Σε είδα στο Τwitter χτες, φίλε φόλουερ. Έξω είχε ήλιο, είχε παλιγγενεσία, είχε άνοιξη, είχε ωραίες γκόμενες/ους, είχε προεκλογικό κλίμα. Εσύ όμως προτίμησες να μείνεις μέσα και να κράζεις αλύπητα τα πάντα: από τον Καραϊσκάκη μέχρι τους facebook friends του Καμμένου! Ένας μάλιστα έκραξε και τη σκορδαλιά! Και προσοχή: όταν λέω μέσα δεν εννοώ σπίτι σου. Για σένα και το έξω πάλι μέσα είναι. Σε έχω δει να τρως στη Δροσιά με την παρέα σου κι εσύ αντί να πιάσεις το παϊδάκι με το χέρι και να του δώσεις να καταλάβει, είχες το κινητό στο χέρι και βομβάρδιζες το timeline με βιτριολικές μπηχτές. Τι χαρά σου δίνει όλο αυτό το βουνό από κοπριά, δεν μπορώ να καταλάβω. Καταλαβαίνω απλώς ότι αν έχεις τέτοια θανάσιμη ροπή στο θάψιμο και όχι στο φτιάξιμο πουλάκι δεν θα κελαηδήσει σ' αυτή τη χώρα -εκτός του twitter φυσικά…
ΥΓ: ff (εύφημος μνεία) στους μεγάλους ατακαδόρους της χώρας του γαλάζιου πτηνού: Ο 3ητα λ.χ. που χτες έγραψε:" αλλάξαμε ώρα, ενώ θέλαμε ν' αλλάξουμε χώρα!"