H Nεμεάδα είναι ένα γεγονός που δύναται να ενταχθεί στις πρωτοβουλίες επικοινωνιακής προβολής. Συνδυάζει το αρχαίο κάλλος και τη σύγχρονη ελληνική αισθητική. | INTIMENEWS
Απόψεις

Tριμελής επιτροπή από τέσσερις-πέντε υπουργούς

Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής; Ναι. Και όμως, όλη αυτή η κενολογία περιφέρεται στα μέσα ενημέρωσης ως στοχευμένος στρατηγικός σχεδιασμός. Δουλευόμαστε πλέον χωρίς αναστολές
Κώστας Γιαννακίδης

Ο Νικόλας ο Βαμβακούλας έχει πει το ιστορικό που έπρεπε να χαραχτεί σε μάρμαρο: «Να κάνουμε μία τριμελή επιτροπή από τέσσερα-πέντε άτομα.» Δεν την κάναμε ποτέ. Φτιάξαμε, όμως, το Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής.

Το Συμβούλιο συνεδρίασε για πρώτη φορά την Τρίτη, υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Προφανώς θέλετε να μάθετε τι ακριβώς θα κάνει αυτό το Συμβούλιο. Υποθέτω το ίδιο επιθυμούν και οι μετέχοντες σε αυτό. Βάζω σοβαρό ύφος, προσθέτω στόμφο στη φωνή και σας λέω ότι «το ΣΕΕΠ είναι αρμόδιο για τον στρατηγικό σχεδιασμό της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής». Πώς κάνει ο Καρανίκας στρατηγικό σχεδιασμό για τον Πρωθυπουργό; Ακριβώς αυτό, αλλά για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική.

Ωραία και ποιοι έχουν τη χαρά και την τιμή να συμμετέχουν στο ΣΕΕΠ; Το μισό υπουργικό συμβούλιο. Οι υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας, Αμυνας, Πολιτισμού, Παιδείας, Εξωτερικών, Οικονομικών και ο αρμόδιος για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική υπουργός. Αλλά ας το  κάνουμε πιο ζωντανό. Φανταστείτε ένα τραπέζι συνεδριάσεων. Στην κορυφή κάθεται ο Τσίπρας. Γύρω του ο Κουρουμπλής, ο Καμμένος, ο Φίλης, ο Τσακαλώτος, ο Κοτζιάς και ο Σταθάκης. Και όλοι αυτοί συζητούν τη χάραξη μίας εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής. Σωστά. Ο Φίλης έχει διευθύνει εφημερίδα, ο Καμμένος έχει μηνύσει μέσα ενημέρωσης και τα επικοινωνιακά skills του Κουρουμπλή αποτελούν case study. Η απώλεια του Γιάνη γίνεται πιο έντονη. Αρμόδιος για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική είναι ο Νίκος Παππάς, ο μόνος που διατηρεί μια κάποια σχέση με το αντικείμενο – άλλωστε θα είναι και υπερκαναλάρχης εντός ολίγου.

Όμως, εντάξει, ας μην μας παρασύρει η έκπτωση του χαβαλέ, ο πειρασμός της πλάκας. Σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, αλλά οι θεσμικές λειτουργίες, οι μηχανισμοί και τα γρανάζια που, χάρη στον στρατηγικό σχεδιασμό, θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας διεθνώς. Με το Συμβούλιο θα συμπράττουν αμισθί και καθηγητές ΑΕΙ που θα επιλέγονται αρμοδίως κάθε χρόνο. Ετσι θα ανανεώνεται το think tank και όλο και κάποιο καινούργιο hashtag θα βγάζουμε στα social media –αυτές οι ιδέες απογειώνουν την επικοινωνία.

Eπικοινωνία στην πράξη. Ο Ηλίας Ψινάκης με κινέζους επιχειρηματίες στον Μαραθώνα (intimenews)

Τώρα κάποιος θα ρωτήσει εντελώς σοβαρά: για ποιο λόγο χρειαζόμαστε αυτό το Συμβούλιο; Λίγη συστολή, παρακαλώ. Το εξηγεί ο Πρωθυπουργός: «Σε αυτή την ιστορική στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να ξαναφτιάξουμε την εικόνα και τη φήμη της Ελλάδας και να προκαλέσουμε εκούσια ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων. » Η κενολογία είναι το βασικό χαρακτηριστικό του πολιτικού μας λόγου. Λες μεγαλόστομες φούσκες κενές περιεχομένου, γνωρίζοντας ότι κανένας δεν θα μπει στον κόπο να σε ρωτήσει τι εννοείς όταν αναφέρεσαι σε «ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων». Ο Πρωθυπουργός θα σε κοιτάξει αυστηρά. Είναι η προσέλκυση επενδύσεων, ανόητε. Δηλαδή τι άλλο θα μπορούσε να εννοεί πέρα από τουρίστες και επενδύσεις; Θα κάνουμε καλές δημόσιες σχέσεις και θα μας δώσουν θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ; Όμως στα αλήθεια, φέρνεις έτσι επενδύσεις; Αν μη τι άλλο, η εικόνα και η φήμη της χώρας έχει τραυματιστεί σε μεγάλο βαθμό από το κύμα που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας καβάλησε μέχρι να παρκάρει τη σανίδα του έξω από το Μαξίμου. Τώρα είναι Πρωθυπουργός και μπορεί να λέει πράγματα σαν και αυτό: «Αν δεν διαχειριστούμε εμείς την εικόνα της χώρας μας, κάποιος άλλος θα το κάνει για εμάς.»

Δουλευόμαστε, έτσι; Δηλαδή τι είναι η χώρα και θα διαχειριστεί την εικόνα της το Συμβούλιο του Κουρουμπλή και του Καμμένου; Αν είχατε επιχείρηση θα τους αναθέτατε να διαχειριστούν την εταιρική ταυτότητα; Αλλά πάνω από όλα, ποια ακριβώς εντύπωση έχουν για τη χώρα και νομίζουν ότι μπορούν να διαχειριστούν την εικόνα της; Διαχείριση προφίλ κάνουν κάτι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες ή αφρικανικές χώρες προσπαθώντας να μπουν στον κόσμο που ζουν οι Μενουμευρώπηδες. Πώς αντιλαμβάνεται ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση την έννοια της εικόνας για μία χώρα; Και τι ακριβώς σκέφτονται για τη διαχείριση της; Σκέφτονται.

Οκτώ ιδέες. Οκτώ άξονες δράσης. Εχουμε και λέμε:

Διπλασιασμός των διαφημιστικών δαπανών στον τομέα του τουρισμού.
Εντάξει. Μένει βέβαια να δούμε πώς και πού θα ανατεθεί η αξιοποίηση αυτών των δαπανών.

Εφαρμογή επικοινωνιακών προγραμμάτων και δράσεων όλων των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.
Δηλαδή; Θα υλοποιούν επικοινωνιακά προγράμματα όλοι οι φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα; Όπως λέμε ΚΕΕΛΠΝΟ ας πούμε; Και τι σχέση έχουν με την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Το μόνο βέβαιο εδώ είναι ότι υπάρχει σαφής πρόταση ακόμα και το τελευταίο ευρώ που διατίθεται για επικοινωνία να ελέγχεται κεντρικά. Καταλαβαινόμαστε, ελπίζω.

Συνεργασία και σύνδεση των γραφείων Τύπου των υπουργείων με την ΓΓΕΕ με στόχο την ενιαία προβολή του κυβερνητικού έργου στο εξωτερικό και εσωτερικό της χώρας.
Συγγνώμη, έχουν καταλάβει τι ανακοινώνουν εδώ; Τι είναι τούτο; Επίσημος μηχανισμός κυβερνητικής προπαγάνδας; Και τι ακριβώς θα προβάλλουν;

Πρωτοβουλίες επικοινωνιακού χαρακτήρα ανά υπουργείο, διοργάνωση fame trips, δράση διακεκριμένων και καινοτόμων προσωπικοτήτων (ambassadors).
Δεν είναι υπέροχο; Ναι, είναι. Να μη φέρει ο Φίλης ένα σελέμπριτι των γραμμάτων να τον κάνει πρεσβευτή του ελληνικού πνεύματος; Πρίγκιπας μην είναι μόνο.

Διαδικτυακή πύλη αφιερωμένη στις δράσεις κάθε υπουργείου, με σαφή και κοινή επικοινωνιακή ταυτότητα.
Πόσα, μα πόσα, χρόνια έχουμε να ακούσουμε για διαδικτυακή πύλη; Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αναθέτουμε  να μας φτιάξουν ένα mega site όπου τα υπουργεία θα παρουσιάζουν τη δράση τους. Και αυτό είναι διαχείριση της εθνικής εικόνας. Ας το κάνει η ΜΟΜΑ του Καμμένου τουλάχιστον, αν και έχω την αίσθηση ότι δεν θα είμαστε φειδωλοί σε πόρους –για μια εικόνα στο internet ζούμε.

Ανάληψη και επικοινωνιακή υποστήριξη μικρών και μεγάλων πρωτοβουλιών οι οποίες θα λειτουργήσουν ως πόλος έλξης του διεθνούς ενδιαφέροντος.
Αυτό μάλιστα. Τα Νέμεα ας πούμε, με τους αρχαίους Ελληνες. Το νησί του Μάρδα για το θερινό Νταβός. Το τοπικό ρουσφέτι που θα εκπονήσει κάθε υπουργός και θα το εντάξει στις μικρές και μεγάλες πρωτοβουλίες. Η υποστήριξη, με το συμβολικό ποσό είκοσι χιλιάδων ευρώ, τοπικού πανηγυριού με λαϊκό γλέντι και η εκτύπωση φυλλαδίων σε τρεις γλώσσες.

Η προώθηση της Αθήνας μπορεί να αποτελέσει μια από τις στρατηγικές για τη βελτίωση της εικόνας της χώρας. Η αξιοποίηση εμβληματικών πόλεων στις στρατηγικές διαχείρισης της εικόνας μιας χώρας αποτελεί συχνό φαινόμενο στη διεθνή πρακτική.
Δεν το συζητώ, έτσι είναι. Να προωθήσουμε την Αθήνα, λοιπόν. Ευκαιρία να την ανακαλύψει ο πλανήτης.

Μικρή ανάσα γιατί το καλύτερο είναι στο τέλος, το όγδοο.

Τη διεξαγωγή μιας πιο διευρυμένης και εις βάθος μελέτης της εικόνας της Ελλάδας σήμερα τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό, την οποία θα αναλάβει η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας σε συνεργασία με τα Γραφεία Τύπου του κάθε υπουργείου.
Ερώτηση: υπάρχει και άλλη μελέτη και θέλουν να κάνουν και πιο διευρυμένη; Αλλά ναι, αν μετρήσεις τα υπουργεία και πολλαπλασιάσεις με τα Γραφεία Τύπου μπορείς να βρεις πόσοι θα εργαστούν στη συλλογή στοιχείων, στην έρευνα και στην «ποιοτική αξιολόγηση των δεδομένων με σκοπό τη βέλτιστη αξιοποίηση τους στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής.»

Ολοκληρώνοντας, ο Αλ. Τσίπρας σημείωσε ότι «έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε μπροστά μας και απαιτείται δέσμευση από όλους προκειμένου να έχουμε τα επιθυμητά για όλους μας αποτελέσματα». Και αφού δεσμεύθηκαν όλοι έδωσαν ραντεβού «τον Οκτώβρη» γιατί ναι, χρειάζονται τέσσερις μήνες για να μπουν όλα αυτά «στο τελικό στάδιο υλοποίησης».

Τώρα πώς γίνεται σήμερα όλα τα μέσα να αναπαράγουν τα παραπάνω στα σοβαρά; Πώς γίνεται αυτή απέραντη αοριστολογία που διασχίζει τις παρυφές της ανοησίας να μεταφέρεται ως κάτι που περιέχει στοιχεία στρατηγικής; Η μόνη στρατηγική που ίσως υπάρχει είναι μερικές αναθέσεις έργων ή προσλήψεις. Και ως εκεί.  Διότι πραγματικό αντικείμενο δεν υπάρχει.  Η εικόνα της χώρας δεν είναι αντικείμενο επικοινωνιακής πολιτικής αλλά καθημερινότητας. Αντί να σχεδιάζεις μελέτες και sites βγες μια βόλτα με έναν τουρίστα στο Σύνταγμα και μετά τραβήξου με κανέναν ταλαίπωρο που λέει να βάλει λεφτά στη χώρα. Τότε θα ξέρεις και τι πρέπει να κάνεις. Και αν ακόμα επιμένεις ότι το εθνικό image επιδέχεται διαχείριση και βελτίωση, κάνεις  διεθνή διαγωνισμό, προσλαμβάνεις έναν οίκο επικοινωνίας και έχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα χωρίς επιτροπές και περιττά έξοδα. Και αφήνεις τον Φίλη, τον Κουρουμπλή και τον Καμμένο απερίσπαστους στη διάσωση της χώρας. Μην τους φορτώνεις και άλλα.