Οταν συναντώνται δύο κατ’ εξοχήν εκφραστές του πολιτικού κυνισμού, όπως ο Ντοναλντ Τραμπ και ο Αλέξης Τσίπρας, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να αποτυπώνεται αμέσως και με τον πιο κυνικό τρόπο. Και το αποτύπωσε, φυσικά, ο ισχυρός από την πρώτη στιγμή που πήρε το λόγο.
Λοιπόν, το μοναδικό χειροπιαστό αποτέλεσμα της επίσκεψης Τσίπρα στις ΗΠΑ ήταν αυτό που ο Αμερικανός πρόεδρος φρόντισε να αναφέρει δύο φορές: η αναβάθμιση των ελληνικών αεροπλάνων F16. Η οποία μπορεί να αποφέρει στις αμερικανικές εταιρείες έως και 2,4 δισεκατομμύρια. Ακριβώς έτσι. Η Ελλάδα της κρίσης, με το 40% του πληθυσμού της στα όρια της φτώχειας, θα συμβάλει στην αύξηση των θέσεων εργασίας στην υπερατλαντική σύμμαχο. Ο Πάνος Καμμένος θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας και δεν θα χρειασθεί να πεταχθεί μέχρι το Λας Βέγκας για να πνίξει τον πόνο του σε καμιά ρουλέτα. Ο αριστερός συνοδοιπόρος του στην εξουσία δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να τον συναγωνιστεί σε φιλο-τραμπισμό: από το περυσινό «ελπίζω να μη μας βρει κι αυτό το κακό»(εδώ) στο χτεσινό «η προσέγγιση του προέδρου Τραμπ στα πράγματα γίνεται για καλό»!
Ετσι δεν γίνεται στην πολιτική; Διαχρονικά δεν αγοράζουμε (και) από τους Αμερικανούς, προσδοκώντας πότε επενδύσεις και πότε στήριξη έναντι της Τουρκίας; Οντως, έτσι γίνεται. Αλλά, διάβολε, υποτίθεται ότι σήμερα έχουν αλλάξει κάποια πράγματα:
– Η Ελλάδα, μαζί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, είναι οι τρεις χώρες της περιοχής, στις οποίες (υποτίθεται ότι) θέλουν να βασιστούν οι ΗΠΑ.
– Η Τουρκία τούς κάνει τσαλιμάκια πότε με τη βάση του Ιντσιρλίκ και πότε με τον Πούτιν, από τον οποίο πάει να ψωνίζει οπλικά συστήματα, πρωτοφανές για χώρα του ΝΑΤΟ.
– Η Ελλάδα διαθέτει τη βάση της Σούδας. Η σημασία της οποίας(μας λένε ότι) έχει αναβαθμιστεί.
Αυτή Ελλάδα, η αναβαθμισμένη γεωστρατηγικά (έτσι δεν μας λένε;), δεν δικαιούται να της αναβαθμίσουν οι ΗΠΑ τα αεροπλάνα της δωρεάν; Τι είναι δυόμισι ψωρο-δισεκατομμύρια για την υπερδύναμη; Για την Ελλάδα είναι η περικοπή των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων μαζί.
Αλλά δεν πρέπει να είμαστε μίζεροι. Ο Τσίπρας απέσπασε από τον Τράμπ:
– Την υποστήριξη για «μια αξιόπιστη ανακούφιση του χρέους». Δεν του κοστίζει τίποτα. Θα την κάνουν οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και οι λοιποί Ευρωπαίοι, αν την κάνουν.
– Τα εύσημα διότι είμαστε μία από τις ελάχιστες χώρες του ΝΑΤΟ, που δίνουμε πάνω από το 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες, ακόμα και σήμερα, που η κρίση μας έχει γονατίσει. Για να είμαστε «αξιόπιστος εταίρος».
– Τον καλό του λόγο υπέρ των επενδύσεων στην Ελλάδα. Αλλά τέτοιους καλούς λόγους είχαμε πάρει και από προκατόχους του, αλλά δεν είδαμε και πολλούς θείους Σαμ με τα δολάριά τους.
Ο Τσίπρας αυτή τη φορά ήταν διαβασμένος. Είπε σωστά όσα έπρεπε να πει. Εδωσε ό,τι ήταν να δώσει. Πήρε πολλά καλά λόγια. Σύντομα θα διαπιστώσει ότι δεν του φτάνουν για να οικοδομήσει το success story που επιδιώκει.