Δεν δίνω καμιά σημασία στις συνήθεις επετειακές πομφόλυγες. Αλλά καμιά φορά δίνουν αφορμή για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αν αυτοί που τις εκφωνούν έχουν κάνει καμία προσπάθεια να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ιδιαίτερα αν είναι οι κεφαλές τους κράτους. Ή αν επικρατεί το «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» . Αν και εν προκειμένω δεν είναι κάν τρεις, μόνο δύο.
Καμαρωτός και αποφασιστικός, όπως επιβάλλει η εθνική επέτειος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας διαβεβαίωσε ρητώς: «Η Ελλάδα έχει αποφασίσει αμετάκλητα να ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην Ευρωζώνη…» (εδώ).
Κι εκεί που πας να πεις (εφόσον είσαι ευρωπαϊστής) «γεια στο στόμα σου, Πρόεδρε Προκόπη», κρατιέσαι. Γιατί βλέπεις τη διπλανή είδηση, σύμφωνα με την οποία ένας άλλος ευρωπαϊστής (λέμε τώρα) σέρνει τα μύρια όσα σ’ αυτήν την Ευρώπη, στην οποία ο Πρόεδρος έχει αποφασίσει αμετάκλητα να ανήκουμε. Αυτός ο «ευρωπαϊστής», που είναι η άλλη κεφαλή της Πολιτείας, πιστεύει ότι αυτήν την Ευρώπη «την έχει καταβροχθίσει ο νεοφιλελευθερισμός» (εδώ).
Οπότε ο (όποιος) αφελής, που θα προσπαθήσει να συνδυάσει τις δύο απόψεις, μπορεί να χρειαστεί (πολιτικό) ψυχίατρο. Κι αυτό να μη συμβεί, θα έχει μερικές απορίες:
1. Γιατί να ανήκουμε («αμετάκλητα», που λέει ο Πρόεδρος) σε μια τέτοια Ευρώπη; Για να μας καταβροχθίσει κι εμάς ο νεοφιλελευθερισμός; Κι αυτός δεν είναι παίξε-γέλασε. Είναι σαν τον Μινώταυρο (κάτι ξέρει ο Παυλόπουλος, αυτός πολιτογράφησε τον όρο – εδώ).
2. Ο Πρόεδρος, πριν εκφωνήσει αυτήν την πανηγυρική δήλωση, είχε ακούσει ή διαβάσει αυτήν την άποψη του Πρωθυπουργού; Αποκλείεται να την αγνοούσε, τόσο επιμελής που είναι. Οπότε;
3. Οπότε ανακύπτει το πιο ανησυχητικό ερώτημα: είναι δυνατόν οι δύο κορυφαίοι της Πολιτείας να μη συνεννοούνται στοιχειωδώς, ώστε να μην εκπέμπουν τόσο αντιφατικά μηνύματα; Εκτός…
4. Εκτός αν η εξήγηση είναι άλλη. Συνεννοούνται πολύ καλά και έχουν μοιράσει ρόλους. Ετσι, ο ένας, που δεν έχει ανάγκη πλέον από ψήφους, να λέει την οδυνηρή αλήθεια: ναι, θέλουμε να ανήκουμε αμετάκλητα σ’ αυτήν την Ευρώπη. Γιατί μέσα μπορεί να διασώσουμε κανένα κοκαλάκι μας, ενώ έξω ο δραχμο-Μινώταυρος δεν θα μας αφήσει τίποτα. Αυτό δεν λέει ο Παυλόπουλος; Και ο άλλος, που πρέπει να κάνει πιο εύπεπτο τον προπαγανδιστικό σανό για τους ιθαγενείς, ρίχνει μια τσιμπιά (πόσο να πόνεσαν άραγε;) στους «παραδομένους στο ΔΝΤ» ευρωπαίους ομολόγους του, πριν υπογράψει μαζί τους (και με το ΔΝΤ) τις νέες μειώσεις των εισοδημάτων, για να μη μείνουμε έξω και μας καταβροχθίσει ο (άλλος) Μινώταυρος. Αυτό δεν κάνει ο Τσίπρας;
Και του χρόνου.