Το ποσό που ξοδεύει ο Γουίλ Σμιθ για μία εβδομάδα οικογενειακών διακοπών, αντιστοιχεί σε όσα θα ξοδέψουμε εγώ και εσείς για τις διακοπές μίας ζωής. Υποθέτω ότι θα μας ήρθαν με ιδιωτικό τζετ και μετά ναύλωσαν πολυτελές σκάφος προκειμένου να απολαύσουν κρουαζιέρα στο Ιόνιο, πιθανότατα και με ισχυρές δόσεις από Οδύσσεια –κάτι τέτοια αρέσουν στους Αμερικανούς.
Θα το έχετε μάθει: η οικογένεια Σμιθ αφιέρωσε ένα διάστημα των διακοπών της στην περισυλλογή σκουπιδιών από παραλίες, στους Αντίπαξους. Ξέρω, κάποιοι θα πείτε ότι το έκαναν για επικοινωνιακούς λόγους. Να αναρτήσουν τις φωτογραφίες στα social media και να μαζέψουν από κάτω μερικές χιλιάδες likes με επαινετικά σχόλια. Πιθανώς να ισχύει. Όμως περισσότερο έχει να κάνει με μία κουλτούρα κοινωνικής προσφοράς, η οποία περιέχει και εργαλεία που λειτουργούν ως βαρόμετρο για το προφίλ μίας διασημότητας. Ακόμα και αν οι Σμιθ δεν έχουν καμία όρεξη για να το κάνουν, τους υποχρεώνει πλέον το προφίλ τους. Είναι όμως και το άλλο: για ανθρώπους που έχουν τις παραστάσεις της οικογένειας Σμιθ, τα σκουπίδια σε μία όμορφη παραλία συνθέτουν μία σοκαριστική εικόνα.
«Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά». Αυτό το έγραψε η κόρη του Γουίλ Σμιθ. Μπορεί και να το έγραψε κάποιος άλλος, επιφορτισμένος για την επικοινωνία της οικογένειας, αν και τις περισσότερες φορές το προφανές, αυτό που βλέπεις δηλαδή, είναι και αυτό που ισχύει.
Οι Σμιθ το έκαναν. Δείτε τώρα τι συμβαίνει με τα πρόσωπα υψηλής δημοσιότητας της εγχώριου show biz. Εχετε δει κανέναν τους να συμμετέχει σε δράσεις περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος ή να αναλαμβάνει σχετική πρωτοβουλία; Ας είμαστε σοβαροί. Το ελληνικό σελέμπριτι το πολύ να εμφανιστεί σε κανένα τηλεοπτικό μαραθώνιο ή να ανέβει στη σκηνή για να πει ένα τραγούδι για φιλανθρωπικό σκοπό. Κοινώς σπεύδει να προσφέρει, αρκεί να μην καταβάλλει ιδιαίτερο κόπο και, φυσικά, να απολαμβάνει ικανοποιητική προβολή. Η σχέση των εν Ελλάδι επωνύμων καλλιτεχνών με την παραλία είναι, τις περισσότερες φορές, αντίστοιχη με εκείνη που διατηρούν οι φώκιες και οι χελώνες: ξαπλώνουν για να έρθουν μετά οι κάμερες. Και από την άλλη, όταν κάποιοι προσπαθούν να προσφέρουν, ας πούμε είναι αθλητές και επισκέπτονται σχολεία, δεν υπάρχει κανένας εκεί για να προβάλει την πρωτοβουλία.
Και τώρα κατεβείτε ένα επίπεδο πιο κάτω, εκεί που είμαστε εγώ και εσείς. Πείτε με το χέρι στην καρδιά, έχετε συμμετάσχει ποτέ σε μία δράση καθαρισμού; Εχετε αναλάβει αυτοβούλως σχετική πρωτοβουλία; Οι περισσότεροι από σας θα απαντήσετε αρνητικά. Εχετε σκεφτεί γιατί; Μα, επειδή δεν το βλέπετε γύρω σας. Και αν το τολμήσετε, κινδυνεύετε να θεωρηθείτε γραφικοί. Και τώρα που το σκέφτομαι, η οικογένεια Σμιθ μπορεί και να μας έκανε ζημιά. Θα πετάει ο άλλος το πλαστικό στην παραλία και θα λέει «άστο μωρέ, θα έρθει ο Γουίλ Σμιθ να το μαζέψει».