Αυτά κι αν ήταν αντανακλαστικά! Δεν είχε συμπληρωθεί εβδομάδα από την ήττα της Ντόρας Μπακογιάννη και ο πάλαι ποτέ ζεν πρεμιέ του κόμματος, φροντίζει για την καριέρα του. Πολιτική ετοιμότητα; Οπτιμισμός; Μαχητικότητα; Όχι δα! Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος φρόντισε με μεγάλη μαεστρία να θέσει εαυτόν στο προσκήνιο με μια δήθεν συζήτηση για το ποιος θα είναι υποψήφιος δήμαρχος από πλευράς ΝΔ στις προσεχείς εκλογές. Μια παπαγαλίσια κουβεντούλα σε εφημερίδα και τσουυυπ αίφνης ο Άρης στο πλατώ ειδήσεων για να δηλώνει πόσο στη διάθεση του κόμματος είναι για να ριχτεί σε μια ακόμη μάχη.
Το βρίσκω τόσο άηθες που αναρωτιέμαι μήπως τα ώτα και τα όμματά μου έκαναν λάθος, μήπως το ονειρεύτηκα. Αλλά και πέραν της μεθόδευσης (“φώτα, τα φώτα, να είμαι στα φώτα!”), μετά από την ενδοξότατη θητεία στο Υπουργείο Παιδείας (καλύτερο κι από το παλαιό συντομότατα ανέκδοτο “αλβανός τουρίστας”), και όλοοοο το υπόλοιπο πολιτικό παρελθόν φαντάζεστε την πολύπαθη πόλη να πέσει στο γούστο και στις φιλοδοξίες του Α.Σ.; Αν κρίνουμε από το γραφείο του στο Παιδείας που θα ‘ταν το όνειρο νεόπλουτης άξεστης επαρχιώτισσας μπορούμε ευκολότατα να φανταστούμε την εικόνα. Το λούστρο όσο πιο γυαλιστερό είναι τόσο πιο αποκαλύπτει τι είδους ξύλο κρύβει από κάτω.