Αφού κατά τον Νίκο Ξυδάκη αν ανοίξει κάποιος άλλος την συζήτηση για την δραχμή, δεν μπορεί να μην κουβεντιάσεις, τώρα που την άνοιξε αυτός, θα πρέπει να κουβεντιάσουμε…
Τι ακριβώς όμως μένει να συζητηθεί για το θέμα; «Εγώ νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση επί της ουσίας πολιτική και εθνική που δεν έχει γίνει τα τελευταία επτά χρόνια. Και φυσικά πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση από τη Βουλή. Τα περασμένα χρόνια δαιμονοποιήθηκε μια κουβέντα, εγώ είχα πει ότι και επί δραχμής η Ελλάδα μεγαλούργησε», είπε την Τρίτη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και συνέχισε με καταιγιστικούς ρυθμούς καθ’ όλην την διάρκεια της ημέρας να κάνει διευκρινίσεις, οι οποίες μόνο απόρριψη του δραχμικού σεναρίου δεν ήταν.
«Δεν υπάρχουν ταμπού όταν κουβεντιάζουμε για τη μοίρα του λαού. Πρέπει να φτιάχνουμε σενάρια, να βλέπουμε την ιστορική εμπειρία», είπε επίσης.
Πόσο διαφέρει αυτή η δήλωση από εκείνην την ιστορική του Αλέξη Τσίπρα ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ;
Και εν τέλει, τι δουλειά έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ να πετάει τέτοιες κεραμίδες στην συγκεκριμένη συγκυρία, όπου –αλήθεια είναι– κάποιοι στην Ευρώπη θέλουν να επαναφέρουν το σενάριο του Grexit;
Μήπως κάποιοι εδώ στην χώρα μας εξακολουθούν να κάνουν τους πονηρούς; Πρόκειται για συνωμοσία ή για μία ασυγκράτητη ατσαλοσύνη;
Οι επίμονες δηλώσεις Ξυδάκη θα μπορούσαν εν τέλει να έχουν δύο, άντε τρεις εξηγήσεις:
– είτε πράγματι η κυβέρνηση αρχίζει να εξετάζει ένα σχέδιο εξόδου από το ευρώ, σε περίπτωση που τα πράγματα εξελιχθούν άσχημα (δεν μπορεί, κάπου σε κάποιο συρτάρι θα υπάρχει το αριστουργηματικό σχέδιο Βαρουφάκη)
-είτε ρίχνει ως δόλωμα μία τέτοια συζήτηση, για να ενεργοποιηθούν και πάλι τα αντανακλαστικά υπέρ του ευρώ, να προφασιστεί και πάλι κάποιες πιέσεις και το όφελος του «ελληνικού λαού», να ψηφίσει τα πάντα και να επιχειρήσει να πάει παρακάτω.
– η τρίτη εκδοχή είναι πως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος είπε κάτι, έτσι στο αυθόρμητο και «δεν πρέπει να γίνεται θέμα». Αν είναι έτσι, έχουμε μία δραχμική αυτονόμηση, που θα έπρεπε να έχει αποδοκιμαστεί…
Το θέμα είναι ότι τέτοιες συζητήσεις, όταν ανοίγουν από πρόσωπα με θεσμική ιδιότητα αρκούν για να κάνουν ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στην ελληνική «κάτι-σαν-οικονομία».
Ο κ. Ξυδάκης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και προτείνει να ανοίξει μία συζήτηση στη Βουλή. Αυτό δεν είναι προσωπική θέση και άποψη, είναι θεσμική πρόταση. Και η βλάβη συντελείται αυτοστιγμεί. Βέβαια υπάρχει η ασφάλεια των κεφαλαιακών ελέγχων, μαζικές εκροές από τις τράπεζες δεν μπορούν να γίνουν, όμως αποκλείεται και να υπάρξουν επιστροφές καταθέσεων ή κάποιος να σκεφτεί να επενδύσει για κάποιον λόγο κάποιο ποσό στην χώρα, αν υποθέσουμε ότι θα υπήρχαν τέτοιες σκέψεις.
Το χειρότερο από όλα είναι τελικά ότι ο Πρωθυπουργός και το δραστήριο κατά τα άλλα γραφείο ανακοινώσεων του Μεγάρου Μαξίμου δεν έβγαλαν άχνα την Τρίτη, μετά τις δηλώσεις Ξυδάκη.
Ενώ σε άλλες περιπτώσεις έχουν σπεύσει να υπαρασπιστούν π.χ. την Ολγα Γεροβασίλη ή όποιον άλλον για «επιθέσεις που δέχονται από τα μέσα της διαπλοκής», ούτε ένα σχόλιο αποδοκιμασίας δεν είπαν να κάνουν για τα περί δραχμής.
Ισως επειδή ο κ. Τσίπρας βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Σερβία και μελετά τον δυναμισμό της ανάπτυξης βαλκανικού τύπου…