Και αύριο μπορεί κάποιος να μηνύσει τον Σαμαρά και μετά τον Τσίπρα, σωστά; | Lefteris Partsalis / SOOC
Απόψεις

Η δίκη του «λεφτά υπάρχουν»

Η δίκη του Γιώργου Παπανδρέου για το «λεφτά υπάρχουν» δεν ποινικοποιεί μόνο τον πολιτικό λόγο, επικυρώνει με το κύρος της Δικαιοσύνης τη θεωρία συνωμοσίας για τα αίτια της κρίσης
Κώστας Γιαννακίδης

Ενας απόστρατος πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού πιστεύει ότι υπέστη οικονομική και ηθική βλάβη από τις προεκλογικές εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου, το 2009. Και όχι μόνο αυτό: εκτιμά ότι οι χειρισμοί του πρώην Πρωθυπουργού ζημίωσαν τη χώρα σε βαθμό και μέγεθος ικανό ώστε να δικαστεί για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας.

Ο Παναγιώτης Σταμάτης, έτσι λέγεται ο απόστρατος πλωτάρχης, συνοδεύει τη μήνυση του με αγωγή για αποζημίωση με το ποσό των 260.000 ευρώ. Η δικάσιμος ορίστηκε για τις 19η Ιανουαρίου, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Σημειώνεται ότι ουδέποτε ζητήθηκε η άρση της ασυλίας του κ. Παπανδρέου καθώς, όταν έκανε την ιστορική, πλέον, δήλωση, η Βουλή είχε διαλυθεί λόγω εκλογών. (Αρχικώς επικράτησε σύγχυση που παρέσυρε και εμας: η ποινική μεταχείριση της υπόθεσης δεν έχει ακόμα αξιολογηθεί ανακριτικά. Αυτή τη στιγμή εκδικάζεται η αγωγή.)

Ο πλωτάρχης έχει το δικαίωμα να μηνύσει όποιον θέλει ή να εγείρει οικονομικές αξιώσεις εναντίον οποιουδήποτε. Θεωρητικά, που λέει ο λόγος, θα μπορούσε να καταθέσει και αγωγή εναντίον του Σαμαρά για τα «Ζάππεια». Όμως δεν τον ενόχλησε ούτε η διαπραγμάτευση του Γιάνη, ούτε τα capital controls, ούτε ο λογαριασμός από τις «17 ώρες» του Τσίπρα. Δεν έκανε αγωγή για το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», ούτε θίχτηκε επειδή το Μνημόνιο δεν καταργήθηκε με ένα νόμο και ένα άρθρο. Για τον πλωτάρχη μας το big bang της κρίσης βρίσκεται στο «λεφτά υπάρχουν», ασχέτως αν, εδώ που τα λέμε, δεν ειπώθηκε με τον τρόπο που συνήθως αποδίδεται. (Διαβάστε τη δήλωση όπως πραγματικά έγινε) Και εμείς στεκόμαστε πια σε στάση προσοχής. Όχι σαν ναύτες μπροστά στον πλωτάρχη. Όχι, ο πλωτάρχης δεν μας απασχολεί. Στεκόμαστε με δέος και πραγματικό τρόμο μπροστά στην ενδεχομενη απόφαση των δικαστών στο ακροατήριο.

Εσείς μπορείτε να σηκωθείτε τη Δευτέρα και να μηνύσετε ή να καταθέσετε αγωγή κατά του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου επειδή δεν πραγματοποιήθηκε τίποτα από όσα ακούσατε το προηγούμενο πρωί στην εκκλησία. Αυτό το δικαίωμα είναι κατοχυρωμένο από το πολίτευμα και από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Δικαιοσύνη εντός δημοκρατικού πλαισίου. Αν θέλετε να μηνύσετε τον Αρχιεπίσκοπο επειδή ράψατε αδίκως κοστούμι για Δευτέρα Παρουσία, δεν θα σας εμποδίσει κανείς. Απλώς, ο λειτουργός στον οποίο θα περιέλθει η μήνυσή, θα στείλει την υπόθεση στο αρχείο και εσάς σε κάποιον ειδικό. Τι γίνεται, λοιπόν, με το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης που εγείρει ο πλωτάρχης;

Για πρώτη φορά στα χρονικά ο πολιτικός λόγος αποκτά ποινική χροιά. Αυτό εκτός από πρωτότυπο, είναι και επικίνδυνο. Δεν ελέγχεται καν η πράξη του πολιτικού, αλλά ο λόγος, η σκέψη του. Δεν έχει σημασία αν συντρέχουν ή όχι οι συνθήκες και οι περιορισμοί που θέτει η βουλευτική ασυλία. Από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη θα ασκήσει έλεγχο στο περιεχόμενο πολιτικής εξαγγελίας, τότε στο μέλλον μπορεί να δούμε και χειρότερα. Για να το πω αλλιώς, αν πάει ο Παπανδρέου κατηγορούμενος για το «λεφτά υπάρχουν», τότε ο Τσίπρας πρέπει να βρει «Αυτοφωράκια».

Δεν χρειάζονται και πολλά τα καφενεία της χώρας. Μία κουβέντα να πέσει από την τηλεόραση μέσα στην κάπνα, πάνω από τη μπιρίμπα και ο ΓΑΠ θα περνάει από λαϊκό δικαστήριο για εσχάτη προδοσία, επειδή μας έφερε την κρίση για να μας πάρουν τα λεφτά και τους γιατρούς οι Γερμανοί, αλλά ευτυχώς ο Αρτέμης δικαιώθηκε στο δικαστήριο.