Οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για να αναστήσουν το γένος, αυτοί που με τη ψυχή τους φούσκωσαν τα πανιά της Ελευθερίας, εκείνοι που με το αίμα τους έφτιαξαν λάσπη για να χτιστεί αυτό το κράτος, δεν έσμιγαν σε σαλόνια. Δεν έγραφαν συμβόλαια με ακριβές πένες, ούτε έψαχναν τις σκιές, κάτω από τους πολυελαίους.
Ηταν εκεί έξω. Στην ευλογημένη φύση που ο Θεός χάρισε την Ελλάδα και στα παιδιά της. Εκεί που ο άνεμος ζευγάρωνε το τραγούδι της κόρης με το κάλεσμα του σταυραετού. Δεν γνώρισαν πολυθρόνες και ανέσεις τα ταλαιπωρημένα κορμιά τους. Το χόρτο ήταν κρεβάτι τους και το λιθάρι κάθισμά τους.
Αν από εκεί ψηλά ο Θεόφιλος βλέπει αυτή τη φωτογραφία, θα ψάχνει τα πινέλα του. Να πάρει την εικόνα και να την παραδώσει στην αιωνιότητα όπως της αρμόζει: ως ένα ανεξίτηλο κομμάτι της παράδοσής μας.
Η φωτογραφία αναρτήθηκε στο facebook από τον Πέτρο Φιλίππου, αντιπεριφερειάρχη Ανατολικής Αττικής. Το θέμα δεν είναι υπηρεσιακό, είναι αμιγώς κομματικό ή μάλλον είναι αυτό που προκύπτει όταν το κόμμα είναι και κυβέρνηση. Ο κ. Φιλίππου εξηγεί τι ακριβώς βλέπουμε. «Σύσκεψη με τον Υπουργό υποδομών κ. Σπίρτζη Χρήστο και την παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Πέτρου Φιλίππου διοργάνωσε η ΟΜ Μελών ΣΥΡΙΖΑ Λαυρεωτικής. Στη σύσκεψη τέθηκαν και συζητήθηκαν όλα τα μεγάλα προβλήματα της Αττικής και κυρίως τα αναπτυξιακά έργα που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη της Αττικής (επιπτώσεις Αεροδρομίου, χωροταξικά, πολιτισμός, τουρισμός, πρωτογενής τομέας, συγκοινωνίες κλπ). Βεβαίως στο επίκεντρο ήταν η ανάπτυξη του Λαυριου με κύρια αιχμή τον προαστιακό σιδηρόδρομο και την ανάπτυξη του λιμανιού με τη μετεξέλιξή του σε επιβατικό και κέντρο κρουαζιέρας».
Ναι, ειδικά κρουαζιέρας. Αν μη τι άλλο είναι γνωστές οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ Λαυρεωτικής για την κρουαζιέρα. Αρκεί μία μετάφραση του κειμένου κάτω από τη φωτογραφία. Ποιος ξένος δεν θα θέλει να το δει και από κοντά; Ομως δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η αντισυμβατική, λειτουργική απλότητα, όπως αποτυπώθηκε στη φωτογραφία.
Ο Χρήστος Σπίρτζης (αριστερά στη φωτογραφία) είναι ένας κορυφαίος, πανίσχυρος υπουργός, στην αρμοδιότητα του οποίου ανήκουν οι υποδομές, τα δίκτυα και οι μεταφορές στη νοτιανατολική είσοδο της Ευρώπης -δεν είναι και λίγο, σκεφτείτε το. Και όμως, εκεί που ο Σαββόπουλος στάθηκε αμήχανος, μη ξέροντας τι να παίξει στα παιδιά, ο Σπίρτζης τα είπε μια χαρά στα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ελάτε να μπούμε μέσα στη φωτογραφία. Βρισκόμαστε στο μαγειρείο «Ποσειδώνιο» στο Λαύριο. Στο ισόγειο, διότι, όπως αντιλαμβανόμαστε από τη σκάλα, υπάρχει και πάνω όροφος. Στο βάθος διακρίνουμε την τουαλέτα του καταστήματος. Το φως είναι αναμμένο και η πόρτα μισάνοιχτη, σαν υπονοούμενο του φωτογράφου.
Ανάμεσα στο τραπέζι του υπουργού και στη φωτισμένη και μισάνοιχτη τουαλέτα, βρίσκεται το «γραφείο» του μαγειρείου, εκεί που υποδέχονται τις παραγγελίες και εκδίδουν τον λογαριασμό. Στο υπουργικό του γραφείο, ο Χρήστος Σπίρτζης, θα έλεγε ότι είναι το σημείο που το catering βρίσκεται σε standby mode. Οχι όμως στο Λαύριο. Στο Λαύριο είναι, πιθανότατα, η σύζυγος του ιδιοκτήτη που εργάζεται και στο μαγαζί. Και ταυτοχρόνως επιβλέπει αν όλα βαίνουν καλά τις κρίσιμες στιγμές που ο ΣΥΡΙΖΑ Λαυρεωτικής συζητά με τον Χρίστο Σπίρτζη για την κρουαζιέρα. Είναι τόσο, μα τόσο χαρακτηριστική ελληνική φιγούρα που λες, ναι, αυτό είναι αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Η κυρία αντιπροσωπεύει όλες τις γυναίκες που κρατούν ταβέρνα. Από την κυρία Μαρία στον Πόρο, ως την κυρία Κατερίνα στην Καλαμαριά. Ο Θεόφιλος θα τη ζωγράφιζε πίσω από τα παλικάρια, να κρατάει ένα δίσκο με φιλέματα.
Το κεντρικό τραπέζι είναι στρωμένο με χάρτινο τραπεζομάνδηλο. Και πάνω του είναι ένα βαζάκι με ψεύτικα λουλούδια. Ισως πείτε ότι ταιριάζει με τα λόγια του πολιτικού. Και με την εκλογική μας αισθητική, θα πρόσθετα εγώ. Πάνω στο τραπέζι υπάρχουν τσιγάρα. Και τασάκι. Γιατί τα θέματα είναι κρίσιμα και σηκώνουν τσιγάρο. Δεν μπορείς να απαγορεύσεις το κάπνισμα σε ένα μαγειρείο, αλλά θέλεις να προσελκύσεις τουρισμό επιπέδου. Διόλου απίθανο αφού, από ένα σημείο και μετά, είσαι εσύ ο ίδιος τουριστική εμπειρία.
Ο αντιπεριφερειάρχης τείνει το μικρόφωνο προς τον υπουργό. Και ο Χρήστος Σπίρτζης περιγράφει το σχέδιο του για την Ανατολική Αττική, το Λαύριο, τις κρουαζιέρες. Τα λουλούδια στα δεξιά της φωτογραφίας είναι αληθινά και άνθισαν εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει πιο ελληνική εικόνα από αυτήν, από έναν υπουργό σε λαϊκό μαγαζί να κερνάει αίσθηση εξουσίας σε κομματικό ακροατήριο. Ενημερώνει για αναπτυξιακά σχέδια έχοντας μπροστά του ένα φύλλο χαρτί. Τίποτα άλλο. Ούτε υπολογιστές, ούτε τάμπλετ, ούτε φακέλους. Σιγά τώρα… Προσέξτε τον ηλικιωμένο κύριο στο τραπέζι του υπουργού. Προφανώς βρίσκεται εκεί ως ανώτατο στέλεχος στην κομματική ιεραρχία της Λαυερωτικής ή, εν προκειμένω, του μαγειρείου. Δεν νομίζω ότι το ύφος του δείχνει υπνηλία. Μάλλον παραίτηση δείχνει από τον ξωμάχο της ζωής που ξέρει την αλήθεια, αλλά, δεν είναι κορόιδο, ως μέλος του κόμματος, για να την πει. Στα δεξιά ένας κύριος βρίσκεται εμφανώς σε κατάσταση ύπνωσης. Δεν ακούει, απλώς, το όραμα του Χρήστου Σπίρτζη. Το ζει κιόλας.
Δυστυχώς η λήψη δεν μας επιτρέπει να δούμε και το υπόλοιπο ακροατήριο. Βλέπουμε όμως την κρίσιμη λεπτομέρεια που όλοι τους θα πρόσεξαν. Πίσω από τον υπουργό είναι το σκίτσο ενός μάγειρα που επιδεικνύει το μενού. Και είναι απολύτως λογικό, όταν είσαι μέλος του κυβερνώντος κόμματος και ακούς τον Χρήστο Σπίρτζη, να σου ανοίξει η όρεξη. Ο Θεόφιλος θα έβαζε σούβλες.