Πρώτα τα καλά – τρόπος του λέγειν – νέα: η αξιολόγηση έκλεισε, η δόση εγκρίθηκε, οι εκλογές απομακρύνονται. Δεν είναι και λίγο.
Και σε όσους σπεύδουν να τα υποβαθμίσουν, αρκεί να υπενθυμίσουμε τι γινόταν πέρυσι τέτοια περίοδο. Πόσες παλαβομάρες έλεγαν και έκαναν ο Αλέξης Τσίπρας και το τότε πουλέν του Γιάνης Βαρουφάκης και πόσες εκκλήσεις έκανε η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση «να μην πέσει η χώρα στα βράχια».
Οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για όσα έκανε – ή δεν έκανε – είναι δεδομένες. Το ίδιο και ο κυνικός τρόπος, με τον οποίο κάνει τα αντίθετα απ’ όσα έχει διακηρύξει. Ομως, αυτό που εφαρμόζει σήμερα είναι η πολιτική που τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα την καλούσαν να εφαρμόσει από το περασμένο καλοκαίρι. Γι’ αυτό και η σημερινή δική τους στάση είναι αντιφατική.
Η υπογραφή του Μνημονίου προϋπέθετε ότι και η πολιτική λιτότητας θα συνεχιστεί και ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν. Ακριβώς αυτά, δηλαδή, που κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα. Τα άλλα κόμματα τι άλλο πίστευαν ότι θα γίνει;
Ο ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα «ξεπουλά τα πάντα» είναι πειστικός όταν έχει αριστερό πρόσημο. Μπορούν να τον προβάλλουν ο Λαφαζάνης και ο Αλαβάνος. Δεν μπορεί, όμως, να λένε τα ίδια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοσαν Μνημόνια, ούτε το Ποτάμι, που πρωτοστάτησε στον αγώνα να «συνετίσει» τον κ. Τσίπρα και να τον κάνει φιλοευρωπαϊστή.
Η σημερινή αντιπολίτευση – και ειδικά η ΝΔ – δεν πρέπει να μιμηθεί εκείνον τον Τσίπρα. Ας δείξει την υπευθυνότητα που εκείνος δεν έδειξε
Το Μνημόνιο και τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν και πλευρές χειρότερες από τα προηγούμενα. Ομως, κατά βάση, κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Και δεν είναι σωστό τα άλλα κόμματα να καλλιεργούν αυταπάτες ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο πολύ διαφορετικό. Τέτοιες «αυταπάτες» είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που τις απέβαλε, θα τις υιοθετήσουν οι άλλοι;
Με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα επέλθει ηρεμία. Η πρόσκρουση στα βράχια αποφεύγεται (θα δούμε αργότερα για πόσο). Το ζητούμενο είναι η χώρα να επανέλθει στην κανονικότητα, όπως ζητεί διαρκώς και η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορεί να το κάνει η παρούσα κυβέρνηση. Αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.
Η αντιπολίτευση δεν πρέπει να το υπονομεύει για μικροκομματικούς λόγους, όπως έκανε ο Τσίπρας ως αντιπολίτευση. Το λάθος τού 2014, όταν ο Τσίπρας έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, σταματώντας την πορεία προς την οικονομική ομαλότητα και τη δειλή ανάκαμψη, δεν πρέπει να επαναληφθεί. Η σημερινή αντιπολίτευση – και ειδικά η ΝΔ – δεν πρέπει να μιμηθεί εκείνον τον Τσίπρα. Ας δείξει την υπευθυνότητα που εκείνος δεν έδειξε.
Η χώρα απέφυγε τα βράχια. Αυτό δεν ήθελαν όλοι; Μπαίνει σε ήρεμα (οικονομικά) νερά. Πρόσκαιρα ή μεσοπρόθεσμα (για μακροπρόθεσμα ποιος μπορεί να προβλέψει;) μένει να φανεί. Ομως, δεν έλυσε κανένα σοβαρό πρόβλημά της. Η λύση για το χρέος είναι αόριστη, τα πολλά λόγια του Τσίπρα έμειναν λόγια. Ομως, αυτό δεν δικαιολογεί ενδεχόμενους μαξιμαλισμούς της αντιπολίτευσης σήμερα.
Οπότε τι απομένει, αφού αποφύγαμε τα βράχια; Μεγάλο ζητούμενο είναι τα ήρεμα νερά, στα οποία μπήκαμε, να μη γίνουν βάλτος, μέσα στον οποίο θα σερνόμαστε.
Αν αυτό επιτευχθεί – θα γίνει αργά και με πολύ κόπο, δεν πρέπει ούτε εδώ να υπάρχουν αυταπάτες – δεν θα κερδίσει ο Τσίπρας ούτε θα χάσει η αντιπολίτευση. Θα κερδίσει η χώρα.