Protagon A περίοδος

Ο σύγχρονος Ηρώδης

Ο Τζόσεφ Κόνι, ηγέτης της παραστρατιωτικής οργάνωσης που φέρει το όνομα «Στρατός Αντίστασης του Κυρίου» (LRA), είναι αυτή τη στιγμή ο νούμερο ένα καταζητούμενος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης...

Γιάννης Παπαδημητρίου

Κοιτάω με τρόμο τα μάτια του στο ακόλουθο βίντεο. Κατάμαυρα, σαν το σκοτάδι που ο ίδιος απλώνει εδώ και είκοσι πέντε χρόνια στις χώρες της κεντρικής και δυτικής Αφρικής. Ο Τζόσεφ Κόνι, ηγέτης της παραστρατιωτικής οργάνωσης που φέρει το όνομα «Στρατός Αντίστασης του Κυρίου» (LRA), είναι αυτή τη στιγμή ο νούμερο ένα καταζητούμενος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Οι κατηγορίες; Φανταστείτε ό,τι πιο φρικιαστικό μπορείτε και πολλαπλασιάστε το με το άπειρο. Απήγαγε παιδιά για να στρατολογήσει στο «απελευθερωτικό» του κίνημα. Αφού τους έδινε όπλο και τους ανάγκαζε πρώτα να σκοτώσουν τους γονείς τους, κατόπιν έκανε τα αγόρια φανατισμένους στρατιώτες και τα κορίτσια σκλάβες του σεξ. Αν και ο αριθμός είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια, τα διεθνή Μ.Μ.Ε μιλάνε για τουλάχιστον 40.000 παιδιά.

Οι φωτογραφίες των κακοποιημένων παιδιών που εμφανίζονται στο βίντεο είναι σοκαριστικές. Λειψές μύτες, ξεχειλωμένα χείλη, κομμένα αυτιά, λαξευμένα πρόσωπα, καμένα μάτια. Στη μοναδική συνέντευξη που έχει παραχωρήσει ποτέ, κρυμμένος στη ζούγκλα της δημοκρατίας του Κονγκό το 2006, ο δημοσιογράφος Σαμ Φάρμερ τον ρωτάει αν ο στρατός του είναι υπεύθυνος για τις αγριότητες που του προσάπτουν. «Όχι, δεν θα σκότωνα ποτέ έναν αδελφό μου, αυτά είναι προπαγάνδα του Μουσεβένι». Ο Γιουέρι Μουσεβένι είναι αρχηγός του στρατού και πρόεδρος της χώρας, επανεξελέγη για τέταρτη θητεία το Φεβρουάριου του 2011. Η άνοδος του στην εξουσία αποτελεί κλασικό παράδειγμα αφρικανού «δημοκράτη» δικτάτορα.

Οι Άγγλοι αποικιοκράτες αποχώρησαν από την Ουγκάντα το 1962, και όπως συνέβη σε μύριες άλλες τόσες περιπτώσεις, άφησαν πίσω τους το χάος. Και συνήθως, μέσα στο χάος σφυρηλατούνται και από τα σπλάχνα του ξεπροβάλλουν, αιμοβόρες δυνάμεις, που διψούν για προσταγή και αίμα. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια πολιτικών αναταράξεων, νοθευμένων εκλογών και πραξικοπημάτων -την αναγκαία μαγιά δηλαδή για να ποτιστεί ο λαός με φόβο και να αναζητήσει έναν ήρωα που θα τον λυτρώσει- , ο Μουσεβένι, ελέγχοντας τον «Εθνικό Αντιστασιακό Στρατό» (NRA),  το 1986 στρογγυλοκάθεται στην προεδρική καρέκλα. Ο «Αντιστασιακός Στρατός του Κυρίου», του Τζόσεφ Κόνι, ξεπήδησε στη Βόρεια Ουγκάντα και οργανώθηκε ενάντια στην αιματοβαμμένη προεδρία του Μουσεβένι.

Έκτοτε, στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, λέξεις που τολμά να επικαλείται συχνά στη συνέντευξη ο Τζόσεφ Κόνι, ο μακελάρης της Ουγκάντα έσφαξε, βίασε, απήγαγε, βασάνισε και κακοποίησε αμέτρητες χιλιάδες παιδιά. Έσπειρε τον τρόμο στους συμπατριώτες του, επέβαλε με τα Καλάσνικοφ και τις φαλτσέτες (panga) το δικό του νόμο. Εκατοντάδες γονείς, της φυλής Ακόλι (ο κύριος όγκος του πληθυσμούς της κατοικεί στα χωριά της βόρειας Ουγκάντα, ένα εκ των οποίων, το Οντέκ, αποτελεί γενέτειρα του Κόνι) έστελναν τα παιδιά τους να κοιμούνται στους δρόμους των μεγάλων πόλεων για να μην πέσουν θύματα απαγωγής. Είναι παιδιά που προτιμούν το θάνατο από τη ζωή. Παιδιά που τους λείπουν τα πάντα και δίνουν ραντεβού στον παράδεισο.

Η ιστορία του Τζόσεφ Κόνι έγινε πριν μια βδομάδα παγκοσμίως γνωστή, όταν η οργάνωση «Αόρατα παιδιά» (Invisible Children), και συγκεκριμένα ο Τζέισον Ράσελ, δημοσίευσε και προώθησε στο διαδίκτυο ένα βίντεο με τίτλο «Kony2012» για τα απάνθρωπα εγκλήματα του Τζόσεφ Κόνι, το οποίο υπολογίζεται ότι έχουν δει πάνω από 60.000.000 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Στο βίντεο, εμφανίζεται ο νεαρός Τζέηκομπ, που είδε τους στρατιώτες του Κόνι να κόβουν το λαιμό του αδελφού του, να λέει ό,τι σαφέστατα δεν επιθυμεί να συνεχίσει τη ζωή του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Κι έχει πολλούς λόγους για να υποστηρίξει την –ακατανόητη- για εμάς επιλογή του. Φόβος, φόβος που του παραλύει το σώμα. Καρδιά, που μολονότι δεν το εκφράζει, έχει προσβληθεί από τον ιό της εκδίκησης.

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ουγκάντα, ο Ράσελ ρωτάει το μικρό του γιο αν γνωρίζει ποια είναι η δουλειά του. «Σταματάς τους κακούς», του απαντάει ο Κέβιν, που όπως κάθε παιδί θεωρεί το μπαμπά του ήρωα. «Μπορείς να μου πεις ποιοι είναι οι κακοί τύποι;», συνεχίζει ο Ράσελ. Ο Κέβιν, σκέφτεται λίγο, χτυπάει τα χέρια του χαριτωμένα στο ξύλινο πάγκο, και του αποκρίνεται «οι άνθρωποι από το Star wars». Δεν έπεσε έξω. Μπορεί ο Τζόσεφ Κόνι να μην κυκλοφορεί με φωτόσπαθα, αλλά είναι εξίσου τρομακτικός όσο οι ήρωες της σειράς του Τζωρτζ Λούκας. Δυστυχώς Κέβιν, δεν κατοικεί στα αστέρια. Έχει το θράσος να θεωρεί τον εαυτό του εκλεκτό του Θεού και να σκορπίζει το θάνατο στην Αφρική. Ποιος ξέρει όμως;

Ίσως σε λίγα χρόνια να τον δεις πρωταγωνιστή σε καμιά χολιγουντιανή υπερπαραγωγή. Ξέρεις, από αυτές που οι Αμερικάνοι προβάλλονται ως οι αποκλειστικοί εκπρόσωποι του καλού επί γης και εξοντώνουν πάντα τους κακούς τύπους- με αναμενόμενη καθυστέρηση τουλάχιστον μιας εικοσαετίας. Βέβαια, μέχρι να ενδιαφερθεί το «Χόλιγουντ», ο Τζόσεφ Κόνι ανενόχλητος θα συνεχίζει το διαβολικό του έργο και η Δύση θα αρκείται στο ανούσιο «καταζητείται». Εξοργιστική η μοίρα της ζωής, λαχείο θανάτου να γεννηθείς σε μία από τις Ουγκάντες της γης.