Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ μια ζωή προκαλούσε συζητήσεις, με κάθε τρόπο. Για τους ρόλους που υποδύθηκε, για τη στάση που πήρε απέναντι στην ίδια τη ζωή, για τις δηλώσεις του. Τα τελευταία χρόνια, όμως, κατάφερε να συζητείται όχι για την αδιαπραγμάτευτη υποκριτική του δεινότητα, αλλά για τις πάσης φύσεως δηλώσεις του. Για τα καμώματά του, πιο σωστά. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι το παράκανε.
Ο ηθοποιός με το βαρύ παρελθόν, τη βαριά περπατησιά σε αμέτρητα χιλιόμετρα κινηματογραφικού φιλμ, έφτασε στο σημείο να κάνει διαφήμιση. Να προμοτάρει ένα ρολόι. Οχι, αυτό, δεν θα ήταν κακό. Το άσχημο είναι ότι φέρεται να σκοτώνει ελάφι για να το κάνει. Ο Ντεπαρντιέ πρωταγωνιστεί στη διαφήμιση πολυτελών ρολογιών και υποδύεται έναν μπον βιβέρ κυνηγό, με κοστούμι και μαντιλάκι στην τσέπη. Με ύφος πολυταξιδεμένου και απόλυτου γνώστη μιλά, σε όποιον βλέπει τη διαφήμιση, ενώ στέκεται πάνω από ένα σκοτωμένο ελάφι. Και για να το κάνει ακόμα χειρότερο, λέει: «Για να κυνηγήσεις ένα ελάφι, πρέπει να είσαι στην ώρα σου. Λόγω του ρολογιού μου, ήμουν στην ώρα μου – και είχε έρθει κι αυτού (σ.σ. του ελαφιού) η ώρα».
Το διάρκειας μόλις 51 δευτερολέπτων διαφημιστικό σποτ έχει ξεσηκώσει πολλούς, σε όλον τον κόσμο. Ηδη, τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχαν προλάβει να αντιδράσουν το περιοδικό GQ -έγραψε ότι αυτή η διαφήμιση «προκαλεί αηδία»- ενώ η γαλλική εφημερίδα Le Figaro σημείωσε: «Ο Ντεπαρντιέ σκοτώνει ελάφια, σε απαράδεκτη διαφήμιση». Ο Ζεράρ το τερματίζει υποστηρίζοντας, πάντα στο ίδιο σποτ, «Proud to be Russian». Πότε πρόλαβες, μον αμί, και ένιωσες και περήφανος;
Φυσικά και πρόλαβε. Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο Βέλγιο, έπειτα από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ για την υψηλή φορολόγηση των πλουσίων. Τότε, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Ζαν-Μαρκ Ερό χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική υπηκοότητα. Τότε, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, δήλωσε ότι δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό διαβατήριο. Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ζεράρ τη ρωσική υπηκοότητα – και φορολογική ασυλία, εννοείται. Ντα, σπασίμπα.
Το διάρκειας μόλις 51 δευτερολέπτων διαφημιστικό σποτ έχει ξεσηκώσει πολλούς, σε όλον τον κόσμο…
Θεωρώ ότι είναι απίστευτος ηθοποιός, τον έχω θαυμάσει σε ό,τι κι αν έχει ερμηνεύσει στην καριέρα του. Ποτέ μου, όμως, δεν μπόρεσα να διαχωρίσω την ικανότητα κάποιου ερμηνευτή στο να υποδυθεί κάποιον ρόλο, από την προσωπική του ζωή. Είχα κλονιστεί, λοιπόν, όταν είχα διαβάσει την αυτοβιογραφία του, υπό τον τίτλο «Ετσι απλά συνέβη». Εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα, είχε γράψει ότι έκανε πληρωμένο σεξ με γκέι άνδρες, στα 15 του, ότι κάποιες φορές τούς πλάκωνε στο ξύλο ή, «απλώς», τους έκλεβε. Είχα ανατριχιάσει όταν περιέγραφε εκείνη την εποχή που άνοιγε τάφους και έκλεβε από εκεί κοσμήματα, μέχρι παπούτσια. Τότε, είχα καταλάβει ότι μέσα στην Οβελίξ κοιλιά του κρύβει απίστευτη σαπίλα ως άνθρωπος και πως δεν τον νοιάζει και καθόλου, κιόλας, να το ξέρουμε κι εμείς. Και, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να εκτιμήσω την ειλικρίνειά του, ειδικά όταν μου μιλά πάνω από ένα νεκρό ελάφι, υποδυόμενος έναν κυνικό κοσμοπολίτη σίριαλ κίλερ, παντός είδους θηραμάτων. Ακόμα και αν το εν λόγω ελάφι το νάρκωσαν, προκειμένου να γυρίσουν το διαφημιστικό για το εξαιρετικό -κατά τα λοιπά- ρολόι.
Μεγάλο ταλέντο ο Ντεπαρντιέ, δεν μπορώ να το συζητήσω με κανέναν αυτό, αλλά όσο περνούν τα χρόνια από πάνω του, θεωρώ ότι γίνεται όλο και πιο γραφικός. Αλλά, ίσως, πάντα έτσι να ήταν. Απλώς, ο σιχαμένος εαυτός του.