Protagon A περίοδος

Τα μυστικά των κόμικς ΙΙΙ

Photo: Μουνιόζ, Σαμπάγιο και Αλακ Σίνερ στο «Η ζωή δεν είναι κόμικς μωρό μου» (εκδ. «βαβέλNOIR») Τους γνωρίζουμε από την υπογραφή, στο κάτω μέρος της τελευταίας εικόνας. Κάποιες φορές, όμως, κάνουν το μεγάλο άλμα μπαίνοντας μέσα στα καρεδάκια των κόμικς. Το συνηθίζουν αυτό οι «τελετάρχες» των εικόνων: να… αυτοσχεδιάζονται (χωρίς να αυτοσχεδιάζουν) κάνοντας επιλεκτικές εμφανίσεις […]
Αρης Μαλανδράκης

Photo: Μουνιόζ, Σαμπάγιο και Αλακ Σίνερ στο «Η ζωή δεν είναι κόμικς μωρό μου» (εκδ. «βαβέλNOIR»)

Τους γνωρίζουμε από την υπογραφή, στο κάτω μέρος της τελευταίας εικόνας. Κάποιες φορές, όμως, κάνουν το μεγάλο άλμα μπαίνοντας μέσα στα καρεδάκια των κόμικς. Το συνηθίζουν αυτό οι «τελετάρχες» των εικόνων: να… αυτοσχεδιάζονται (χωρίς να αυτοσχεδιάζουν) κάνοντας επιλεκτικές εμφανίσεις στα έργα τους. Είναι, άραγε, ένδειξη φιλαρέσκειας και ναρκισσισμού; Η, μήπως, ένα πονηρό κλείσιμο του ματιού στους παρατηρητικούς αναγνώστες; Όποια και αν είναι η αιτία, το αποτέλεσμα παραμένει εντυπωσιακό: μια μεγάλη παρέλαση σκιτσογράφων, σεναριογράφων, ακόμα και εκδοτών (οι δυο τελευταίοι δια χειρός των πρώτων), που πρωταγωνιστούν, ή παίζουν ρόλους κομπάρσων στις εικονογραφημένες σελίδες: ο Ερζέ σε κόμικς του Τεντέν, οι Γκοσινί-Ουντερζό στο «Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες», Ο Ρόμπερτ Κραμπ στο αντεργκράουντ «Σνόιντ» κ.λπ.

Υπάρχουν ιστορίες όπου ο σχεδιαστής, μόνος ή παρέα με τον σεναριογράφο, δίνουν τα διαπιστευτήριά τους από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Οι Αργεντινοί Χοσέ Μουνιόζ και Κάρλος Σαμπάγιο το επιχείρησαν στο «Η ζωή δεν είναι κόμικς, μωρό μου». Μια περιπέτεια του ντετέκτιβ Αλακ Σίνερ, τον οποίο δημιούργησαν και με τον οποίο συνυπάρχουν και συνεργάζονται σε αυτή την ιστορία. Το γεγονός θέτει σε νέα βάση το δίπτυχο δημιουργός-δημιούργημα. Στην αρχή της ιστορίας ο Μουνιόζ και ο Σαμπάγιο επισκέπτονται τον Αλακ Σίνερ στο γραφείο του. «Πρώτη φορά γνωρίζω ανθρώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά. Πώς γίνεται;», τους ρωτά. «Με μελάνι, πινέλο, στιλό, χαρτί, γραφομηχανή», απαντάει ο σχεδιαστής. «…Και φαντασία, που βρίσκεται σε κρίση», προσθέτει ο σεναριογράφος. «Η έλλειψή της μας έκανε να’ρθούμε στο γραφείο σου και να σου ζητήσουμε να μας διηγηθείς κάτι για να ξεγελάσουμε την απελπισία μας». Το εργασιακό περιβάλλον ενός δημιουργού αποτυπώνεται επίσης σε αυτές τις εικόνες-καθρέφτες. «Οι επαγγελματίες» του Ισπανού Κάρλος Χιμένεθ αποτελούν είδος εικονογραφικού ημερολογίου για τις συνθήκες που επικρατούν στα γραφεία ενός περιοδικού κόμικς. Παρουσιάζοντας, παράλληλα, το ξεκίνημα της καριέρας μερικών φίλων και συναδέλφων του, από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς της Ιβηρικής: Bernejo, Usero, Fernandez, Maroto, Segrelles κ.λπ.