Ο Αλέξης Τσίπρας τζογάρισε. Για την ακρίβεια τζογάριζε επί τέσσερα και πλέον χρόνια. Για μερικές χεριές είχε ρέντα. Μπορεί και να ήταν η ρέντα του πρωτάρη. Ούτως ή άλλως έπαιζε με ξένα χρήματα.
Ομως αποδείχθηκε κακός τζογαδόρος. Δεν φρόντισε να σκηνοθετήσει την αποχώρησή του από το τραπέζι την ώρα που έπρεπε.
Εχοντας πάρει την λάθος στρατηγική απόφαση να μείνει στο παιχνίδι πιστεύοντας ότι επειδή είναι νέος, ωραίος, μάγκας και καραμπουζουκλής θα εξαντλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, πήρε την λάθος απόφαση. Επαιξε «all in» σε μία μπλόφα τόσο απεγνωσμένη που την είχαν καταλάβει και οι 17άρηδες που πρωτοψήφισαν και τώρα βλέπει ότι δεν έχει ούτε καν δυνατότητα να ρεφάρει.
Επειτα από αυτό το στραπάτσο, έρχεται αντιμέτωπος με τη διάψευση όλων, μα όλων των μύθων που ο ίδιος και η παρέα του καλλιέργησαν και που δυστυχώς για εκείνους, πίστεψαν κιόλας.
Ολα αυτά για τα οποία με τόση αλαζονεία και περιφρόνηση για τους πάντες καμάρωνε, καταρρέουν μπροστά του. Ίσως και πάνω του.
Και επειδή όταν πέφτουν οι μάσκες το θέαμα μία κακής παράστασης μπορεί να γίνει και αποκρουστικό, ο Τσίπρας φαίνεται ότι έχει κι άλλα περιθώρια. Να πέσει ακόμη πιο χαμηλά.
Το απέδειξε τις παραμονές των εκλογών όταν έλεγε, πίνοντας τσίπουρα, ότι «τον έχει τον Μητσοτάκη χαλαρά» και ότι θα απολαμβάνει την αποκαθήλωσή του τρώγοντας ποπ κορν. Τα είπε, αλλά απλώς ήταν τυχερός που οι δημοσιογράφοι σεβάστηκαν το off the record και δεν τα μετέδωσαν.
Και φάνηκε επίσης όταν, μετά την κατακλυσμιαία ήττα του, για μία ακόμη φορά κατηγόρησε τους άλλους που δεν κατάλαβαν τι σπουδαίος είναι και δεν βρήκε το θάρρος να συγχαρεί τον αντίπαλό του.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει μιλήσει, μεταξύ όλων των άλλων, για τον «εκτσογλανισμό» που επιχείρησε να επιβάλει ο Αλέξης Τσίπρας στην ελληνική πολιτική σκηνή και κοινωνία. Ο «εκτσογλανισμός» αυτός, με υπόκρουση το τροπάρι για το τάχα ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, τώρα τιμωρείται. Και αν οι θιασώτες του δεν βάλουν μυαλό, θα τιμωρηθεί κι άλλο στις επόμενες εκλογές.
Κυριαρχεί η αντίληψη στο κόμμα του Τσίπρα και στους συγγενείς και φίλους του, ότι παρόλα αυτά, έχει έλθει για να μείνει, ότι παραμένει κυρίαρχος παίκτης στο πολιτικό σκηνικό και ότι η Αριστερά με το 23% στις ευρωεκλογές, είναι μία πολιτική δύναμη με προοπτική αναγέννησης και αναβάπτισης.
Θα κριθούν όλα αυτά. Ας μην βιαζόμαστε. Αλλωστε αν κάτι ακόμη κατέρρευσε το βράδυ της Κυριακής 26 Μαΐου είναι η αφελής αριστερίστικη ανάλυση της πραγματικότητας.
Σε αυτήν περιλαμβάνεται και η πεποίθηση ότι κ. Τσίπρας δεν αμφισβητείται και ούτε πρόκειται να αμφισβητηθεί. Κατά κάποιους και ειδικά όσους γνωρίζουν τα αριστερά τερτίπια, εδώ γελάνε.
Είναι ένα ακόμη λάθος. Ο κ. Τσίπρας και θα αμφισβητηθεί από κάποιους όταν έλθει η ώρα και αμφισβητείται ήδη.
Αμφισβητείται από την πραγματικότητα, την οποία απλώς αγνοεί…