Αρχικά αναβλύζει μόνο θυμός από μέσα σου. Το αίμα φτάνει στα νύχια, η αναπνοή αλλάζει ρυθμό, τα δόντια σφίγγουν, από το στόμα φτύνεις ένα «Τσογλάνια!». Μετά σιγά σιγά αλλάζει οπτική γωνία η κρίση. Ποιος ανάθρεψε έτσι αυτά τα παιδιά; Πόση βιαιότητα έχουν αποθηκεύσει για να τη βγάζουν σε μια γάτα κλωτσώντας την στο κεφάλι; Μια τυφλή γάτα! Πόση τιμωρία τα έχει χαμηλώσει και αναζητάνε μπόι; Πόσο ξύλο έχουν φάει; Τι έχουν δει τα μάτια τους; Τι έχει στεγνώσει την ψυχή τους;
«Ε, εντάξει, παιδί είναι» είπε ο γονιός όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την τραγική, αδιανόητη, βάρβαρη συμπεριφορά του παιδιού του. Τι σόι γονιός; Αντί να ντραπεί και να σιωπήσει. Αντί να φορτωθεί την ευθύνη στην πλάτη και να πέσει κατάχαμα από το βάρος; Τι σόι γονιός;
Φολέγανδρος. Μόνο στη Φολέγανδρο; Πόσες «Φολέγανδρος»; Ευτυχώς, χρόνο τον χρόνο ως τραγική παραφωνία καθώς, όλο και πιο πολλοί άνθρωποι σέβονται τα ζώα. Αλλά και πάλι… Πόσες «Φολέγανδρος»; Και απέναντι στο αίσχος, στην βαρβατίλα, ακριβώς ολομέτωπα απέναντι, μια σειρά κινήσεων ενθαρρυντική, καθαρής- βαθιάς ανθρωπιάς και πολιτισμού. Δυο κόσμοι αντιμέτωποι.
Μια γυναίκα. Που άκουσε τον πόνο μιας γάτας και δεν αδιαφόρησε. Εσπευσε να διαλευκάνει, το τι συνέβη. Και όταν είδε μέσα από τις κάμερες του ξενοδοχείου, δυο παιδιά να σακατεύουν το ζώο, δεν κιότεψε. Έδρασε με προτεραιότητες έντιμης ψυχής… Την καμάρωσα αυτή την άγνωστη γυναίκα! Μικρές «πολιτείες» —μεγάλες συνομωσίες. Πόσα καλύπτονται, πόσοι ζυγίζουν με μέτρο ένα «Τι να μπλέξω;».
Για σκεφτείτε λίγο… Το θέμα θα μας απασχολήσει λίγες ημέρες. Αραγε η δικαίωσή της θα κρατήσει και τον χειμώνα; Ξέρεις για πότε μετατοπίζεται, για πότε αλλάζει πλευρά η τοπική κοινωνία; Λες βάρβαρα ανθρωπάρια να φρενάρουν τις απολίτιστες συμπεριφορές τους; Εκείνη θα βρίσκεται αντιμέτωπη. Αλλά δεν δίστασε στιγμή. Την καμάρωσα αυτή, την άγνωστή μας γυναίκα.
Ησύχασα και για την νομοθεσία μας. Αν μια καταγγελία δεν πατάει σε γερή νομοθεσία, τα χέρια όλων είναι δεμένα. Φεβρουάριο του 2012, με Πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, για πρώτη φορά δια νόμου, προβλέπονται τόσο ποινικές, όσο και διοικητικές κυρώσεις για παραβάτες κακοποίησης ζώων και επισύρουν ποινές φυλάκισης μέχρι και τρία χρόνια αλλά και υψηλά χρηματικά πρόστιμα που μπορεί να φτάσουν και τις 30.000 ευρώ. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι, σύμφωνα με τον Νόμο 4039/2012, η κακοποίηση των ζώων θεωρούνταν πλέον αυτεπάγγελτα διωκόμενο έγκλημα, με διαδικασία αυτοφώρου και δεν απαιτούνταν η καταβολή των 100 ευρώ για την υποβολή καταγγελιών στην αστυνομία ή στον εισαγγελέα.
Καμάρωσα και την Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Νάξου που έδωσε εντολή να βεβαιωθεί και το διοικητικό πρόστιμο των 30.000 ευρώ σε βάρος των γονιών των αγοριών. Γιατί οι άνθρωποι με στεγνή ψυχή καταλαβαίνουν μόνο πληρώνοντας. Τα χρήματα θα τους κάψουν, πιο πολύ από την πράξη των παιδιών τους. Αυτό είναι το δραματικότερο δράμα της ιστορίας.
Αναμετρώ πόσες σειρές πολιτισμού παρατάχθηκαν απέναντι σε βαρβάρους. Θα έπρεπε να ησυχάσει η ψυχή μου. Μέχρι και η έρμη γάτα «φρόντισε» να επιζήσει και λαμβάνει πλέον φροντίδα σε κτηνιατρείο της Σαντορίνης… Λέω και ξαναλέω στον εαυτό μου ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε… Αλλά… Τι σόι γονείς είναι αυτοί; Πόση βιαιότητα έχουν αποθηκεύσει αυτά τα παιδιά για να τη βγάζουν σε μια γάτα; Πόση τιμωρία, πόση κακοποίηση τα έχει χαμηλώσει για να αναζητάνε μπόι βασανίζοντας… Πώς να ησυχάσεις; Ησυχάζεις;
ΥΓ Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι η πρώτη που ασχολήθηκε σοβαρά, υπεύθυνα και με νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των αδέσποτων και των ζώων συντροφιάς ήταν η Υφυπουργός Ανάπτυξης Μιλενα Αποστολακη επι κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου. Πολλά σημαντικά ξεκίνησαν τότε, όπως για παράδειγμα η υποχρεωτική σήμανση με μικροτσίπ, η απαγόρευση των ζώων σε τσίρκο κλπ. Έχει σημασία να θυμόμαστε ανθρώπους που κάτι κατόρθωσαν, σε τόπο που όλα αλλάζουν τόσο μα τόσο δύσκολα!