Για μία ακόμη φορά η τακτική της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξωφρενικά απροκάλυπτη. Επειτα από το συλλαλητήριο της Κυριακής στην Θεσσαλονίκη, η προπαγάνδα του Μεγάρου Μαξίμου είδε ακροδεξιές στροφές, χρυσαυγίτικες επιρροές και τη ΝΔ περίπου να διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, επειδή αμφιταλαντεύεται μεταξύ των θέσεων Σαμαρά του 1992 και Καραμανλή του 2008.
Αυτά, τα ίδια και τα ίδια, επαναλαμβάνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και φιλοκυβερνητικά μέσα και έντυπα. «Ακροδεξιό φάντασμα στοιχειώνει την ΝΔ» ήταν ο τίτλος της «Εφημερίδας των Συντακτών» την Τρίτη. «Βαβέλ στην γαλάζια πολυκατοικία», ο αντίστοιχος του «Εθνους» (ιδιοκτησίας Ιβάν Σαββίδη). Και υπαγορευμένοι από το Μαξίμου να ήταν, δεν θα διέφεραν πολύ.
Σε ένα πρώτο επίπεδο, η τακτική της κυβέρνησης είναι ενδεικτική των προθέσεών της. Ακόμη και αν είναι προτεραιότητά της να οδηγήσει το Σκοπιανό σε μία λύση, με τη μέθοδο αυτή της πόλωσης και της υποδαύλισης των παθών, υπονομεύει κάθε προσπάθεια.
Σε ένα δεύτερο, η επιχειρηματολογία που προβάλλεται, φανερώνει με ποια τακτική θα πάει στις εκλογές. Αφενός θα κατηγορεί την ΝΔ για δήθεν ακροδεξιές παρεκτροπές. Αφετέρου, όλα δείχνουν πως στον στενό πρωθυπουργικό κύκλο δεν βλέπουν με κακό μάτι την δημιουργία ενός νέου σχηματισμού στα δεξιά της ΝΔ. Πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι κάτι τέτοιο, με χαρακτηριστικά ελληνικής Λέγκας του Βορά, θα ροκανίσει τα ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές και θα προκαλέσει ρήγματα και εν τέλει εσωτερική κρίση. Ποιος ξέρει, μπορεί να ονειρεύονται ότι σε αυτό το νέο σχήμα θα βρει στέγη και ο Πάνος Καμμένος, τώρα που δεν τον πολυθέλουν…
Τα σενάρια είναι προχωρημένα μεταξύ των κυβερνητικών και των φιλικών τους μέσων. Στο δημοσίευμα της «Εφ. Συν.» αναφέρεται για παράδειγμα ως πιθανός αρχηγός (πέραν του Φραγκούλη Φράγκου) και ο Απόστολος Τζιτζικώστας, περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, εκλεγμένος με την ΝΔ.
Με βάση την γραμμή προπαγάνδας, ένα διαφορετικό ερώτημα μάλλον ακυρώνει το απλοϊκό και τετριμμένο σενάριο του ΣΥΡΙΖΑ: μήπως εν τέλει η κυβέρνηση είναι που φλερτάρει περισσότερο με την «ακροδεξιά», την οποία καταγγέλλει;
Κατόπιν όλων αυτών, στο προσκήνιο έχει έλθει η ξεκάθαρη επιλογή. Ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει την εργαλειοποίηση του Σκοπιανού για λόγους εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας. Όσο για την επίλυσή του, παραμένουν και εντείνονται τα ερωτήματα επί της ουσίας. Με ποιον τρόπο θα λυθεί το ζήτημα, πόσο επωφελής θα είναι μια όποια λύση;
Εν τέλει ποιος βιάζεται περισσότερο; Εκείνοι που επιθυμούν τη λύση, ή όσοι θέλουν να την παρεμποδίσουν; Μεταξύ αυτών είναι ως γνωστόν και ο «ρωσικός παράγων», ο οποίος θέλει να διατηρήσει την επιρροή του στην περιοχή και να παραμείνει η εκκρεμότητα με την ΠΓΔΜ.
Και όλοι ξέρουν ποιος είναι ο επιφανής εκπρόσωπός του.