Σε είδα, Ερντογάν. Το πρόσωπό σου είναι παντού. Στους τοίχους, στους στύλους, στους φράχτες, στις σημαίες που ανεμίζουν στα κρατικά κτήρια. Λίγο πριν ορκιστείς η τηλεόραση κατακλύζεται από το διαφημιστικό σου όπου αλά Μπεν Χουρ ανοίγεις τις χρυσές πύλες και οδηγείς τον λαό σου προς τη δόξα.
Στην καρδιά της Ανατολίας, στο Καρς και το Ερζουρούμ, δεν φτάνει ο θαλασσινός αέρας της Πόλης. Εδώ η Δύση είναι ύποπτη και τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σκανδάλων, αδιαφάνειας κ.λπ. ψιλά γράμματα.
Εδώ οι άντρες αράζουν στα καφενεία δίπλα στον χωματόδρομο με βλέμμα απαντοχής και οι γυναίκες δεν κυκλοφορούν καν στον δρόμο (κι άμα κυκλοφορούν είναι αθέατες μέσα στα μαύρα).
Εδώ είσαι ο άνθρωπός τους.