήθεια στα μέτρα του Καμμένου. Και εδώ μέσα, στα δικά μας, τη μαγκιά που πουλάει την πληρώνουμε όλοι. Εξω όμως, η μαγκιά του είναι εντελώς τσάμπα.