Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ολλανδία είναι πλέον γνωστά. Όπως και οι αντιδράσεις των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων. Και ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσαν να συγχαρούν τον νικητή Πρωθυπουργό Μάρκ Ρούτε. Λογικό. Κατάφερε, έστω και με μειωμένη τη δύναμη του κόμματός του, να αφήσει δεύτερο το ακροδεξιό-ρατσιστικό κόμμα του Βίλντερς.
Πάντως, εδώ κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τον Μητσοτάκη για «διγλωσσία», επειδή έχει αναβαθμίσει στο κόμμα του τους «Ελληνες Βίλντερς» (εδώ). Φαντάζομαι ότι εννοεί τον Αδωνι και τον Βορίδη.
Εντάξει. Τι «ξεχνάει», όμως, ο αριστερός κατήγορος; Ότι το κόμμα του συγκυβερνά με τον «σύντροφο» Καμμένο. Ο οποίος, ως γνωστόν, είναι… αριστερός του Κέντρου και δεν έχει στο κόμμα του κανένα ρατσιστή, ομοφοβικό και τα παρόμοια. Τι θέλουν και τα λένε για τους άλλους, όταν έχουν και τη δική τους φωλιά λερωμένη;
Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Και ας δούμε το παράδειγμα ενός μικρού κόμματος στην Ολλανδία. Τι έχει πει ο αρχηγός του και έπρεπε να έχουν προσέξει οι δικοί μας (αυτοπροσδιοριζόμενοι ως) ομοϊδεάτες του. Προτού πανηγυρίσουν (εδώ) έπρεπε να σκεφθούν το (ας το πούμε) μανιφέστο του επικεφαλής του κόμματος Πράσινη Αριστερά (εδώ), που συμπυκνώνεται στη φράση: «Τι θα έλεγα στους αριστερούς φίλους μου στην Ευρώπη; Μην προσπαθείτε να πείτε ψέματα στους ανθρώπους…».
Με λίγα και απλά λόγια:
Πριν πάρεις την εξουσία, μη λες στους ανθρώπους πράγματα που δεν γίνονται: ότι θα σκίσεις τα Μνημόνια, ότι θα μοιράζεις λεφτά, ότι δεν θα πληρώνει κανείς φόρους, ότι θα στείλεις την Μέρκελ και τον Σόιμπλε από εκεί που ήρθαν.
Όταν πάρεις την εξουσία, μην κοροϊδεύεις τους ανθρώπους τραβολογώντας τους σε δημοψηφίσματα, των οποίων το αποτέλεσμα έχεις προ-αποφασίσει να αγνοήσεις.
Οταν ασκείς την εξουσία και γνωρίζεις πλέον πολύ καλά τι αποφασίζεις, μη συνεχίζεις να κοροϊδεύεις τους ανθρώπους με το «τέλος της λιτότητας» και τα αντίμετρα-φούσκα.
Αυτά, φαντάζομαι, θα έλεγαν οι Ολλανδοί Πρασινοαριστεροί, αν είχαν εντρυφήσει σ’ αυτά που έχουν πει και λένε οι δικοί μας (αυτοπροσδιοριζόμενοι ως) ομοϊδεάτες τους. Και, είμαι σίγουρος, θα έβγαζαν σπυράκια, αν ήξεραν ότι συνεργάζονται με Καμμένους και Νικολόπουλους.
Αυτό είναι το μικρό μάθημα εξ Ολλανδίας που πρέπει να προσεχθεί. Διότι, ως γνωστόν, «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Βεβαίως, οι δικοί μας έχουν να ξεπεράσουν ένα, μάλλον αξεπέραστο, πρόβλημα. Αυτό που συμπυκνώνεται στη φράση του Κινέζου φιλόσοφου Λάο Τσε: «Τα ειλικρινή λόγια δεν είναι ωραία. Και τα ωραία λόγια δεν είναι ειλικρινή».