Η προσθήκη της αστυνομικής ταυτότητας στο ψηφιακό πορτοφόλι με το πιστοποιητικό εμβολιασμού δεν αποτελεί και καμιά τεράστια τεχνολογική υπέρβαση. Ως λύση ήταν απλή και εύκολη. Και θα μπορούσε να υλοποιηθεί ακόμα καλύτερα, αν δεν χρειαζόταν εκ νέου εγκατάσταση της εφαρμογής, αλλά μόνο ενημέρωσή της.
Μικρή σημασία έχει το κομμάτι της υλοποίησης, ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο μικρό έργο. Το ενδιαφέρον βρίσκεται στη φιλοσοφία πίσω από τη λύση. Είναι μία φιλοσοφία συμβατή με την κουλτούρα της επιστήμης των υπολογιστών.
Οι άνθρωποι που έχουν σχετική παιδεία, που έχουν δώσει χρόνια, μέρες και, κυρίως, νύχτες στην ανάπτυξη εφαρμογών, γνωρίζουν ότι στον πυρήνα κάθε έργου βρίσκεται η εμπειρία και η εξυπηρέτηση του τελικού χρήστη. Στο υπουργείο σκέφτηκαν ως πληροφορικάριοι και όχι ως υπηρεσιακοί παράγοντες. Και ο σωστός πληροφορικάριος αντιλαμβάνεται ότι ο τελικός χρήστης θα χαρεί αν του δώσεις μία λύση ώστε να μην ψάχνει την ταυτότητα την ώρα που δείχνει το πιστοποιητικό εμβολιασμού.
Ναι, σίγουρα, είναι και το αντικείμενο που προσφέρεται για άμεσες λύσεις, προσπερνώντας γραφειοκρατικά εμπόδια κ.λπ. Ωστόσο θα αδικούσαμε τους ανθρώπους και το έργο τους αν δεν αναγνωρίζαμε ότι στο υπουργείο του Πιερρακάκη εργάζονται με σκοπό να κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών – αυτό δηλαδή που περιμένεις από σύγχρονες ψηφιακές λύσεις.
Ομως αυτό δεν το βλέπεις και αλλού, με εξαίρεση τη δουλειά που προσπαθεί να κάνει ο Χατζηδάκης στον ΕΦΚΑ. Και δεν ξέρω κατά πόσο η πανδημία είναι άλλοθι για μία κυβέρνηση που εξελέγη με βαριά μεταρρυθμιστική ατζέντα, αλλά τελικά, σε γενικές γραμμές, διαχειρίζεται τα προφανή, θυμίζοντάς μας ότι οι προηγούμενοι δεν ήξεραν να διαβάσουν ούτε ένα manual στα αγγλικά –πολύ σωστή παρατήρηση. Ναι, ασφαλώς η πανδημία πήγε πίσω κάποια πράγματα, αλλά, από την άλλη, δεν είδαμε και κάτι που να διαπνέεται από μεταρρυθμιστικό οίστρο και να αποσκοπεί στο να κάνει άμεσα τη ζωή μας πιο εύκολη.
Ασφαλώς η κυβέρνηση έχει μπροστά της χρόνο και κονδύλια από το Ταμείο Ανάπτυξης για να επιδείξει συνέπεια προς την ατζέντα με την οποία εξελέγη. Ομως ο Πιερρακάκης δεν φτάνει. Υπάρχει βέβαια και ο Τσίπρας, ως φόβητρο, αλλά και αυτός σε λίγο δεν θα στέκεται ως δικαιολογία.